5#

315 23 8
                                    

Zawgyi

သူမေျပာလိုက္တာနဲ႔ လႈပ္တုတ္လႈပ္တုတ္နဲ႔
သြားလုပ္ရွာတဲ့ သူ႕ၾကည့္ျပီး ရင္ထဲကကလိကလိနဲ႔
ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိ

"အဟမ္း..."

အရွက္ေျပ ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္႔လိုက္ျပီး
လိုအပ္တာေတြယူျပီး အိမ္ထပ္ေဆာက္ဖို႔ျပင္လိုက္တယ္

နဂိုတည္းက လူေတြမရွိေတာ့တာေၾကာင့္
လူေျခတိတ္ျပီး အပ္က်သံေတာင္ၾကားရနိုင္တဲ့
အေျခအေနမို႔ သူမရဲ႕တူရိုက္သံ! စက္သံေတြ!ေၾကာင့္

တစ္ဖက္ကမ္းမွာ ဇြန္ဘီေတြတဂူးဂူးတဂါးဂါးနဲ႔
သူမတို႔ဆီလာခ်င္လြန္းလို႔ လည္ပင္းရိုးက်ိဳးမတတ္
ေအာ္ဟစ္ဆူညံေနၾကတယ္။

ႏွစ္ေတြအၾကာၾကီးေနမွ သူတို႔ရဲ႕ လူေသြးဆာခ်ိန္ကို
ျပန္ျမင္ရတာမို႔ ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္းနဲ႔ နည္း"ေတာ့
ေၾကာက္ပင္မယ့္လည္း ရွိသမ်ွအားအကုန္ညစ္ထုတ္ျပီး
အလုပ္ကိုဆက္လုပ္ေနရတယ္။

ျပီးရင္ ေရထဲဆင္းေနရတဲ့အျပင္ကို ရာသီဥတုကလည္း
ေဆာင္းဝင္ခါစမို႔ လူကမခဲရံုတမယ္ တဆတ္ဆတ္တုန္ျပီး လက္ေတြမခိုင္ခ်င္ေတာ့။

အခန္းရဲ့ၾကမ္းျပင္ေဆာက္လို႔ျပီးေတာ့
ေနကတေရြ႕ေရြ႕ထြက္လာျပန္ေရာ။

"ဟာကြာ  တညလံုးမအိပ္ပဲလုပ္တာေတာင္
ဒီ15ေပၾကမ္းျပင္နဲ႔ ေဘးနံရံတခ်ပ္ပဲရတာလား
စိတ္ပိန္တယ္ကြာ"

အဲ့အခ်ိန္
အိမ္ထဲကေန ပန္းကန္သံေတြၾကားလာရတယ္

"ဘာလား...ဟိုတေယာက္ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲမသိဘူး"

အိမ္ထဲဝင္ၾကည့္မယ္ဆိုျပီး
အိမ္ေရွ႕တံခါးဖြင့္မလို႔ရွိေသး
တံခါးဖြင့္ျပီးထြက္လာတဲ့သူေၾကာင့္

"အေမ့ ခ်ီးပဲ"

"ဂါးဂါး! "

"အမေလးလန္႔တာ ဘာေတြေျပာေနျပန္တာတုန္း"

"ဂါးဂါး!! ဂါးဂါး!!"

"ဟမ္!"

ဇြန္ဘီေလးက ဆက္တိုက္ အိမ္ထဲကိုပဲညႊန္ျပေနျပီး
ခုန္ဆြခုန္ဆြနဲ႔ လက္ညိဳးတထိုးထိုး ေျပာေနတယ္
မ်က္လံုးေတြကလည္း ဂနာမျငိမ္ဘူး

ကၽြန္မေယာက်္ားက ဇြန္ဘီ🙈         ကျွန်မယောကျ်ားက ဇွန်ဘီ🙈Where stories live. Discover now