Bana İyi Geliyorsun / MENGOLA

:(

İyi okumalar
××××××××××××××××

Hürkan'ın ağzından;
Kahvaltımı yapıp bulaşıkları yıkayıp salona Emrelerin yanına geçtim. Emre'nin böyle mutlu olmasına çok sevinmiştim ama üzülmüştümde. Mete yerine benimle gülüp eğlenebilirdi belki de ben onu mutlu edemiyordum ama neden? Mete'nin sesiyle düşüncelerimden ayrıldım.

Mete: Hürkan
Hürkan: Efendim
Mete: Biz Emreyle konuştuk da bu akşam bi yerlere gidelim dedik ne dersin?
Hürkan: Hayır derim
Emre: Ama neden Hürkan
Hürkan: Olmaz Emre hem hastasın zaten bu sabahta çıkmıştın dışarı olmaz başka zaman
Mete: Hürkan abartıyorsun Emre bebek değil ya sen gelmiyorsan gelme dışarıda ben bakarım
Hürkan: Sana noluyor lan daha yeni tanışmışız dediklerine bak. Dediğim gibi çıkmıyoruz dışarı.

Sakin olmam gerekiyor. Derin bir nefes alıp verdim ve sözlerime devam ettim.

Hürkan: Ah peki ne istiyorsanız yapın. Gezin, koşun, yiyin, için ama bana bulaşmayın. Zaten benimde eve gitmem gerek ama gelicem sonra size iyi eğlenceler.

Diyip evden çıktım. Aslında eve felan gitmem gerekmiyordu sadece evde biraz daha dursaydım olay çıkardı. Berfinle buluşurum diye yola çıktım.

Emre'nin ağzından;
Hürkan Mete'ye karşı neden böyle davranıyordu? Belki de daha yeni tanıdığımız için güvenemiyordu doğru bende pek güvenemiyorum ama yardım etmeyi seviyorum yapıcak birşey yok yeni bi ev bulana kadar Mete burda kalıcak.
Meteyle dışarı çıkıcaktık aslında Hürkan'a da demiştik ama "olmaz, Emre hasta" demişti sonrada "ne yaparsanız yapın" diyip evden çıkmıştı. Ahaha trip atıyor gibiydi ama çok tatlıydı.

Mete: eee Hürkan gitti bizde çıkalım mı artık
Emre: Yok ya çıkmayalım
Mete: Ama neden ki güzelim Hürkan dedi diye mi?

Dedi yanlış duymadım demi

Emre: Yok Hürkan dedi öyle dedi diye değil çıkmak istemedim sadece
Mete: Peki güzelim o zaman sinema izleyelim

Evet yanlış duymamışım cidden güzelim diyodu.

Emre: Sinema olur izleyelim

Mete televizyondan bi sinema açtı.

Emre: Dur hemen başlatma mısır patlatayım
Mete: Tamam hadi bekliyorum

Mutfağa gidip mısır patlattım, hemen kaplara koyup salona geçtim. Mete yanına oturmam için işaret etti bende yanına oturdum. Sinema'yı başlattı izlemeye başladık. Mete kolunu benim omuzuma atıp daha da kendine yakınlaştırdı. Bu çocuk ne yapmaya çalışıyordu?

Mete: Ahh boşversene sinemayı başka birşey yapalım

Bunu söylerken kafasını bana çevirmişti. Ben kafamı ona çevirmeden cevap verdim.

Emre: Neden? Gayet güzel gidiyordu

Mete eliyle çenemi tutup kendine çevirdi

Mete: Daha eğlenceli şeyler var ama

Şuan çok korkuyordum, Hürkan neden gittin. Şuan gelmesi için dua ediyordum.

Mete bi an oturduğu yerden kalkıp kucağıma oturdu.

Emre: Mete ne yaptığını zannediyorsun KALK ÜSTÜMDEN!
Mete: Merak etme Emre hiç birşey olmıycak ve hayır üstünden kalkmıycam

Meteyi itmeye çalışsam da başaramadım, çok kuvvetli. Ellerini üstümde gezdirmeye başladı ağğ çok iğrenç.

Emre: Mete lütfen yapma
Mete: Hayır güzelim bu gece bitircez bu işi

Hiçbir şey diyemiyordum sanki dilimi yutmuştum, kelimeler ağzımdan çıkmıyordu sadece içimden Hürkan'ın gelmesi için dua ediyordum.
Mete bu sefer daha ileri giderek beni koltuğa yatırdı ve gene üstüme çıkmıştı. Tanrım neden neden kendimi savunamıyorum neden derken gözlerimden yaşlar akmaya başladı.

Mete: Hayatım neden ağlıyorsun?yoksa korkuyor musun? Merak etme acımaz

Hiçbir şey diyememiştim sadece gözlerimi kapatıp, sessiz kalmıştım bu huyumdan nefret ediyorum. Kendimi savunamamak, güçsüz olmak hayatım da hep yer aldı.
Çok korkuyorum...

Mete dudağımdan öpmeye başladı boynuma doğru indi kendimden iğreniyordum hemde fazlasıyla.
Kapı açılma sesiyle gözlerimi açtım ama Mete'nin hiç umrunda değildi. Evet gelen Hürkandı...

Hürkan'ın ağzından;
Bu kadar yeter dışarıda kalmak eve gitmem gerek. Emre'nin evinin önüne gelince evin yedek anahtarını cebimden çıkartıp açtım salona doğru ilerledim ev çok sessizdi galiba daha gelmemişler derken gördüğüm manzara ile başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Mete ve Emre gözümün önünde sevişiyorlar neredeyse amk. Ama Emre'nin bana bakan o masum, suçsuz ve ağlayan yüzünü görünce kendimi tutamadım ve Emre'nin üstündeki Meteyi tshirt'ünden tutup yere ittim, yerden kaldırıp yüzüne fazlasıyla yumruk atıp kapıya kadar sürükledim ve dışarı atıp kapıyı kapattım. Geri salona döndüğümde ağlayan Emreyi görünce hemen yanına oturup sarıldım.

Hürkan: Emre ağlama tamam bak ben geldim
Emre: Hep senin yüzünden evden gitmeseydin bunlar olmıycaktı
Hürkan: Çok çok özür dilerim Emre gerçekten çok üzgünüm
Emre: Kendimden iğreniyorum keşke keşke onu eve atmasaydım hepsi benim suçum nefret ediyorum kendimden
Hürkan: şşş deme öyle hepsi o şerefsiz ibne yüzünden
Hürkan: Hadi ağlamayı bırak ve duş al
Emre: Hürkan beni bi daha yanlız bırakmıycaksın demi
Hürkan: Hayır söz veriyorum bırakmıycam
Hürkan: Hadi kalk bi duş al
Emre: Tamam

Emreyi kaldırıp banyoya kadar götürdüm.

Hürkan: Sen duşunu al bende atıştırmalık birşeyler getirmiştim onları hazırlıyım. Birşey olursa bana seslenmen yeter
Emre: Tamam

Emre duşa girince bende hemen mutfağa gidip atıştırmalıkları hazırlayıp masaya koydum. En başından beri biliyordum bu Metede bi piçlik olduğunu. Ne hakla sevdiğim adama dokunabilir onu gördüğüm yerde işini bitireceğim. Onunla daha işim bitmiş değil benden kaçamaz.

Emre: HÜRKAANN

Emre'nin bana bağırmasıyla koşarak banyoya doğru gittim. Kapının arasından kafasını çıkarmış bakıyordu. O fazlasıyla tatlıydı...

Emre: Hürkan
Hürkan: Efendim Emre birşey mi oldu?
Emre: Hayır sadece kıyafet almayı unutmuşum getirir misin?
Hürkan: Hemen bekle

Emre'nin odasına gidip siyah eşofman, gri sweatshirt, atlet ve boxer alıp hemen Emre'nin yanına gittim.

Hürkan: Emre getirdim kıyafet

Kapıyı aralayıp elimdeki kıyafetleri alıp teşekkür etti.

Hürkan: Giyinip mutfağa gel
Emre: Tamam

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yazım hataları varsa kusura bakmayın
Aklıma daha fikir gelmiyor nasıl devam ettirecem bilmiyorum ama bi yolunu bulup devam ettiricem
Oy vermeyi unutmayın
Muahhh💕