Chapter 22: Truth

3 0 0
                                    

Hi Readers! Ito po yung chapter kung saan continuation na nang present life. Okay start na natin hehe.

___________<<<<<<__<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩

Belle's POV

Sa dami kong pinagdaanan sana maglagpasan ko to. Paano kung aalis na lang ako? Sige. Pero saan?

(a/n: Where broken hearts go)

Hindi naman ako broken hearted sadyang ayoko nang masaktan at maalala ang mga nakaraan ko.

(a/n: Somewhere of the Rainbow)

Yung totoo kasi! Badtrip kang author hmph! Pero saan hays. Makatingin nga kung saan. Ah! alam ko na! sa Baguio. Payag naman si mama nung tinanong ko pero gabi yung nakuha kong ticket sooo maghihintay.

**

Mamaya na yung alis ko. Ay nasabi ko na ba na tapos na ang graduation? Hehe fastforward na natin. So ayon may dorm na naman ako at 5 na pero ang alis ko 7. Jusko, mukhang uulan makapagdala nga ng sweater. Nung aalis na ako nagpaalam ako kay mama. So ayun hinatid na ako pero makulimlim nung papunta ako nun.

"Anak, bukas ka na lang kaya pumunta sa Baguio?" -mama

"Eh pipila na naman ako na napaka haba sa pila ma huhu"- ako

"Sige basta mag-ingat ka anak"-mama

"Opo"- ako

So sumakay na ako sa bus at nilagay na ang maleta ko. Bayan, loner ako wala man lang akong katabi. Hangang sa may nakita akong lalaking nakashades at hoddie na black na parang pamilyar ang mukha.

-_<

>_-

0_0

Si... Steven?!

-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-'-'-:-:-:-:-:-::-'-;:-:::--:-:-:-:/:-'-''/''-'/''///'//'/'-':-:-:-:-'/-'//':-::-

Bernadette's POV

"Speak the truth because lying is like stealing. And it was one of the commandments of God to not steal, therefore even if it hurts, Speak the Truth. then God would bless you more." - priest

Nasa church ako ngayon hearing mass. Nagbago na ako eh. Parang naapektuhan ako sa sinabi nung pari. Speak the truth ikanga pero mahal ko si Brinna. Sino ba talaga ang tunay nyang mga magulang?

Pagkatapos nang misa pumunta na ako sa mall para bumili ng bag kasi gagamitin ko kasi si Brinna papuntang Baguio eh ako susunod. Magbabakasyon muna sya sa Mansion namin. Going back to the mall, may isang babae nabiglang nahulog ang isang picture. Kinuha ko ito agad at hinabol yung babae na kakalis lang.

"Miss!Miss!"-ako

Lumingon yung babae at parehas kaming nagulat.

Si... Bernice?!
-:+:-:-:-:-:/'-:/-'-''/''/'/''/''/:://:'''''''''''''''''*"*********************************/***********

Bernice's POV

Pagkatapos kong ihatid si Belle, pumunta ako sa mall para ipa-scan ang pic nila Bella dati. Grabe mukhang magkasing tangkad lang sila siguro sila Belle pag nabuhay sya. Hayyyy....

Pagkatapos ma-scan, pumunta na ako sa Bag Store para bumili nang bagong bag. Nung napansin ko na di ko gaano katype yung bags umalis na ako. Pagkalabas ko may nagsisigaw ng

"Miss! Miss!"

Lumingon ako at nabigla na si Bernadette pala yun. Tinignan ko kung anong hawak nya at kinuha ito dahil picture yun ng mga anak ko.

"Bernice" sabi nya

"Ano?!" sigaw ko

"Dalawa pala anak mo." sabi nya

"Malamang. Kailan ba 3 ang 2 dalawa?" pilosopo kong sinabi

"Sino yung isa? Akala ko si Belle lang." sabi nya

"Wala ka na doon." sabi ko kasi konti na lang iiyak na ako dahil miss na miss ko na si Bella.

"Uhmm... Bernice?" sabi nya

"Ano?!" gigil kong sinabi

"Alam ko kung sino yang isa mong anak. Buhay sya." inocente nyang sinabi

"Anong buhay?! Patay na sya !" sabi ko

Naluluha na ako hangang sa sinabi nya na

"Kasama ko sya. Ganito kasi ang nangyari-" sabi nya.

Kinuwento nya na saakin ang lahat at doon ko nang nalaman na buhay pa anak ko Jusko tears of Joy!

"Salamat" yun lang sinabi ko

" Pero papunta sya nang Baguio tinext nya na ako na nagbus sya" sabi nya

"Oh?! Pati si Belle!" sabi ko

Tadhana na ba talaga ang tumatawag sa kanila? Paano ko to ba masasabi kay Belle at Bella?

₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩₩¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢¢₩₩₩¢¢₩₩₩₩₩₩₩₩₩

Steven's POV
Pupunta n ako ng Baguio. Dahil dun daw ako magaaral wohoo. Di ako excited -_-. Pagkaupo ko nakita ko ang isang babae na nakanganga pati tuloy ako na gulat. Si.... Belle?

#Akward

Kunwari na katulog na lang ako jusko hindi ko alam kung paano ko sya kakausapin. Mahal ko sya talaga pero kasi ayoko na syang masaktan. So natulog na lang ako. Pero parang uulan. parang ang lakas. Hayy... ano ba naman yan. Tulog na nga lang.

--'*'*'5-'*'/"&-- &/+'*-+'&;-"**'&"!#-/!-/%&'//"&--"&*-*!!""-/"*''****************-*-*-&/&/

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 11, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Long Time No SeeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon