Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
madrigal-dip
"uyan aşkım hadi" duyduğum ses biricik aşkım her yaşım eşimin sesinden başkası değildi. gözlerimi aralayıp güzel yüzüne baktım. gözümün önünde eriyip gitmişti ve ben şimdi yıktığım evi toplamaya çalışıyordum.
"biraz daha uyuyamaz mıyız?" demiştim onu kollarımın arasına alırken.
"uyuyamayız çünkü kahvaltı hazır"
olduğum yerde hafifçe doğrularak sırtımı yatak başlığına dayadım. hastaneden çıktığının birinci haftasıydı bugün. hâlâ incecik bedenindeydi. en bol kıyafetlerini giymiş kendini saklayarak kaçıyordu benden.
dudaklarımızı birleştirmiyor bir şeyler yaşamaktan hep uzak duruyordu. sebebi ise zayıf olması değil hâlâ kendini kilolu görmesiydi belki de. en iyi tedaviyi görebileceği yerde bile beni kandırmıştı.
aşkım,beni kandırmış kendi canına kızabilecek raddeye gelmişti. "taehyungie ne düşünüyorsun" kollarımın arasına tekrar girerek söylemişti bu cümleyi.
"seni düşünüyorum" onu düşünüyordum. kötü anılarımızı yeni güzel anılarla doldurmak çok yorucu olacaktı ama değerdi onun için her şey değerdi.
"kalkalım artık hadi" cevap vermeden yataktan kalkıp ılık bir duş almak için banyoya ilerledim. eskiden jeongguk ben duş alacağımı söylediğimde karşımda en çıplak hâliyle var olur birlikte duş almayı teklif ederdi.
gülümsedim.
duştan çıkıp üstümü hızlıca giyinip aşağı indiğimde gördüğüm manzaraya gülümsemeden edemedim. soobin bizimle beraberdi ve salonda koltuğun üzerinde güzel bir uyku çekiyordu.
"oğlumuz biraz fazla uykucu"
"ama çok güzel uyumuyor mu aşkım baksana" demişti jeongguk. onlara biraz daha yaklaşıp koltuğun köşesine eğilip her birine bir öpücük vermiştim.
"çok güzel bir aile olduk bebeğim" duymak istediği cümleyi kurduğumda gözlerindeki parıltı yerini almıştı.
"sana her baktığımda özür dilemek istiyorum" jeongguk kendini suçlu hissediyordu. ondaki tüm suçluluk duygusunu almak isterdim fakat ilk kez suçlu olduğunu bilmesini istedim.
"birbirimizi üzmeyelim olur mu" ellerim arasına yüzünü aldım ve dudaklarına günün öpüşmesini başlattım. ilk başta tereddüt etsede bir süre sonra karşılık vermiş ve dillerimizi birleştirmişti.
güzeldik. uyumumuz güzeldi,birlikte herkesten her şeyden güzeldik biz.
"çocuklar kahvaltı" bayan min seslendiğinde dudaklarımızı ayırıp olduğumuz yerden kalktık.
"bugün bir şeyler yapmak ister misiniz"
"olur yapabiliriz istersen" demişti jeongguk. bayan min evde işlerinin olacağını ve yalnız kalmamızın daha iyi olacağını düşündüğü için bizi kibarca reddetti.
kahvaltıyı yaptıktan sonra jeongguk her zaman ki gibi beni güzelce giydirip kendini de daha fazlası olabilecekmiş gibi en güzel halini aldı.
"soobin üşür mü sence"
"aşkım yazın ortasındayız sende üşür mü" diye aynadan kendine bakan eşimin yanına yaklaşmıştım.
"maskeyi takmak yok aşkım" elindeki maskeyi alıp komidinin üstüne koymuştum.
"ama-"
"bebeğim lütfen" maskeyi hastalıktan korunmak istediği için değilde kendini beğenmediği için takmak istediğini biliyordum.
"hadi hazırsan inelim"
"sen in ben geliyorum" diyip banyoya gittiğinde odadan çıkıp arabaya geçmiştim.
bir kaç dakikanın ardından arabaya bindiğinde her zaman gittiğimiz yere ilk kez oğlumuzla gideceğimiz için içimde farklı bir heyecan vardı.
"oğlumuz umarım bizim yerimizi sever" demişti jeongguk gülerek.
"seveceğine eminim" tuttuğum eline öpücük kondurup arabayı sürmeye devam etmiştim. yaklaşık 15 dakika sonrasında jeongguk ile favori olan balık restaurantımıza varmıştık.
arabadan indiğimizde jeongguk'a soobini benim alacağımı söyledim. o sırada bunu başımıza bir şeyler geleceğini bilmeden söylemiştim.
duyduğum sesle birlikte arkama döndüğümde başıma gelebilecek en kötü şey gelmişti. biricik eşim bir arabanın altında kanlar içinde yatıyordu.
x
selam nasılsınız?
ben iyi olmaya çalışıyorum. beni birazcık takip edenler bilir uzun süreli bir toksik ilişki yaşıyordum ve ayrılığımızın ikinci haftasındayız.
kendimi oldukça güçlü tutmaya çalışıyorum fakat şu an hep oturduğumuz yerde gecenin bu vaktinde öylece duruyorum.
ağlamak istiyorum hıçkırmak haykırmak istiyorum bunları asla haketmediğimi söylemek istiyorum kendime ama bunları yapamıyorum.
ağlamak ilk kez bu kadar zor benim için ve sadece iyi olmaya tanımlanmış gibiyim.
bazen mesajlarınız panoma yazdığınız şeyler beni o kadar ayakta tutuyor ki size gerçekten teşekkür ederim. sikmişim yıldızını yorumunu gerçekten iyi ki varsınız
