Chapter Two

23 1 0
                                    

I felt someone picked me up from the sofa. I'm too sleepy and tired to open my eyes. Alam ko kung kaninong mga kamay itong nakapulupot sa akin. He layed me down on our bed, kinumutan niya ako at hinalikan sa noo. Pinilit ko talaga ang sarili ko na dumilat. Ang bigat bigat talaga ng talukap ko pero I still managed to open my eyes.

" Darling .. Di..dinner ?" I yawned. Fighting the urge to close my sleepy eyes.

He shushed me. Further discussion was silenced as he put his finger on my lips. He scooped me to his side and place my head on his chest. I can hear the beat of his heart. I sighed and drifted again to slumber, I feel so contented.

Hindi ko alam kung anong oras na pero I feel suddenly cold not because of the aircon its weird. I reached my hand out to touch someone. Bakit bakante ? Kinabahan ako at napadilat. Nasaan si Nathan? Pagkatingin ko 4:20am palang. Chneck ko yung bathroom wala naman siya. Bumaba ako para tignan kung nandoon pa siya pero wala. Umakyat ako uli sa taas to check for his notes, kahit text sa phone wala. A creeping sense of dread spread over me. Kalma lang, kalma lang. Inhale , exhale. First time lang kasi itong nangyari.

I tried not to over think things. I text him.

Agatha: D, Good morning, why so early today ? nagbreakfast ka ba ? becareful sa pagddrive. I love you X

call me later

No response, so inisip ko na lang na baka nasa meeting siya or biyahe. Wala akong gana magbreakfast, my stomach is in knots.

Inayos ko nalang yung closet namin. Habang inaarrange ko ang mga suit jackets niya may napansin akong rectangular case sa ilalim. Kinuha ko ito at pinusan ko. Binuksan ko ito, its my Baby. Halos ilang taon na rin pala akong di tumutugtog. Nakakamiss ...

I played it for a while, its still in good shape. I've been with this Violin for 8 years. Graduation and 16th birthday gift ng daddy ko.

Hapon na, hindi pa rin tumatawag sa akin si Nate. Nagbasa na lang ako ng morning papers at di ko sinasadyang mapunta sa page ng Classified Ads. I read it but nothing on the list captures my attention.

Oras na siguro para magtrabaho na ako kahit ayaw ni Nate. I'm not complaining naman na lagi lang ako sa bahay doing household chores. I want to be more productive. I want to earn my own money and help him to pay our monthly bills.

The doorbell rang, I opened it and saw Erin. Pinapasok ko siya. Maybe she can help me find a descent job.

" Coffee, Tea, water or anything ?"

" Coffee will do. Thank you."

Iniabot ko na sa kanya ang kape at tininanong kung bakit siya napadalaw.

" Oh, btw. Happy Anniversary sa inyo. Going strong!" No comment I don't feel like celebrating it anymore.

" Sistar, what happened?" Concern siya.

Kinwento ko sa kanya ang nangyari kagabi at kaninang umaga. Siyempre as my bestfriend cnomfort niya ako.

" Sabihin mo lang kung anong gusto mo. Gagawin ko." She said.

" Oh, there's one thing, find me a descent job." Her mouth formed an O shape.

" Really ? Di ba you told me ayaw ng asawa mo na magtrabaho ka?"

" I know pero, gusto kong maging productive in a better way."

" Ok. We need to make your resume first. Ako na bahala dun."

" Ano bang trabaho yung iaalok mo sa akin."

" Basta, bagay na bagay ito sayo. I heard they're on a hire eh. "

" Hala, ano nga ?"

" PA ng isang mayamang negosyante."

" Oh, pwede na."

" Anong pwede na ?" Hay umandar na naman yung pagiging Social Climber niya. Knwentuhan niya ako tungkol sa mayamang yun pero I'm not interested in him. Interesado lang ako sa trabaho. Pinaubaya ko na ang lahat sa kanya at umalis na siya.

Mag gagabi na di parin siya tumatawag. I dialed his number, naka off yung phone niya.

Medyo late narin ako nag luto ng hapunan expected ko na na late siya uuwi. Pagkatapos kong magluto naligo na ako at nagsuot lang ng simpleng pantulog. Pababa na ako ng hagdan ng biglang nagring ang bell. It rung a couple of times pero huminto din at gumalaw galaw ang door knob. Hindi ko na binuksan pa dahil alam ko na ang sunod na mangyayari. Okay I'm gonna wear my poker face right now. I'll pretend na nakalimutan ko yung anniv. namin.

He opened the door using his key. I approached him. He kissed me on my cheek. Iniabot niya sa akin ang suit jacket at brief case niya.

" Kumain ka na ba ?" I asked him.

" Nope, anong niluto ngayon ng asawa ko ?" He's in his playful mood but I'm not.

Hindi ko siya sinagot. Kumuha na ako ng place mat, plato, kubyertos at baso at hinainan siya.

" Ikaw hindi ka kakain ?"

" Tapos na ako." I lied.

" Oh, okay?"

Knuwento niya lahat ng nangyari sa trabaho niya. Nakikinig naman ako pero wala ako sa mood na magcomment or something.

I'm sulking to the max. He frowned a what-crawled-up-your-ass frown.

" What's wrong ?"

" Nothing." Tumayo ako, kinuha ang pinagkainan niya at inilagay sa lababo, completely avoiding his gaze.

Sinabunan ko na ang mga pinggan ng biglang may humawak sa mga braso ko. " Tell me, what's wrong." He whispered softly in my ear.

" I told you, its nothing, really." Binanlawan ko na ang mga plato at pinatulo sa dish rack.

" Excited pa man din akong umuwi ngayon. I expect na you'll open the door for me, clad only in a naughty lingerie and stilettos." He said seductively and I can feel the hardness of his chest pressing on my back as he held me tighter.

" Why would I do that ? Ano bang meron? " Humarap ako sa kanya. I arched my brow. I blushed on that thought. Nagulat siya sa last statement ko. Maybe. Hindi niya nakalimutan or ngayon lang niya na realize.

" Okay, you wanna hear it." He nodded and settled us to the couch.

" Bakit late ka na umuwi kagabi ? Bakit di ka man lang nagsabi na maaga yung pasok mo kanina, di ka man lang nagiwan ng note or something. Tnext kita ng call me later di ka man lang tumawag. I tried to call you pero off ang phone mo." I pouted. Ayan nasabi ko na, yumuko ako but he caught my chin and lifted my face gently, our eyes met.

" Now I know kung bakit ka nagpapanggap na hindi mo alam kung anung meron ngayon and why youre sulking too much." He laughed. He produced a small blue velvet box. " Ito yung dahilan kung bakit nalate ako kagabi." He told me to open it. Its a sapphire-diamond earrings. I don't know what to say. Tinignan ko yung mga hikaw na para bang di ko alam kung ano iyon.

" Bago ako umuwi, dumaan muna ako sa isang shop. Nahirapan nga ako sa pagpili niyan eh. Kaya nagtagal ako kasi I wanna choose something special para sa babaeng pinakamamahal ko."

" Happy Anniversary, Love." He added.

I cried. Tears of joy. Niyakap ko siya. " Happy Anniversary. I love you so much."

" I love you too." He replied. Pinunasan niya ang mga luha ko then he lean forward to capture my lips.

I broke the kiss first, we're both panting. " Lets finish what we started upstairs, shall we ?" We both laugh and and he carry me up to the stairs.

You already know what happened next no need to write down the details 

We're lying on the bed, catching our own breath, Covered in sweats and love.

" Darling," I said. "Hmmm." He answered.

" Uhm, okay na ba sayo kung magwork ako ?" Humarap siya sa akin. " Sure." He said, smiling. " Thank you." I kissed his forehead. He bring his body close to mine. I yawn and sleep with a smile, playing on my still swollen lips.

***

The Forbidden LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon