Arin'den..
Alarm çalıyor.. Aaahhh ne iğrenç bir ses ama. Okul!! Lann! Bugün akademide ilk günüm.. Tabii ya nasıl unuturum. Alarm da o yüzdendi zaten. Yatağımdan fırlayıp doğru Sema'nın yanına gittim. Hala uyuyordu. Tatlı uykusunu bölmek istemesem de onu uyandırmam gerekti. İki üç kere dürttüm. Uyanmadı..
Arin: Kusura bakma tatlım ama sen istedinn.. 😊
Yanı başında duran su dolu bardağı elime aldım ve üzerine döktüm.
Sema: TÖVBE YARABBIMM.. NOLUYOO AYHH!!!
İrkilerek uyandı. Gülmekten karnıma kramplar girdii..
Sema: Ya çeyrek mafya n'apiyosun yaa.. Ipıslak oludum şu hale bakk.
Arin: E uyandırmaya çalıştım. Kış uykusuna yattin sende be kızım napalım..
Sema: Ayhh tamam tamam. Kalktım. Üzerimi değiştireyim geliyorum.
Sema'nın hazırlanmasını beklerken telefonuma gelen mesajla sarsıldım.
INSTAGRAM
⚪ userr2004
Yabancı: Selamm
görüldü..
Kim olduğunu bilmediğim birine cevap vermek istemedim ve direk instadan çıktım.
İkinci bir sesle dikkatimi telefona verdim.
Yabancı: Görüldü mü.. Hadi ama..
Arin: Tanımadığım insanlarla konuşmak istemiyorum.
Yabancı: Arin.. Konuşalım..
görüldü..
Daha fazla muhattap olmak istemedim ve telefonu kapadım. O zamana kadar Sema da hazırlanmıştı.
Sema: Noldu Arin? Değişik görünüyosun.
Arin: Yok birşey.. Hadi gidelim gecikicez.
Sema: Emin misin?
Arin: Evet. Hadi gidelim.
Sema'dan..
Arin'de garip birşeyler vardı. Nolduğunu anlamadım. Sorgulamasam da belli oluyordu. Sorduğum soruları geçiştiriyor git gide daha da içine kapanıyordu.
Sema: Arinn??
Arin: Hıhh?
Sema: Noldu niye böylesin?
Arin: Birşey yok cidden..
Sema: İyi peki madem öyle olsun..
Biseyler dönüyor ama hayırlısı..
Arin'den..
Sema anladı birşeyler olduğunu. Olup biteni tam emin olmadan ona anlatamam. Ne olduğunu ben bile bilmiyorum.. Aren'i çok düşündüğümden mi yoksa başka bir sebebten mi bilemiyorum. Bu sabah yazan kişi.. Kimsin.. Herşey kafamı kurcalıyor..
Sema'yı okula bıraktıktan sonra sonra kendi okuluma gittim.
Akademinin önünde durdum..
Arin: Vaay be Arinn sen neymişsin sen..
Okula girdim. Efsane mükemmel bir yerr.
"Istihbarat" Mit falan.. Hayaller belki ama olacağına inancım var. Olmazsa Cinayet Büro Amirliğinde çalışmak istiyorum..
Daha fazla düşüncelere dalmadan içeri girdim.
Ders bitti. Akademinin arkasındaki cafeye gittim.
Boş bi masaya oturdum. Sema'nın gelmesini bekliyorum. Geç çıkacağını söylediği için onu cafede beklemeye karar verdim.
Telefonumu elime aldım kulaklığımı taktım ve beklemeye başladım. Masaya biri oturdu. Kafamı kaldırdım. Konserde gördüğüm çocuk.. Bu oydu.. Kulaklığımı çıkardım. Surat ifademle herşey belli oluyordu.
Yabancı: Selam.
Arin: Selam selam da sen kimsin..
Yabancı: Ben mi?
Arin: Senden başkası mı var bi bakın istersen..
Yabancı: Beni tanıyorsun sanmıştım?? 😕
Arin: Tanımıyorum nolmuş yani? Hayırdır ne bu tantana..
Yabancı: Hop hop Arinn.. Sakin. Görüşmeyeli bayağı değişmişsin.
Arin: Kimsin.. Yoruldum cidden. Uzatmayalım.
Yabancı: Aren ben..
Arin: N-ne??
Aren.. O, o Aren miymiş yani? Donakaldım. Ne diyeceğimi bilemiyordum. Sadece Aren'in gözlerinin içine baktım. Boğazım düğumleniyordu. Şaşkınlık ve öfkeyle bakıyordum ona. Beni reddedişi ve şimdi karşıma çıkıp "benim Aren" deyişi sinirlerimi hoplatmaya yetiyordu.
Arin: Neden buldun beni?
Aren: Senle konuşmam gerek Arin lütfen...
Arin: Kusura bakma konuşacak hiçbir şey kalmadı.
Çantamı elime aldığım gibi kapıya doğru yöneldim. Kolumdan tuttu.
Aren: Arin dur lütfen.. Konuşalım..
Cevap vermeden kolumu çektim. Gözlerim dolu, Aren'in gözlerinin içine baktım. Bence bu onun icin yeterli bi cevaptı..
PHONE CALL
Sema: Aloo.. Arinn nerdesin güzelim?
Arin: Okulunun önünde çabuk gel.
Sema: Ne bu şiddet bu celâl yavaş kızım.
Arin: Sema zamanımız yok lütfen.
Sema: Noldu kızım??
Arin: Konserdeki çocuk var ya..
Sema: Eeeee
Arin: Eesi o çocuk Aren'miş
Sema: Nee ne demek Aren?!?
Arin: Hadi Sema lütfen..
Sema: Tamam geliyorum..
Sema geldiği gibi arabayı hemen eve sürdüm. Olan biten herşeyi Sema'ya anlattım. İçimdeki duygu karmaşasıyla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum. Sadece uyuyup bütün olanları şimdilik bir kenara koyacağım...
