Bugün Pazar. Bilirsiniz, herkes için nefret günü.
***
Babam telefon ile oynamama kızmıyodu hafta sonları. Ve telefonumu kurcalamak üzere elime aldığımda WhatsApp'tan mesaj olduğunu gördüm. Girdiğimde bir okul grubundan gelen 238 mesaj vardı. Hepsini okuduktan sonra, kişilere girdim. Ve tanımadığım ama okuldan olan bir çok arkadaşımı gördüm. Hepsini kaydettikten sonra profil fotoğrafı dikkatimi çeken çocuğa "Selam!" yazdım. Ve bizim okuldakiler biraz salaktır, bilirsiniz cahilden de öte.
"Selam."
"Tanışalım?"
"Olur."
Yaşadığı yeri sorduğumda bizim okulda olmadığını fark ettim. Ve tanımadığım biriyle konuşmak, garip. Profil fotoğrafında kanlı bacak fotoğrafı vardı.
"Profil fotoğrafın ne ima ediyor?"
"Hayattan bıkkınlığımı."
Neden hayattan bıkmış olduğunu henüz anlamış değilim. Oysa Hayatı mahfeden insanlar, kendisi değildi. Ve merakım tüm bedenimi sarmış durumda.
"Neden hayattan bıktın?"
"Çok sebep var. Hangisini anlatayım?"
"Birinden başlasan?"
"Salakça sorularını al ve git buradan. Sana hesap vermek zorunda değilim!"
Neden bir anda bu kadar sinirlendiğini anlamadım. Çok garip, çok gizemli. Ve kendi kendime tanımadığım insanların bana çok zarar verebileceğini fark ettim. Ve WhatsApp'tan engelledim onu. Hey, bir dakika. Adı neydi? Sormayı unuttum. Ve engeli kaldırıp "bişey sorabilir miyim?" dedim ve onun çevrimdışı olduğunu fark ettim. Ve sonra "napıyorsun sen, Bea? Kendine gel ve tanımadığın kişilere mesaj atmayı kes." diyip yeniden engelledim onu. Ve o'nun yerine kendimi koydum. Hissettiklerim çok farklıydı. Ve artık tanımadığım insanlara mesaj atmayı bıraktım. Gruptan yine olduğundan fazla mesaj geldi. Tam 338 mesaj. Garipti. Ve bu arkadaşlarımın açtığı yeni bir gruptu. Gruba "Beni çıkarın." yazdım. Ve kimse çıkarmayınca kendim tam çıkarken tekrar birisi dikkatimi çekti ve merakıma yenildim. Ona da mesaj yazdım. -Ki yazmadan duramam çok meraklıyımdır- o da görüldü attı. Mesajıma bakıp çıktı. Sonradan mesaj yazar diye aldırış etmedim ve üzerinden 2 hafta geçti hala görüldü olarak kaldı. Ve onu fazla sıkmak istemediğim için bir şey yazmadım. Ama yazmanın, yeni arkadaşlar edinmenin mükemmel yanları da var. Bazen dozunu fazla kaçırıp saçmalamak da olsa işin ucunda, her zaman yeni arkadaşlar iyidir. Bu yüzden yeni arkadaşları oldum olalı sevmişimdir! ❤
