Shann Yrell's POV*
Hawak hawak ko ngayon ng mahigpit ang punit punit kong damit habang nakasalampak dito sa sahig ng kwarto namin. I was crying so hard. Diring diri ako sa sarili ko. I hate every touch she
made.
Naputol ang aking pagmumuni muni ng biglang magbukas ang pinto ng C.R indicating that she's done showering.
"Stop crying! Naririndi ako"
Malamig nitong sabi habang nagpupunas ng kanyang basang buhok gamit ang tuwalya.
She walks to her closet at walang sabi sabing hinubad ang robang kanyang suot suot para magbihis.
"Why are you doing this to me?" Medyo paos kong tanong.
Napahinto naman ito saglit.
"Why, hindi ka ba nasarapan?" Mapang insulto niyang tanong.
"You're not the person I used to know" malungkot kong sabi.
Hinang hina narin ako..
"Just like you, I thought I know you so well But I think you're also good at pretending.."
She bitterly said.
"Bakit nga ba? Is it because of what happened 2 years ago? How many times do I tell you na, she abused me, she drug me. I was unconscious that time!."
"Unconscious or hindi ginusto mo padin! Nangyare na ang Nangyare!!! So stop making excuses! and Please, Stop this drama kase naririndi nako!. I don't wanna hear your lies ever again.!" Sigaw nito habang mahigpit nang nakahawak sa may pulsuhan ko.
"Then Let Me GO!!.. Please, Let Me Go" I beg at nagsimula na ring magsilabasan ang mga luha sa aking mga mata.
Galit na napatingin naman ito sa akin.
"Ano ako TANGA!? I'll never let you go Shann, Kahit Patay kana AKIN ka padin. Always remember that" galit na sigaw nito.
Sabay pagalit na isinarado ang pinto pagkalabas nito.
-To be continued 💜
