Τελικα δεν μπορω να καταλάβω τι νοιώθω γι αυτόν τον άνθρωπο.την μια με εκνευριζει και την άλλη ειναι τόσο γλυκος που θέλω να μπω μέσα στην αγκαλια του.
"Μωροοο;είσαι μια κούκλα" είπε και εγω κοκκινησα.
"Μην με ξαναπεις μωρο ακουσες;"
"Αφου κοκκινισες χαζουλα σαν το πατζαρι" δεν είχε κι άδικο.
Εγω έφυγα και βυθιστηκα στις σκέψεις μου όπως πάντα.μηπως τον παρεξήγησα; Μπας και με αγαπάει αληθινά και υσχυει αυτο που λένε έρωτας με την πρωτη ματιά;
Ξυπνα Αλεξανδρα. Παραμύθι ζεις τίποτα άλλο.
Χτυπάει το κουδούνι του σπιτιού μου και ειναι η συμμαθητρια που σας έλεγα.την λένε λυδία και ειναι και αυτή 16 χρονων.πλεον τη εμπιστεύομαι και το ίδιο και αυτή. Τελος πάντων της άνοιξα.
"Επ Λυδιάκι τι κανεις;"
"Καλα είμαι ωραίο μπουν και είπα να περάσω απο εδώ να δούμε καμία ταινία."
"Α ωραία έλα κκάτσε της είπα και μπήκε μέσα.
"Λοιπόν τι γίνεται με τον Νίκο;"
Η αλήθεια ειναι οτι ήθελα να την τα πω όλα αλλα δίστασα. Πιστεύω πως άμα της πω τι νοιώθω θα βγάλει δικα της συμπεράσματα οπότε...
"Τίποτα όπως τα ξέρεις"
"Είσαι σίγουρη για αυτα που μου λες;"
"Λυδιάκι είμαι πολυ πιεσμενη"
"Γιατι φιλενάδα;"
"Θα στα εξηγήσω αύριο θα δούμε την ριμαδοταινια; Είπα όλο νεύρα.
Πέρασε η ώρα και κοιμήθηκε σπίτι μου γιατι ηταν αρκετά αργα για να φύγει μονη της. Ξυπνησαμε το πρωι στις 11 ευτυχώς ηταν Σάββατο και πήγαμε για καφε.
Για κακή μου τύχη έπεσα μούρη με μούρη με τον ακατανομαστο που έτσι θα τον λέω πάντα.ξαφνικα ένιωσα να καιω και ετρεμα ολόκληρη. Γιατι να τον μισή και να τον ερωτευομαι ταυτόχρονα; Γιατι σε εμένα;
"Συγνώμη μαναράκι μμου τον άκουσα να λέει.
"Δεν πειράζει" είπα και αφου προλάβω να ολοκληρώσω την πρόταση με πήγε στις τουαλέτες της καφετέριας και μα φίλησε παθιασμενα.δεν μπορούσα να ξεφυγω όχι οτι ήθελα κιόλας.το φιλι του ηταν τόσο τέλειο που δεν περιγράφεται με λογια. Μετα απο κανα 5λεπτο αφου προσγειωθηκαμε στον πραγματικό κόσμο του είπα αυθόρμητα..
"Τώρα θα με παραιτήσεις για να βρεις άλλη οριστε πήγαινε."
"Δεν θέλω να παίξω μαζι σου και σε έχω ερωτευτεί απο την πρωτη στιγμή που σε είδα δεν μπορω να το διαχειριστώ γι αυτο και σου είχα πει όλα αυτα που σε πειραξαν συγνώμη σε θέλω απεγνωσμένα....
Εμεινα κόκαλο..
"Τι θέλεις απο εμένα αγόρι μου;"
"Μου αρέσει όταν θυμωνεις.εσενα θέλω και ξέρω οτι και εσυ με θες αλλα για να μην βγάζω τόσο γρήγορα αποτελέσματα θες να βγούμε το βράδυ να γνωριστούμε λιγάκι καλύτερα;"
"Οκει στις 9 θα είμαι έτοιμη έλα να με ππάρεις
Είπα και έφυγα αμέσως για να ετοιμαστω γιατι ηταν ήδη 7 και αργω να ετοιμαστω. Φορεσα ενα μπλουζάκι Celine και ενα τζιν.εφυγα τρεχωντας επειδη ηταν ήδη 9 και δέκα.
Πήγαμε σε ενα καινούργιο κλαμπ που άνοιξε.
Πέρασε μια ώρα και γνωριζόμασταν.μου φαινόταν καλός χαρακτήρας αλλα και λίγο ψώνιο.δεν με πειραζε όμως.δεν ξέρω πως το έκανα αυτο αλλα...
"Φιλα με τώρα" είπα με σιγουριά.
Με έπιασε και με φίλησε.τα συναισθήματαου ηταν ανάμεικτα.απο την μια ήμουν τόσο επιφυλακτική αλλα απο την άλλη ένιωθα ασφάλεια. Με πήγε σπίτι και του είπα να περάσει μέσα. Η αλήθεια ειναι οτι φοβόμουν μην με βιάσει αλλα σκέφτηκα οτι δεν θα ηταν τόσο κακός και ανωριμος και θα καταλάβαινε οτι δεν το έχω κάνει ποτε στην ζωη μου....! Ναι καλα ακούσατε δεν ειναι και πολυ συνηθισμένο να το κανουν απο 16,5 χρονων. Κρατικό μπουν γιατι φοβόμουν....το επόμενο πρωι κύλησε φυσιολογικά αλλα πάλι ήμουν επιφυλακτική γιατι δεν είχε και την καλύτερη φήμη στο σχολείο αλλα αμάν πια θα μάθω να πληγωνομαι και το παθημα θα μου γινει μάθημα...
