I Wish You're Just A Dream

Chapter 12 ^Coincidence or Destiny?(Part 1)^

Kyle's POV

"Kyle! Amhh... Sabay muna sana kami ni Audrey ngayon uwuwi. Okay lang ba?"

Nabasag ang katahimikan sa aming dalawa nang nagsalita si Meg. Palabas na kami ngayon ng gate ng school at nasa likod namin si Audrey.

"Ha? Osige okay lang. Basta bukas ah! Yung labas natin. Dapat andun ka.!" -ako

"Ano ka ba! Syempre andun ako. Pano magiging date yun kung mag isa ka lang. Haha. Sige na ah . bye! Ingat ka sa pag uwi. "

Tumakbo na siya papunta kay Meg at nauna na sila.

Paalis na sana ako dito sa gate nang may napansin akong papalabas...... I know that face...

Nagtago ako sa isang puno malapit sa gate para di niya ko makita.

"Haha. Pagtitripan muna kita Daisy."

Balak ko siyang gulatin. pero mamaya na kapag medyo malayo na ng onti ang nalalakad niya.

Umalis na ko sa pagkakatago at sinundan siya.

*Whoossshhhh*

Biglang lumakas ang hangin. Nagbabanta na uulan siya.

"Eh? Bad timing naman oh!"

Aalis na sana ako dahil baka abutan pa ako ng ulan.. Kaso sa kasamaang palad... Ayun umulan na nga.

Nilingon ko si Daisy at mukhang wala siyang payong. Basang basa na siya...

Ang ganda niya talaga pag nababasa siya.

"Ayy nako! Wala naman akong payong. Useless din kung pupuntahan ko siya."

I decided not to go to her until naramdaman ko na parang hindi maganda yung kinikilos niya. She's like dizzy. I guess it's because of the rain, kanina pa siya nababasa eh. I should escort her to her home.

"Daisy!!"

Nung tinawag ko siya. Lumingon pa siya but suddenly she collapsed in the ground so I ran fast towards her.

"Daisy! Daisy!! Hey! Wake up!"

Kahit anong gawin ko ay ayaw niyang gumising.

I get her bag and find her cellphone.

I find the number of her mama o kaya papa niya so I can ask for the address.

Oh! Eto number ng mama niya.

Calling Mama.....

"Your balance is not enough to complete this call...."

Naku! Wala pang load. Hayss!!

I just get my phone and dial the number again.

Calling 09*********

"Yes Hello! Who's this?" - Daisy's mom

"Amh.. Mam! Can you tell me your address. This is Daisy's classmate Kyle Rucio, remember me?" -ako

"Oh Kyle! Her former and present classmate? Ba't ka napatawag? And why do you want our address?" -siya

"Mam! Listen to me. Daisy suddenly collapsed in the street. She's right here beside me na wala pa ring malay. So I need your address para maihatid ko siya dyan."- ako

"What?!! Oh my God! My daughter... I just text you the address and please dalhin mo na siya dito as soon as possible. My God!" She said with a worry tone.

"Yes ma'am. Bye for now." -ako

I immediately park a taxi then carry her inside with me.

*vibrateeee*

I took my phone and read the message.

From: 09*********
Here's our address >insert Daisy's Address

(A/N: I can't really type any address. It's private. Ayaw ni Daisy malaman ang address niya. Famous daw siya. Pero syempre kunyari may address dun sa text)

"Manong! sa >Insert Daisy's Address< po tayo!"- ako

Tumango lang yung driver. I looked at Daisy and she's still unconcious. She's like so weak. Kumain ba tong babaeng to? O kaya may lagnat? O baka naman may pinagdadaanan?

A rain can't make a person suddenly collapse without a reason.. Maybe meron and I'm sure about it.

"Sir! Andito na po tayo!"

Pagkatapos sabihin yan ni Manong ay nagbayad na ko sa kanya at agad binuhat si Daisy papalabas at sinalubong naman kami ng nag aalala niyang magulang.

Dumiretso kami sa kwarto ni Daisy kung saan naghihintay ang private doctor nila kaya naman hiniga ko na si Daisy sa kama niya.

*after 10 minutes*

"You don't need to worry. Daisy is fine. Kulang lang siya ng energy, hindi ata siya nakakakain ng maayos at i feel like may pinagdadaanan ang batang ito. So I advice po na sana kausapin niyo siya. I know it will help her."

Sabi yan ng doctor after niya i- checked up si Daisy.

Si Daisy naman. Ayun. Wala pa ring malay. Sabi pa ng doctor. Kulang din siya ng tulog kaya. Maybe she's sleeping right now.

"Nako iho! Salamat sa pagdala dito sa anak namin ah. Hayy! Baka pagod ka na! Sige na magpahinga ka na. I'll just text you kapag nagising na siya. Atsaka kung wala kang payong. Lumapit ka lang kay yaya, she will give you one."

Daisy's mother said.

Pagkatapos kong makuha yung payong ay lumabas na ako ng bahay nila.

Ayun! Malakas pa din yung ulan.

I went to our home and naligo agad. Ayokong magkasakit ako dahil may date pa kami ni Meg bukas. Hayyy!!

Pero I still thinking... Behind that Daisy's smile.. May tinatago pala siyang hindi namin alam, even her friends. I'm just curious about what is it.

After I take a bath I went to bed to sleep.

But before that I texted Meg first to say Good Night to her..

And then. I finally sleep.

***************************
May part 2 pa po ang chapter 12 coincidence or destiny?
Just wait ^______^
Please vote and leave a comment. Hope you'll like it =^_____^=