"kehanet senin bu toprakalrı orklardan kurtaracağını söylüyordu ama ne zaman olduğunu bilmiyorduk kehanette kendini tehlikeye atıp önemli birini kurtardığın anda bu maceraya atılmalıydın ve biz bunu gördük prens legolası'ı kurtardın lendini bir ok saldırısında siper ettin"
Anlamayan gözlerle bakarken bunun olacağı ihtimalini düşünmüyordum gandalf ya beni başka biriyle karıştırdı yada yaşlılıktan hayal görmeye başladı
"Ve bende sana bir can borcum olduğu için seninle bu maceraya geleceğim ayrıca topraklarımızı kurtaran seni daima koruyacağım"legolas'a bir bakış attığımda bunda ciddi olduğunu farkettim
"Ne yani bir elf bu toprakları kurtaracak biz cücelerde hiç bir şey yapmayacak mı olmaz öyle şey bizde geliyoruz"diyen gimli'ye bir bakış attım sonra herkese bunlar ciddimi bakışı atarken eliza ve orfe de bizimle gelmek istedi
Artık konuşmaya başlayarak"gandalf iyi misin?benim gibi biri bu toprakları kurtaramayacağına eminim bir kere daha güçlerimi bile kullanamıyorum"dedim bıkkınlıkla
"Güçlerin hemen kullanılacak derecede az güçler değil kendini küçümseme sen yaparsın ayrıca çok iyiyim turp gibiyim"
Evet annemden miras kalma bir takım sihirli güçlere sahiptim ama bunları bir kere bile görmüş değilim ama gitmek için can atıyordum
"Peki nerden başlayacağız"diyerek kabul ettim her şeyi
"İlk olarak isangard'a gidip oradaki orklarda bir at var çok güçlü bir at atların efendisi olarakta geçiyor onu almalısınız ama bunu gizli yapmalısınız eğer orklar atı kaçırdığınızı görürse savaş erkene alınır ve biz savaş için hazırlıklı değiliz daha"Evet ilk görevin bu olması o kadar kötü oldu ki belimin acısı kendini tekrar gösterdi
Gandalf tekrar konuşmaya başladı
"Atı aldıktan sonra rohan'a gidip ölüler ordusunun vadisinden geçmeniz ve oradaki ölülerin size vereceği kılıcı almalısınız sonrada rohan askerleri ile birlikte buraya geleceksiniz o zamana kadar savaş başlamış olacaktır"
Anlatması ne kadar kolaydı korkak tarafım kaç burdan desede gururuma yenik düşüp yapmayacaktım sonuçta kehanet bu geri dönüşü olmayan bir şey
Odalarımıza hazırlanmak için gittik yarın yola çıkacaktık ve daha doğru düzgün yürüyemiyordum bile savaşmak benlik değildi muhtemelen yine bir ork ile saç baş girerek kavga edicektik yada ölülerin akşam yemeği olacaktık en fazla ne olabilirdi ki yani
Çok geçmeden kendimi yatağa bıraktım hiç bir şey yapamama rağmen yorulmuştum tüm gün masa başımda belime vuran ağrı yüzünden rahat olamamıştım ama bu rahat yatak sayesinde yarına kadar bir şeyim kalmazdı
Daha fazla gözlerimi açık tutamayarak kapattım acının vermiş olduğu yorgunluk ile kendimi hemen uykuya teslim ettim düşündümde şimdi den babaannemi özledim kadın ne haldedir kim bilir acaba ona söylemişler midir eğer söylemedilerse muhtemelen köyü birbirine katmıştır eminim
Bölüm sonu
Kısa oldu farkındayım daha uzunu gelecek merak etmeyinnn💖
