Under The Rain ( Cinco De Maria's Series 1)

Chapter 3

Paula's POV

Napaka lakas ng ulan basang basa na ako pati yung bag ko and books na hiniram ko sa library basa narin, naka sulyap ako sa lalaking patuloy sa paghabol sa babaeng may payong.

Hindi ko maintindihan bakit sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon gusto kong habulin yung lalaki pero ayaw na ng mga paa ko, ayaw na ng puso ko hindi ko maintindihan kung ano ba ang nararamdaman ko.

"hoy Paula gumising ka na" rinig kong pag gising sakin ni Dana habang tinatapik ang kamay ko.

"anong oras na ba"ani ko habang kinukusot ang mga mata.

"mag aalas otso na tangeks ka umalis na nga sila Ienna, nagpa iwan na lang ako para may kasama kang pumasok" sabi niya habang inaayos yung sapatos niya.

"sige maliligo na muna ako, saglit lang" i said and then I have taken a shower.

After I showered, I got ready to go to school with Dana, buti nga ay nagpa iwan siya para may kasama akong pumasok.

"hey pau why are your eyes swollen?" Ienna asked me.

"ha ewan ko masama yung panaginip ko" i said.

"ha ano bang panaginip mo? chika mo nga" Atheena said.

"Nasa gitna raw ako ng malakas na ulan habang nakatingin ako sa lalaking humahabol sa babaeng naka payong" i said, biglang tumahimik sila sa sinabi ko.

"pau naalala mo na-" hindi pinatapos ni Dana ung sinasabi ni Audrey.

"maybe pau, you can visit a psychiatrist na" Dana said.

"oo nga sige nakaraan ko pa napaginipan yung ulan na yon" i said.

"sige mi, mamaya na lang may klase pa ako" Atheena said.

"sige tin, bye" sabi ko.

May mga klase pa kami kaya naghiwahiwalay na kami para makapasok na.

Naglalakad ako ng biglang sumakit ang ulo ko, biglang kumirot ito napaka sakit parang gusto sumabog.

"ahh- Dmitri ha bat ka nandito?" i said my head hurts more.

may biglang memorya ang nakita ko, si Dmitri yung lalaki, siya yung lalaki sa panaginip ko siya ung gusto kong habulin.

May biglang likidong pumatak sa mga pisngi ko ewan ko ba parang masakit.

"pau are you okay?" nag aalala niyang tanong.

Hawak niya ang dalawa kong braso, damang dama koang init ng dalawa niyang palad sa balat ko pero isa lang masasabi ko matagal na itong dumampi sa balat ko.

"sino ka ba talaga ha?!?" I shouted at him, tinanggal ko ang pagkakahawak ng dalawa niyang kamay sa braso.

"pau are you okay??" nag aalala niyang tanong habang hinawakan niya ulit ang mga braso ko.

"don't touch me Dmitri, hindi kita kilala sino ka ba talaga ha?!?"

"pau are you okay? punta tayo ng cli-" hindi ko tinapos ang sinabi niya dahil ang kamay ko ay napunta sa mukha niya, ang mukha niya yung mukha na ng iwan saakin sa gitna ng ulan.

"bat ba sino ka ba? who the fuck are you?!?" sigaw ko sakanya.

Inayos ko ang gamit ko at nagpatuloy sa paglalakad para sa susunod kong klase.

Hindi ko maintindihan parang sobrang sakit ang dinulot ni Dmitri saakin pero kakakilala ko lamang sakanya pero parang sobrang tagal na siyang kilala ng katawan ito.