"hoy pau nakita mo na ba yung post ni Dmitri ha gagstok" tiling sabi ni Dana.
" wala naman akong pake ron" i said.
" tignan mo kasi"sabi naman ni Atheena.
"ano bang username niya ha?" inis na tanong ko.
"ay kunwari ka pa dyan ha" Ienna said while laughing.
"@DmitriDS yung username niya be, search mo na dali" Audrey said while giggling.
Dmitri Danielson|10,746 followers|358 following
STEM student, future Engineer
sinearch ko yung username niya tapos nakita ko ung latest post niya, nakangiti siya habang turo ung pula niyang hoodie at yung caption doon e "crush reveal?", ano
naman yung mga pinagsasabi nila.
"oh nakita ko na" pasigaw kong sabi.
"hindi mo gets?"
"hala pula boklags ka ba"
"hindi ko rin gets ano ba yon"
" everyone knows na pula ung nickname mo " sabi ni Ienna
"oh e ano?" i said while rolling my eyes.
"nevermind" Audrey said while rolling her eyes too.
"bye na nga may klase pa ko" paalam ko sakanila.
naalala ko yung nakita ko kanina sa ig ni Dmitri, hindi naman yon para sakin diba?, oo hindi yon para sakin napaka labo naman nung mangyare.
"hi pula!!" nagulat kong tinignan yung nasa likod ko.
"oh bat ka nandito?" I said annoyed.
"i just want to see you, Ms. Reos" he said while getting closer to me.
"I don't want to see your mf face" i said while raising my eye brow.
"sungit mo naman miss" sabi nito habang tumatawa.
"manahimik ka Dmitri" I said annoyed while walking away.
"hoy pula bumalik ka rito" sigaw niya habang tumatawa.
nakaka inis na nakaka tuwa nung makita ko siya kanina nandito na ako sa may locker area para maglagay ng mga books ko dahil tapos ko na to gamitin, isang klase na lang pala yung papasukan ko ngayon araw and then free na ko.
Naglalakad ako papuntang Art room nang bigla akong matalisod sa hagdan nagulat ako nang may biglang sumalo sakin mula sa pagkakatalisod.
"ahmm thank you.., Dmitri bat ka nandito?!" i said.
"bawal ba ako rito? wala naman na akong klase e gusto kong pumunta rito" he said while laughing ediotly.
"wala akong pake manahimik ka nga" I said annoyed and stood up to continue walking.
"ahh ouch" he said kaya bigla akong humarap sakanya para makita siya.
"ha saan ang masakit? uy uy saan?" nag aalala kong tanong sakanya tapos bigla siyang tumawa.
"eto yung puso ko masakit" sabi niya habang tinuturo ang dibdib niya.
"bahala ka na dyan para kang ewan" i said while rolling my eyes and then i continue walking.
Nandito na ako sa Art room nagulat ako nang makita ko si Dmitri sa unahan na upuan nakangiti pa ito sakin, paano siya napunta dito e kanina nandon pa siya sa first floor.
Pumunta ako sa upuan na malayo sakanya dahil nakakainis lamang siya.
"everyone prepare your art materials, do you know that an art is more beautiful if it comes from the heart not because it is necessary for the excibit to make money." sabi ni Prof Leah na professor sa arts.
"yes Prof" sabay sabay naming sabi.
" today we will make an art made from the heart, okay start na" Prof Leah said.
ilang minuto ay tapos ko na itong pagpipinta ko, tinignan ko si Dmitri na tapos narin sa ginagawa niya.
"so everyone you did a great piece" Prof Leah said while smiling.
lumapit si Prof Leah kay Dmitri at tinanong ito.
"so bakit ito yung ginawa mo?, i need a explaination for this beautiful art piece" galak nitong sabi.
"so as you can see Prof Leah, it was after the rain, the atmosphere was wet, the sky was bright again. What this painting means is that if you have a problem today, tomorrow you might be able to solve it and you will be rewarded with a good gift for not letting go of the hope that the beautiful day will shine again" He said while looking at me.
"very good Dmitri!!" Prof Leah proudly said.
lumapit naman si prof Leah saakin nagulat siya sa ipininta ko.
"what is your explanation for this piece, Paula?" she said.
"as you can see there are two people in the picture, one is chasing a person na merong umbrella, maaring gusto lang maki payong nung humahabol pero makikita rito na malungkot ito" i said
"baka hindi siya naka silong sa payong at nabasa ng ulan kaya siya malungkot?" i said
"o kaya malungkot siya dahil naiwan siyang mag isa sa gitna ng malakas na ulan, hindi niyo napapansin meron ring hinahabol ung naka payong" i continue.
"natatakot rin yung naka payong na maiwan kaya hinabol niya ung taong naka payong rin pero paano ung naiwan sa gitna ng ulan paano siya?, I just want to say if you can still chase the person you love then chase but if you are tired tumigil kana dahil bandang huli ay hahabulin niya pa rin ang taong minamahal niya" pagtatapos ko sa explanation ko.
"so dramatic but beautiful art piece Paula" she said while smiling at me.
"Paula" rinig kong tawag sakin mula sa ang likuran.
"oh bat Dmitri, What do you want?" pag tataray ko rito.
"yung painting mo kanina" he said.
"oh ano sa painting ko" i raised my eyebrow.
"do you remember me?" he seriously said.
"ha sino kaba ikaw lang naman ung bida bidang STEM student na asungot para sakin"sabi ko, biglang lumungkot ung mata niya.
"hindi mo parin ako naalala?" tanong nanaman niya.
"hindi nga sino ka ba?" i said.
"ok good bye pau" may binulong pa siya at umalis na.
Nandito na ako sa dorm namin, ang nandito lang ay sina Dana tsaka Ienna wala pa yung dalawa dahil may pinuntahan raw.
"you know what? napaka weirdo nung si Dmitri" sabi ko.
"yung crush mo? just kidding aside, e ano namang sabi niya ha" Ienna said.
"sabi niya naalala mo na ba ako? sino ba yon parang ewan" sabi ko habang sila biglang nagulat.
"hula ko shota mo yon nung past life mo noh" pag bibiro ni Dana.
(+8+)
BINABASA MO ANG
Under The Rain ( Cinco De Maria's Series 1)
Romanceshe likes red - everything in red
