Revenge, Yeonbin

1

Selam, öncelikle şunu söylemek istiyorum ki eğer önceki ve sonraki yaşamların varlığına inanıyorsanız bu fici okumaya başlamayın. Çünkü konu bundan ilerliyor.

İyi okumalar diliyorum, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

_____

Pişmanlık.

Şu anda Yeonjun'un damarlarındaki kanın her bir damlasına kadar hissettiği şey, saf pişmanlıktı.

Kendisine seslenen kişileri umursamadan önündeki manzaraya odaklandı.

Hayatının tamamını, 19 yılını, tek bir amaç uğruna adamıştı. Ama her zaman olduğu gibi, yine hayat ona istediği vermemiş ve onu zorlayacak şeyler yapmaktan çekinmemişti.

_____

"Yeonjun, buldum! Sonunda"

Yatağının başında ona bağıran bedene sinirle bir küfür savurup gözlerini araladı. Vakit kaybetmeden yatakta doğrulup bir kaç saniye kendine gelmeyi bekledi.

"Ne diyordun?" hala ayakta durup elindeki bilgisayara bakan adama döndü.

"Buldum diyorum. Adresi, telefon numarası hepsine sahibiz. Hakkındaki tüm bilgilere.."

"Göster"

"Bu fotoğrafı, isim olarak genelde Steve kullanıyor. Ama yakınları ona Soobin diyorlar. Kai, en yakın arkadaşı. Taehyun da yakın arkadaşı." Yeonjun ekrandaki fotoğrafı inceledi bir süre. Hala aynı olan yüzüne baktı dikkatle. Gözlerine, dudaklarına, saçlarına... Ardından bunları yapan kendisi değilmiş gibi başka bir şey sordu.

"Beomgyu hakkında hala bir bilgi yok mu?"

"Bulamıyorum bir şey onun hakkında"

"Okuyor mu bu" tekrar eski konuya döndü.

"Lise iki. Özel okulda, okul birincisiymiş"

Dudaklarının arasından kaçan kahkahaya engel olmamıştı. Karnını tutarak uzun süre güldükten sonra nefes nefese kalınca gülmeyi bırakıp bir kaç dakika toparlanmayı beklemişti.

"Cidden bu çocuk.. Hep böyle zekiydi"

"Ne yapacaksın?"

"Kaydımı aldıracağım, babamı arayıp para göndermesini söyle." ayağa kalkıp odadan çıkmıştı. Arkasından bağıran adamı umursamadan kahve makinesinin düğmesine bastı. Sonunda amacına ulaşmış olmanın verdiği gururu hissediyordu. Göğsünde kabaran, kalbinin hızla çarpmasına sebep olan heyecanın sebebi tüm uğraşlarının, yıllarını, ve gerekirse tüm hayatını adayacağı tek şeyin olmuş olmasıydı. "Sonunda" diye geçirdi içinden. "Sonunda Choi, gerçekten rahat uyuyabileceğim"

Bugün cuma olduğu için şansına teşekkür etti. İki günde kayıt işlemlerini halledip o okula geçebilirdi.

"Bugün okul çıkışında gel. Kaydı halledelim"

"Başka emriniz?"

"Uzatma"

"Saygını aşma Yeonjun, bir şey demiyorum diye hareketlerinin bokunu çıkarma"

"Bakarız"

Bir eline kahvesini alıp diğerine de masadaki sigarayı ve çakmağı aldı. Balkonun açık kapısından dışarı çıkıp bardağı mermere bıraktı. Paketteki ince dallardan birini çekip dudaklarının arasına yerleştirdi. Derin bir nefes çekip dumanı ılık havaya üfledi.

Biraz önce içinden söylediği şeyi bu sefer dışından söyledi. "Sonunda Choi, sonunda..."

________

Selaaammm

Çok uzun zamandır yazmaya çalıştığım ama bir türlü nasıl yazacağımı bilemediğim bu güzelliği sonunda kafama yatan bir biçimde yazabildim.

Bu kitap Boy İn The Bubble isimli diğer ficimin devamı, isterseniz onu da okuyabilirsiniz eğer isterseniz de sadece bunu okuyabilirsiniz.

Umarım seversiniz♡