ANKA

~1~

Terleyen ellerimi pantolonuma sürerek daha hızlı yürümeye başladım. Yine geç kaldım yine dayak yiyeceğim. Kapının önüne geldiğimde dizginlemeye çalıştığım ellerim daha fazla titremeye başlamıştı. Çantamdan çıkardığım anahtarla korkarak kapıyı açtım. Evin alkol kokusu ve kasvetli havası beni daha çok korkutmaya yetmişti .Eve girip ayakkabılarımı çıkardım. Yavaş adımlarla odama doğru gitmeye başladım.

Tek umudum babama yakalanmadan odama gitmekti. Merdivenlerin başına geldiğimde saçımın çekilmesiyle başaramadığımı anladım. Babam saçımdan tutup beni yere attı. Bu
alkol kokan ve kasvetli olan ev bir de benim çığlığımla doldu. "Baba ne olursun bırak beni" Saçımın daha çok çekilmesiyle tekrar çığlık attım. "ORUSPU MU OLACAKSIN LAN BAŞIMIZA HE SENİ BESLİYORUZ OKUTUYORUZ DAHA NE İSTİYORSUN?"

Suratıma inen tokatla daha fazla ağlamaya başladım. Saçımdan tutup beni bodrum katına sürükledi. "Ama yok ben sana yapacağımı biliyorum bakalım bir daha orospuluk yapabilecek misin."

Babamın sözleriyle birlikte beni yere fırlatması bir oldu. Kemerini çıkarınca ne yapmak istediğini anladım ve yalvarmaya başladım. "Baba ne olursun yapma bir-" sözümü tamamlayamadan sırtıma inen kemerle birlikte çığlık attım.

Hiç acımadan sırtıma indirdiği kemerlerle birlikte daha çok ağlıyordum. Kemerini bir yere fırlatıp karnımı tekmelemeye başladı. Sadistçe gülüp "Bu ağrı sana yeterde artar." deyip merdivenlerden ağır adımlarla çıktı. Ağzımdan kan gelmeye başlamıştı. Bugün birde yaşayamadığım çocukluğum için ağladım. Allah'ım ne olur artık bu eziyet bitsin.

Yalın Korkmaz'dan

Kalbime giren ağrıyla göğsümü tuttum.  Nefesimi kesecek kadar olan ağrıyla yavaşça arkama yaslandım. Bora abim ayağa kalkıp yanıma geldi. Elini omzuma koyup "İyi misin Aslanım?" dedi. Kafamı iki yana sallayıp "Abi sanki biri kalbimi avuçlarının arasına alıp sıkıyormuş gibi hissediyorum"

Abim "Bekle burada araba anahtarını alıp geliyorum." Kafamı sallayıp gözlerimi kapattım.1-2 dakika sonra abim geldi. Ayağa kalkıp kapıya doğru yürüdüm. Evde Bora abimde başka kimse olmadığı için kimsenin haberi yoktu. Ayakkabılarımı giyip arabaya gittim. Kalbime tekrar acı saplanınca durakladım.

Abim arabayı açınca öne bindim. Ağrı git gide keskinleşiyordu. Bora abim hızla basıp hastaneye gitmeye başladık. Hastaneye geldiğimizde Berk abinin odasına çıktık. Kapıyı çalıp. İçeri girdik. Berk abim ayağa kalktı "Bir sorun mu var? "

"Abi kalbim yine ağrıyor. " kafasını salladı beni koltuğa oturttu. "Yalın kaç defa kontrol ettirdik testlerinde hiç bir şey çıkmıyor seninki psikolojik yine de tekrar yapalım istiyorsan? " kafamı iki yana salladım "haklısın abi ama sürekli olması beni rahatsız ediyor.. " Bora abim yanıma oturdu. "Ah be oğlum sana kaç kere teklif ettik psikoloğa gitmeyi her seferinde reddediyorsun. Aslı seni de çok kötü etkiliyor."

Haklılardı psikolojim yok gibi bir şeydi...

Durunun ağzından

Acıyla gözlerimi açtım. Her yerim kan revan içindeydi. Yukarıdan kapı sesi gelmesiyle ayağa kalkmaya çalıştım. Ama sadece çalıştım .Bir süre sadece yerde oturmaya devam ettim. Ardından zorla da olsa ayağa kalkıp yavaş adımlarla yukarıya çıktım. Hareket edince her yerim ağrısa da gidip temizlenmem gerekirdi. Duvardan tutunarak üst kata çıktım. Ailemin durumu kötü değildi ama yine de beni çalıştırıyorlardı. Odama girip dolabımdan şort ve bol bir tişört çıkardım. Dolabımı kapatıp banyoya doğru ilerledim.

 Suyu yavaşça açıp yaralarıma değmesine izin vererek suyun altına girdim. Hızla üstümdeki kanı giderip saçımı köpükledim. Durulanıp çıktım .Havlu dolabından temiz havlu çıkarıp sarındım ve odama geçtim. Kapımı kilitleyip yaralarıma krem sürmeye başladım. Kıyafetlerimi giyinip resim defterimi aldım. Ve benim gibi şiddet gören kadınları çizmeye başladım.