Still You Season 1

CHAPTER 24

☽︎ STILL YOU :: CHAPTER 24
Xandreos

Ng wala na si Killian ay pumasok kami sa loob at naabutan namin si Elayjha na nakahiga sa kaniyang kama. Naupo naman ang tatlo sa couch habang ako ay lumapit sa pwesto nni Elayjha. Pagkalapit ko ay nakita ko siyang mahimbing na natutuloh. Kaya naupo ako sa upuan na malapit sa kaniyang puwesto at matamang pinanood siya.

Bakit biglang nagbago ang pakikitungo mo sa’min Elayjha?

Maya-maya ay bumukas ang pinto dahilan para mapatayo ang tatlo at yumuko ng makitang si Shushu ito.

“Magandang hapon po Shushu” batik o ngunit masamang tingin lang ang natanggap ko rito

“Kilala mo ba si Valerie Virgo?” agad akong natuod sa naging tanong ni Shushu lahit ang tatlo ay tila natuod din.

“O-Opo” sagot ko

“Kill her” wika ni Shushu para akong binuhusan ng tubig ng marinig ko ang kaniyang sinabi.

Nilibot ni Shushu ang kaniyang paningin hanggang sa tumigil ito kay Ranjace.

“Ranjace” malamig na tawag ni Shushu

Nakita ko naman ang pamumutla ni Ranjace ng sabihin ni Shushu ang kaniyang pangalan.

“S-Shushu” nauutal na wika nito

“What are you doing here? I heard your in China right?” tanong nito

“I’m Ahm..

“Your?”

“I’m here to visit Elayjha, I assumed that she know nor remember me” Bakas sa boses niya ang takot

Agad akong tumalikod at nilagyan ng earpiece ang tenga ni Elayjha.

“LEAVE THIS COUNTRY NOW! SHE DIDN’T KNOW OR REMEMBER YOU!” sigaw ni Shushu dahilan para mapayuko si Ranjace
Huminga ng malalim si shushu at lumabas, pasalampak na sinara ang pinto.

“What’s with Valerie?” Xanderly asked

“Bingi ka ba?” inis na tanong ni Ranjace

“Bakit, ano ba ang sabi?” takang tanong ni Xanderly

“Wala bingi na ‘to” bulong ni Ranjace pero sapat na para marinig ko. “SI VALERIE ANG MAY KAGAGAWAN KUNG BAKIT NANDITO SI ELAYJHA SA OSPITAL!” inis na sigaw ni Ranjace

“Ow, paano niya nalaman?” Xanderly asked again

“We don’t know” I answered that make him shut, nahahalata ko na kasing pikon na pikon si Ranjace sa kaniya

Maya-maya ay nagising si Elayjha, tinignan niya kami ng may pagtataka.

“Saan si Killian?” bungad agad nito, nakaramdam naman ako ng paninikip ng aking dibdib

“Bakit mo hinahanap si Killian?” takang tanong ko

“Paki-alam mob a kung si Killian ang hinahanap ko?” malamig na wika nito na kinagulat ko

“Ohh…” ungol ng tatlo

“WHAT?” sigaw nito

Kung kanina ay maayos ang pakikitungo nito sa’kin ay bigla itong nagbago sa ‘di malamang dahilan. Tahimik ko na lang siyang pinakiramdaman ang nangyari ng bigla na naman itong sumigaw.

“WALA BANG SASAGOT SA’KIN!? WALA BA KAYONG MGA DILA!” bakas sa kaniyang boses ang pagkaubos ng kaniyang pasensya. Napaigtad naman si Xerxes at si Xanderly sa sigaw ni Elayjha

“H-Hindi namin alam” nauutal na sagot ni Xerxes at bakassa kaniyang boses ang takot.

She’s back? Her attitude is back maybe her memories too, I hope so.

Napabuga siya ng hangin at mataman kamming tinignan isa-isa. Hanggang sa tumigil ito kay Xerxes.

“Xerxes, search Kil—

Tumigil ito sa kaniyang sasabihin ng biglang bumukas ang pinto at niluwa roon si Killian na may dalang supot sa kaniyang kamay.

“Sorry ngayon lang ako Elayjha” paghingi nito ang paumanhin.

Ang kaninang walang emosyong tingin nito at blangkong mukha ay nagkaroon ng ekprisyon lalo na ang kaniyang mga mata na ngayon ay masayang-masaya ng makita si Killian.

“It’s okay Killian” nakangiting wika ni Elayjha

Natigilan ako ng makaramdam ako ng sakit sa’king dibdib na akalain mo ay sinaksak ito ng libo-libong karayon. Napatingin naman ako sa tatlo na ngayon ay nakatingin sa’kin na may pag-aalala.

“Puwede bang iwan niyo muna kami ni Killian? Marami pa akong gustong margining sa kaniyang kuwento” wika nito at tumango nalang kami bilang sagot at isa-isang lumabas.

Ng makalabas kami ay hindi ko napigilan pang mapasapak sa pader sa subrang inis ko. agad naman lumapit sa’kin si Xanderly upang pakalmahin ako.

“Kuya…” Bakas sa boses nito ang pag-aalala

“Bakit ako nasasaktan? Hindi ba dapat sanay na ako sa pakikitungo niya diba? Kasi ganiyan rin naman siya sa’kin noon e, mas Malala pa nga dati.” Huminga ako ng malalim. “pero bakit ganon? Simpleng hindi niya pagpansin sa’kin simpleng pagbabaliwala niya sa’kin ay parang libo-libong espada ang tumarak sa puso ko.” Wika ko

“Dapat masanay kana na lagi silang magkasama, malapit na ang kaarawan ni Elayjha kaya asahan mon a hindi ka niya masyadong mapapansin at hindi na siya sasama sa inyo” wika ni Ranjace

Ng maalala ko ang bilin ni Shushu ay agad akong umalis ng walang paalam sa kania, narinig ko pa ang pagtawag sa’kin ni Ranjace pero hindii ko siya pinansin at tuloy-tuloy lang sa aking lakad. Ng makalabas ako sa ospiyal ay agad akong pumunta sa sasakyan at agad na sumakay roon at mabilis na pinaharurut papunta sa lugar kung saan si Valerie pumunta ako ng ganitong oras.

Elayjha

Masayang-mayasa ako dahil kahit papaano ay gumagaan ang pakiramdam kop ag-nandito si Killian. Hindi parin nagbabago ang pakiramdam ko sa kaniya, pakiramdon na matagala ko na siyang kilala at isa siya sa mga malapit na tao sa buhay ko.

“Kamusta ang pakiramdam mo?” tanong nito matapos niyang akong pakainin.

“Ayos na rin naman na, puwede na akkong lumabas?” tanong ko dahil gustong-gusto ko ng lumabas.

“Wala pa atang go signal ang doctor mon a puwede ka ng lumabas? kaya magpahinga kana nandito lang ako para pag may kailangan ka ay makikita moa gad ako” tumango naman ako bilang sagoy sa kaniyang sinabi.

Inayos nito ang pagkakahiga ko sa aking kama. Kinuha naman nito ang unan at doon ipinatong ang kamay ko na kung saan nakakabit ang swero. Naupo ito sa tabi ko at tinignan ako, ngumiti lang ako sa kaniya at pumikit.

Nagising ako ng may narinig akong ingay, ingay na masyadng matang naglalaro sa kung saan, minulay ko ang aking mata at halos maluwa ako ng makita ko ang isa akong magarang silid. Hindi ko alam ngunit hindi ko mapigilan magtaka, ipinalibot ko ang aking paningin hanggang sa dumako ang aking paningin binatilyong naka-upo at natutulo. Hindi ko maipagkakaila na gwapo ang binatilyong ito, ngunit tinignan koi to ng mabuti ay parang pamilyar ang mga mukhang ito sa’kin. Mukhang ito ang mahal ko. si Xandreos.

“Xandreos…”