Bölüm 2 - Geçmişim her daim peşimde!

6 2 0
                                    

Solumda Gülçin ve Deniz bana endişeli bi şekilde bakıyordu fakat ben hala ne olduğunu anlamamıştım.

İçimi kötü bi his kaplamıştı yavaş yavaş Açelya'ya doğru ilerlemeye başladım,bana hala sinsi bi şekilde bakıyordu.

Açelya'nın elindeki fotoğrafa baktığımda babam ve benim ben küçükken çekindiğimiz bi fotoğrafı tuttuğunu gördüm.

Açelya bana "Oo katilin kızıda gelmiş" diyerek seslenmişti o sırada etrafımdaki insanlar bana bakarak kahkaha atıyordu.

2 dakika sonra kızların varlığını yanımda hissettim fakat başımı bile döndüremedim,adeta buz kesmiştim oracıkta.

Gülçin:Aşkım gel dışarıya çıkalım.

Deniz:Naz iyimisin? Bizi duyuyor musun?

Kızlar yanımda konuşuyordu ama ben ağzımı bile açamıyordum.

Şu an yaşadığım olaya inanamıyordum resmen bütün okul benim babamın hapiste olduğunu öğrenmişti ve okulda konuşulucak malzeme olarak ben sunulmuştum insanların önüne.

Deniz beni hafif bi şekilde silkeledi kendime geldiğimde yüzümde 2 damla yaş farkettim bu kadar sessizdim ama içimde bi yerlerde kalbimi sökmüşlerdi sanki.

Beni en zayıf noktam olan babamla vurmuşlardı.

Yukarıdan çantamı alıp hemen bu okuldan çıkmak istiyordum,kantin kapısına yöneldiğim sırada önüme bi çocuk geçti ve "Nereye böyle katilin kızı,daha muhabbet edecektik" dedi.

Ama ben onu duymamışcasına merdivenlere doğru ilerledim dokunsalar ağlayacak bi haldeydim ama kendimi sıkıyordum.

Son merdivende 2 basamak çıktıktan sonra elinde bikaç parça kağıt olan bi çocuk bana çarptı ve dengemi kaybettim.

Ben ne olduğunu anlamadan kendimi yerde buldum sert bi şekilde düşmüştüm ve bacağım çok acıyordu ama yaşadığım acının yanında o ne kalırdı ki??

AYNI RUH FARKLI YAŞAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin