too soon to say goodbye

άγχος και αγωνία

Theo's pov
- πείτε μου είναι καλά , σε πιο δωμάτιο βρίσκετε ,μπορώ να την δω ? Φώναξα με το που μπήκα στο νοσοκομείο που μετέφεραν την Mayia . Ήταν τεράστιο λάθος που την άφησα να ιππεύσει χωρίς κράνος . Τώρα τα ήθελα και τα έπαθα ... Το άγχος που με έχει πιάσει είναι τρομερό . Νιώθω ότι θα πέσω κάτω αν δεν κάτσω !
- Κύριε πρέπει να ηρεμήσετε , καθίστε εδώ και οι γιατροί θα σας ενημερώσουν για την κατάσταση της όσο πιο σύντομα μπορούν , μου είπε μια νοσοκόμα με σοβαρό ύφος ...
Μα πως γίνεται να ηρεμήσω ? Η ζωή της αγάπης μου κινδυνεύει και φταίω εγώ για αυτό . Η αλήθεια είναι ότι από την πρώτη στιγμή που την είδα ,το χαμόγελο της και τα μπλε αμυγδαλωτα της μάτια με έχουν τρελάνει ... Αχ πρέπει να σοβαρευτώ! Κινδυνεύει η ζωή της και εγώ σκέφτομαι τους έρωτες ! Πρέπει να ενημερώσω τους γονείς της ...

Μετα από περίπου 30 λεπτά ήρθαν και οι γονείς της . Η ώρα περνάει αργά και με έχει πιάσει ένας τρομερός πόνος στο στήθος, από το άγχος . Τα μάτια μου κλείνουν ! Νομίζω πως θα με πάρει ο ύπνος .... Το ατύχημα της Mayia δεν σταματάει να περνάει από το μυαλό μου . Ο Teddie έτρεχε γρήγορα και εκείνη τα είχε χάσει . Έφυγε από το οπτικό μου πεδίο . Άκουσα κόρνες αυτοκινήτων και αντίκρισα μπροστά μου την Mayia μέσα στα αίματα . Φώναξα όσο πιο δυνατά μπορούσα το όνομα της ,μπας και ξυπνήσει ,αλλά άδικος κόπος ...
Ξύπνησα μέσα στον ιδρώτα και μετά από λίγα λεπτά θυμήθηκα ότι βρίσκομαι στην παγωμένη αίθουσα αναμονής του νοσοκομείου...

Βλέπω έναν γιατρό να κατευθύνετε προς το μέρος μας ... Αχ θεέ μου μακάρι να είναι καλά νέα !