Friend Of Mine [On-Going]

Chapter Five: Henry Badly

Bumangon ako sa aking pagkakatumba at pinulot ko ang mga nagtumbahang gamit.Pagtapos nun ay lumakad ako palabas pero pilit kong binubuksan ang pinto pero nilock pala iyon ni Bullet.

"Damn!" Nakangisi nitong anang.

"Anong bang kasalanan ko bakit mo ako ginaganito.!" Maawtoridad kong sagot.

"Kasalanan?Bakit di mo tanungin ang sarili,Kung ano ang kasalanan mo!" mataas nitong boses na halos mabingi ako.

"Ang bilis mong maniwala , ang bilis mo mag bago.Hindi mo manlang ba bubusisiin kung sino ang unang nanakit." Maemosyon kong sagot sakanya.

Nakita ko sa muka ni Bullet ang pagkadismaya siguro nga natauhan siya na hindi manlang siya na isip.

"Nasagot kana!" Matapang nitong boses at nakita kong nagkukuyum ang mga kanyang kamao at agad akong nakatanggap na malakas na sampal galing kay Bullet.

Nagkamali ako ng akala na magsisi siya pero hindi..

Hinawakan niya ang aking buhok ng sobrang higpit pakiramdam ko matatanggal na ang aking anit.

"Bakit mo ba ako sinasaktan!" Mahina kong sabi sa kanya at habang nakatingala na akong sa sobra ng hatak ng aking buhok at halos magkalapit na kami ng mukha.

"Because you are Bitch!" Gigil nitong anang,

Lumuwang ang pagkakahawak niya sa aking buhok ng biglang pumasok si Tita Freen ang mama ni Bullet

"Whats Happening here Hijo!" Concern nitong boses.

"Wala ma nag lalaro lang kami." Sagot nito na nakangisi

"Hija! Anong nangyari sayo Bakit ang dami mong pasa at galos at ano yan sa pisngi mo mukang bakat yan ng sampal!" Nakakapagtakang tanong ni Tita freen at tinapunan niya ng masamang tingin si Bullet.

"Wala to! Tita Freen nalaglag kasi ako kanina sa hagdan namin!" Mabilis kong sagot.

"Ang pagkaka-alam ko diba wala kayong second floor!" Nakakapagtakang tanong sa akin ni Tita freen.

-Ay oo nga pala wala pala kaming second Floor ano nang sasabihin ko kay tita!

"Actually meron na po!" Pagsisinungaling ko. -Wala eh! mahal ko talaga si Bullet I'll do anything for him.

"Ah!.....So bakit ang dami mong dalang gamit saan kaba pupunta.Ikaw naman Hijo bakit di mo tinutulungan si Jasmine parang noon e napaka-Gentle mo sa kanya." Sabi ni Tita freen

"Noon yun! Ma!" Sagot nito.

Hindi nalang ako umimik at nagpaalam ako kay Tita freen na aalis muna ako may pupuntahan.

Bigla ko naman nasalubong si Berna.

"Uh! Saan ka pupunta parang dinala mo na lahat ng gamit mo sa opisina." Seryoso nitong tanong.

Nag-angat ako ng muka sa kanya at ngumiti ako ng mapait.

"Hahanap ako ng bagong Trabaho!" malungkot kong saad.

"Bakit naman Ma-eendo kana ba? Teka anyari sayo Jasmine anong anyari sa Maganda mong muka at katawan bakit puro pasa ka?".

Hindi nalamang ako umimik at biglang nagbagsakan ang mga luha ko at agad ko siyang niyakap.Habang humikibi ako ay hinahaplos niya ang aking likuran.

"Ang Hirap palang mag-mahal.Pag nagmahal ka pala hindi ka pwedeng hindi masasaktan.Akala ko masaya!" Maemosyon kong saad.

"Shhhhh....! Tahan na Jas". Pag-alo niya sa akin.