Perfect Wife For Hire

CHAPTER 1: First Meet With the boss

BONGBONG'S POV 

6 years have passed since I lost my wife, Liza. "Sir ito na po resignation letter ko di ko po kaya ugali ng anak niyo sir" umiiyak na sabi ng nanny

  "dadagdagan ko sweldo mo magkano ba gusto mo?" she shook her head and cried "ayaw ko na talaga sir bahala na po kayo" lumabas na ito ng bahay bitbit ang kanyang mga gamit.

  "pang 20 na yaya na yun" sabi ni manang and I sighed, umakyat ako sa taas at pumasok sa kwarto ni Sandro "what did you do this time Alexander?" I asked angrily

"nothing dad" he answered while playing a video games "he poured a paint on yaya stela" tumingin naman ako sa batang sumagot na nasa higaan

 "sandro you're 13 alam mo na ano ang tama at mali stop being stubborn" I said, nag tago naman sa ilalim ng kumot ang kanyang kapatid

  "don't you get it dad?" he said and stood up in front of me "ikaw yung kailangan namin hindi yaya...palibhasa mas importante yang negosyo mo kesa samin mga anak mo" sagot niya, and yeah what he said hurted me.

 I always try my best to finish my work on time so that I still have time to spend with them "nung birthday ko asan ka? nasa work! sinong andito? the bodyguards, drivers, and yaya" he said sinubukan ko siyang hawakan pero umiwas ito at lumabas ng kwarto

 I sighed and massage my temple "daddy its okay, vinny understands you. but i wish you could spend time with us longer than 30 minutes" he walked towards me and hugged me, i hugged him back and spoke "thank you vin" humiwalay na ito sa yakap at bumalik sa higaan. 

lumabas na ako ng kwarto at nakita si sandro sa sala, bumaba na ako at sinalubong naman ako ni manang "you want me to look for a new nanny?" I nodded lightly

"you're dating someone?" she asked and I grabbed my bag from the couch at sinuot ito, i turned around and faced her "I'm seeing someone" I simply answered and bid goodbye para maka alis na at pumunta sa office ko. i'm the CEO of the wine company called Celistina, right i know it's a weird name but my late wife choose the name so di ko na pinaltan lalo na at mas lumawak ang companya at mas nakilala ang brand ko. 

.....

I'm on my way home from my meeting with a business partner, I looked at my watch and it says 7:38pm. naisipan ko namang bumisita sa puntod ng aking asawa, bumili muna ako ng bulaklak at kandila para dalhin sa menteryo, nang makabili na ay agad naman akong nagtungo sa menteryo at nung makarating ay hinanap ko na ang kanyang pangalan at umupo sa damo, sinindihan ko naman ang kandila na dala ko at nilagay na ang bulaklak na binili ko sa flowershop. naka upo lang ako dun at naka tulala sa kawalan

  "ang hirap pala pag wala ka hon" bulong ko, I still talk to her like she's just here beside me.

  "kanina umalis na naman ang yaya na kakapasok palang, binuhusan raw ng pintura ni sandro kanina. at alam mo, sandro told me kanina kung ano ang nararamdaman niya tama siya hon, wala na akong oras sa kanila. pero lahat ng to ginagawa ko para sa kanila" sabi ko habang hinahawakan ang lapida niya

  "I miss you so much, I badly want to feel your touch again hon" naiiyak kong sabi, umaambon na pero di parin ako tumayo hanggang sa lumakas na ang ulan at akoy basang basa na. napansin ko namang hindi na ako napapatakan ng ulan kaya tumingala ako at nakita ang isang babae na pinapayungan ako

  "please leave me alone" mahina kong sabi pero di parin ito umaalis 

"di kaba nilalamig?" tanong niya at umupo sa tabi ko habang pinapayungan ako "basang basa kana oh" she said