Bilinmeyenden; Bilinmeyenlere

Mektup 2

Geçmişin geleceğini baltalarken nasıl başlayabilirsin yeni bir hayata? 

Yok saydığın hisleri kalbinin derinliklerine ittiğinde hiç var olmamış gibi yaşayabileceğini nasıl düşünürsün? 

İçinde bastırdığın sevgi, bir gün en olağan durumda dışa vurduğunda ne yapacaksın? 

Nasıl yok sayacaksın içindeki yangını?

 Nasıl yok sayacaksın bizi?

 Kafanın içindeki okyanusun dalgaları taştığında, nasıl dayanacaksın? 

Öldürdüğünü düşündüğün duygular kıyılarına vurduğunda, nasıl hayatta kalacaksın?

 Gökyüzündeki yıldızlara her baktığında, kafandaki "Gökyüzü kadar sonsuz olabilirdik..." düşüncesini nasıl engelleyeceksin? 

Yokluğum varlığına karıştığında, bir bütün olduğumuzu nasıl hiçe sayacaksın? 

Sert rüzgarlar nefesini keserken, benim nefesim olduğunu nasıl unutacaksın? 

Baktığın her yerde beni görmeyi, hissetmeyi nasıl bırakacaksın? 

Yürüdüğün sokaklarda geçen anılarımızı hiç mi hatırlamayacaksın? 

Issız sokakların hüzün dolu evlerinde varlığımı hiç mi aramayacaksın?

Etrafından sildiğin ismim, bir gün ansızın bir yerde karşına çıktığında, göz kenarlarından intihar etmek isteyen gözyaşlarını nasıl durduracaksın?

 Beni yok etmeye çalıştığın her saniye, sana karıştığımı ne zaman anlayacaksın...