Sadece senin olmak istedim -мєηgσℓα. [ARA VERİLDİ!!]

5- Kalbimin Melodisi

Çoğu insanın acıları ve kederleri olur, önemli olan arkasında bırakan yaralardır.

-

Kahve'yi içtikten sonra kendimi mutlu hissediyordum. Hürkan'la beraber olduğum için mi yoksa sadece kahve yüzünden mi emin değildim. Sadece anın tadını çıkarmak istiyordum.

"Hobilerin neler? " dediğinde, kahvemizi bitirmiş dışarda yürüyorduk. "Kusura bakma, sessizlik olmasını istemedim" diyerek pişman olmuştu. Bu hâli hoşuma gitmişti. "Bunlar normal sorular, Hürkan. " dediğimde, gökyüzüne bakıyordum. "Ve bana istediğin soruyu sorabilirsin."

Ona bakmıyordum ama tebessüm ettiğine yemin edebilirdim. "Hobilerim.. Komik gelir mi bilmiyorum ama şarkı söylemek hoşuma gidiyor. " dediğimde, ona dönüp baktığım. Şaşırmıştı. "Gerçekten mi? Ben de çok seviyorum.. " ben de şaşırmıştım, şarkı söylemeyi seviyor muydu?

"Hatta hep şarkıcı olmak istemişimdir. Konser vermek falan tam benlik. " dudaklarımı birbirine bastırdım gülmemek için. "Bence biz şarkı çıkartalım. Şarkıcı olalım biz. "
Dediğimde durdu ve bana birkaç saniye dikkatlice baktı.

"Yapabilir miyiz ki? " dediğinde, rahatlamıştım.. "Yaparız bence, bizde o potansiyel var. " dediğimde yürümeye devam ettik. "Elektronik gitar çaldığımı söylemiş miydim? "
Büyülenmiş bir şekilde ona baktım. "Elektronik gitar mı? "
"Elektronik gitar. "

"Sen şarkı söylersin, ben gitarla eşlik ederim. Ne dersin? " dediğinde utanmıştım. "Utanırım ben. " dediğimde yanaklarım kızarmıştı, görmemesi için dua ediyordum. Böyle şeyler beni hep bunlatırdı. Herkes'in beni izlediğini bilmek..

"Utanmazsın, utanmazsın. " dediğine başımı olumsuz olarak salladım. Durdu ve ellerini omzuma koydu. "Sana söz veriyorum, eğer bu işe girersek utanmaman için elimden gelen her şeyi yapacağim. " dediğinde tam gözlerimin içine bakıyordu.

"Her şeyi mi? " dediğimde ben de tam gözlerinin içine bakıyordum. "Bana o kadar değer veriyor musun ki? "
"Değer veriyorum, sen benim kurtarıcımsın. " dediğinde gözlerinin içi gülümsüyordu. Kalbim ilk defa böyle atıyordu, melodi gibiydi. Onun için atıyordu.

○

Eve geldiğimde kendimi direkt yatağıma attım. İstemsizce gülümsüyordum. "Emre, iyi misin? " dediğimde elimle yüzümü kapattım. "Ne oluyor sana böyle? Aklın nerede senin? " iç sesim 'Hürkan' diyordu. Yatakta düşünmekten bir sağa bir sola döndüm. En sonunda Hürkan'a mesaj atmaya karar verdim.

-
Emre: Bugün için teşekkür ederim, geçirdiğim en güzel günler'dendi

Hürkan: Asıl ben teşekkür ederim, bunu arada tekrarlamalıyız

Emre: Kesinlikle..
💓
*hürkan bir mesaji begendi*

Hürkan: İyi akşamlar o zaman

Emre: Dur

Emre: Konuşsak?

Emre: Yani istiyorsan tabi.. Saçmaladım iyice, özür dilerim

Hürkan: Böyle olmanı seviyorum desem?

Hürkan: Konuşmak istiyorum ben de

Emre: Sevindim
💓

*hürkan bir mesajı beğendi*

-

Hürkan'la biraz daha konuştuktan sonra uyuya kalmıştım, onunla konuşmadan önce uykum yoktu. Garipti..

Saat 12'ye geliyordu. Hemen Kaan'ı aradım. "Kaan? " dediğimde esneme sesi işittim. "Emre? " dediğinde derin bir iç çektim. "İyi yaşıyosun. Sana anlatmam gereken şeyler var. " dediğimde, Hürkan'la yaşadıklarımı anlatacaktım. İçimden ne kadar 'sadece arkadaşsınız, neden anlatma gereği duyuyorsun ki?' desede içim içimi yiyordu.

○

Her şeyi Kaan'a anlattıktan sonra sessizlik olmuştu. "Kaan? Orada mısın? " dediğimde cevap vermiyordu. "Kanka.. " dediğinde rahatlamıştım. "Ödümü patlattın! " dediğimde tekrar cevap vermedi. "Bu, bu çok iyi lan! " dediğinde heyecanını sesinden anlayabiliyordum.

"Senin için çok mutluyum!! " dediğinde mutlu olmuştum. Arkadaş'ımın benim için güzel düşünmesi.. Ne bileyim güzeldi işte. "Benim'de ne kadar mutlu olduğumu tahmin edemezsin.. " dediğimde öksürdüm. "Neyse ya, böyle oldu işte. Arkadaşça. "

"Arkadaş? " dedi Kaan.
"Arkadaş." diyerek cevap verdim.
"Böyle şeyler ne zamandan beri arkadaşlığa giriyor? " dediğinde güldüm. "Bilmem."

-
-
-
--- kaç aydır bölüm atmıyordum ben? Hepinizden çok ama çok özür diliyorum..
-
++ kısa oldu, en kısa sırada telafi edecegim!!
-
-
-
-
Bölüm sonu!