Shout-out!

* DARA'S P.O.V *

*** FLASHBACK ***

"Nga pala Dara. You are in the state of moving on, right? " -Sabi ni Ashley habang ngumunguya ng tempura

"Oo. Alam mo bang matagal ko nang gusto na mag-move on? Kaso lang hindi ko alam kung paano eh. Sinunod ko naman yung mga nakalagay sa mga tips on how to move-on pero wala talaga eh."
-sabi ko. Sumubo na naman ulit ako ng fishball.

"You know what, you really helped me back there. I'm really thankful that you were the one who saw and approached me."-Sabi niya. Sabay tuhog na naman ng fishball sa kanyang stick at isinubo ito.

"You're welcome." -sabi ko at sumubo na naman ng panibagong tempura

"And because of that, I'll help you on your problem."

Ininom ko ang juice ko.

"Talaga!?? WAAAH! Salamat!! Alam mo. Gagawin ko na lang ang lahat ng ipapagawa mo. Sawang-sawa na din kasi ako sa ganitong sitwasyon eh. Gusto ko na talagang maka-moveon. Ayaw ko na palagi nalang nakasentro sa kanya ang mundo ko."

Ngumiti siya. Ang ganda talaga ng babaeng to. Di nakakasawang tingnan ang mukha niya.

"Really!? You'll do anything!?"

"Oo naman! Teka? Ano nga ba ang first step na gagawin ko para maka-moveon?"

Ngumiti na naman siya. Pero this time parang.... Ummm.
Parang nakaakatakot na ang ngiti niya.

"U-uy! Ano ba talaga ang first step?"
-Tanong ko ulit

"Confession."

(end of flashback)

At ngayon pinagsisisihan ko na sinabi ko ang mga salitang iyon.

It's been 148 hours, 53 minutes and 28.6 seconds since that accident in school happened.

Ang aksidente na nagpabago sa takbo ng buhay ko ngayon.

At sinisisi ko itong lahat sa isang switch. Yung switch ng ilaw na hindi napatay.

Putik yun. Bakit kasi iba yung napindot na switch eh.

Ano ngayon ang ginagawa ko? Heto, nakadapa sa kama habang nagbabasa ng kapalpakan ko sa sariling website ng school namin.

Binansagan lang naman akong shout-out girl!

Sa mga nakaraang taong pumapasok ako sa paaralan ko nagpapaka-invisible ako hanggat maaari. Kasi ayaw ko ng atensiyon.

Tapos...

Tapos......

"WAAAAAAAAAAAAH!!!!!!! AYAW KO NAAAA!!"

*BLAAG* (sound po yan ng malakas na pagbukas ng pinto.)

"Hoy, ate! Ang ingay mo!" -saway sa akin ng kapatid ko.

"Iiiiiih! Hiro naman eeeh! Dun ka ngaa! Panira ka ng moment eh, 'lam mo yun!?" - Sabi ko sa kanya at ibinaon ko mukha ko sa unan.

"At ikaw, panira ka din ng concentration! Nag-aaral ako ng tahimik tapos bigla-bigla ka na lang diyan nagsisisigaw. Ano yun? Baliw lang?"

Ang supportive talaga ng kapatid ko.

"Aish! Hirong baboy alis! SHOO! SHOO!" - Sabi ko with matching hand gesture.

"Hoy hindi ako baboy! Ikaw nga 'tong baliw na babae na sa loob ng isang week nakatalukbong ka lang diyan sa kama mo at nagmumukmok kasi for sure nabasted ka." - nag-'bleh' siya sa akin tapos tinapunan ko siya ng unan kaya ayun sapul sa mukha.