The Young Bodyguard

Chapter II

Hindi ako lumabas buong araw matapos kung maalala and worse napaginipan ang buong pangyayari iyon. I had a night with that bodyguard of mine. I'm not saying he's just a bodyguard well, he is but the way his posture and perfect body his not just that.

I call Sarah and get that Vios information. And that's what I've been busy about. I can't take it.

Livios Martinez
25
Single
Well trained bodyguard and a taekwondo black belter.

Just a few information from Sarah like what she said 'confidential ' daw

I don't know what to do,

Isn't it awkward especially now that I remember already.

What to do ?

What to do ?

Napapikit ako sa iniisip. Damn I'm already 30 years old why I'm acting this way. One night stand is one night stand. Nothing matters about it. Mukhang ako lang ang apektado. Parang wala nga lang sa kanya eh.

I wore my blacks pants and white tank top. 
Wait !!! Bakit ako nagbibihis ng ganito.

Umiiling iling ako para mawala ang iniisip. Bumuntong hininga ako bago lumabas. Pumunta akong pool kahit hindi naman ako marunong lumangoy. Just a display. Just a view.
Naupo ako sa sun lounger bago naglalakad lakad.
Napatalon ako ng makita siya sa gilid kasama ang ibang maid na nanonood sa ginagawa ko. Kinalma ko ang sarili bago lumakad paatras at nalimutan kong pool pala iyong likod ko.

I hope this waters erase this memories with him. I'm not on myself whenever thinking about that scene. I'm drowning already and I hope it drown the memories as well. Pero hindi ko pa napipikit ang aking mata. Nakita ko na ang gusto kong lunurin sa isipan ko. Hinawakan ang aking beywang at inangat pataas sa gilid ng pool. Hinihingal akong napabalikwas ng bangon matapos niyang i-CPR.

"Ma'am ayos ka lang " ani Manang at binigyan ako ng tuwalya.

Nakita ko si Vios, basa ang white T-shirt and pants nito na mas nagdedepina ng kanyang muscle at abs dahil mas humahapit ang suot nito. Nag iwas ako ng tingin ng masulyapan niyang nakatingin ako.

"Basang basa kayo ma'am " ani manang at tinulungan akong makatayo pero dahil sa panginginig napabalik ako sa pagupo pero mabilis namang nasalo ni Vios. Nagkatinginan kami at binuhat niya akong pang bridal style.

Inupo niya ako sa bathtub at iniwan kila Manang. Tumingin pa ako sa kanya kaya nagkatinginan ulit kami. Hindi ko alam kung bakit ang lakas ng pintig ng puso ko.

Nagising ako kinabukasan ng maaga. Kumain at nagtrabaho ng pumasok si Manang.

"Hindi kaman nagpasalamat iha, niligtas ka nun" aniya.

"Trabaho niyang iligtas ako" kontra ko dahil hindi ko alam anong nararamdaman ko.

"Pero, iha matuto ka parin magpasalamat. Hindi ka naman ganyan " paalala ni Manang bago lumabas.

Hindi ko nalang pinansin at nagpatuloy sa pagtatrabaho. I'm working as Head of Administration and Finance in our Company. While my older brother is the CEO. Ayaw kong maging CEO kahit gusto ni Dad and Kuya. I have something to do and that is charity for abandoned and abused children. Mga ulilang bata matutulungan ko kaya dahil diyan ay hindi ko narin nagbalak mag asawa dahil nag eenjoy na ako sa mga bata.

I sighed deeply before knocking the door of my bodyguard Vios. Nang binuksan  ay nagulat siya pero bumalik din sa dati. Simple lang din ang damit gaya kahapon. It's a fresh white T-shirt and pants. Pumasok ako kahit ramdam ko ang kaba at tibok ng puso.

"Ahmm. I just want to say thank you for saving me "  I said as I stare at him with my usual face. Not blank just natural.

His lips rose a bit before answering

"It's my job but thank you " .he smiled that makes my heart flutter.