Cagriyla beraber kalkip kafenin cikisina dogru yuruduk. Arabasina binip gozden kayboldu. Gicik ya insan bi gel seni ewe birakiyim. Bu saattlerde taksi zor bulursun. Buralarda bekleme kiyamam falan der. Neyse tamam biraz abarttigimin farkindayim. En azinda ewinize birakiyim falan der insan.(odun iste..bildigin odun..ham maddesi odun..) ben bu dusuncelere dalmis gidiyoken bi porcesh onumde durup duduk caldi. Ayni cagrinin arabasindandi. Cami indirip icindeki konusmaya basladi;
-Ezgi az onceki esekligim icin kusura bakma. Atla lutfen evine kadar birakiyim
Az onceki dusuncelerim kendiliginden bi anda aklimdan siyrilip gitti. Ben onun hakkinda arkasindan neler dusunmustum. O ise geri gelip beni ewe birakmayi teklif ediyodu. Ustelik yaptigim eseklik icin kusura bakma dedi. Ama biraz naz fena olmaz diyerek lafi yapistirdim hemen;
-Yok ben kendim gidebilirim. Taksi cagirdim hem birazdan gelir.
Ne taksisi ezgi ya kimi kandiriyon. Ha dogru naz yapiyodum pardon..
-Hadi ama birak naz yapmayida bin. Taksi cagirmadigini biliorum.
Bu kadar naz yeter ya tas gibi cocuk ayagima kadar gelmis ama dimi. Diye dusunerek "iyi madem bu kadar israr ediyosun bineyim" dedim ve atladim hemen. Saatte gec olmustu zaten annem biraz az kizar hic olmazsa. Bana evimin adresini sordu hem gidiyoduk hem ewi tarif ediyodum. Ewe geldigimizde cagriya tesekkur edip arabadan indim. Ne rahat arabaydi oyle ya. Anahtarlarimi cantamdam cikartip kapiyi usulca actim. Ablam koltukta uyuyodu. Annemin nerde oldugunu henuz kesfedememistim. Usul adimlarla mutfaga gectim. Bayagi acikmistim. Saat 19:56 idi. Yemeklerini coktan yemisler bile bende biseyler atistirip tekrar usul adimlarla odama girip kapiyi kapattim. Kapatir kapatmaz derin bir ohh ! Cektim. Iyide saat 8 olmus. Annemin simdiye kadar on sefer aramis olmasi lazimdi. Telefonumu pantolomun sag arka cebinden cikartip baktim. Ama isigi yanmiyodu. Off olamaz telefonumun sarji bitmis kapanmis. Annem aradiginda ulasamayinca eminim daha cok kizmistir. Bi okadarda merak etmistir tabii. Hemen telefonumu sarja takip actim. Uzerimi degistirip korkar adimlarla asagi indim. Ablam uyanmisti.
-Ezgiii nerde kaldin bu saate kadar annem nerdeyse kiziyodu.
-Nerdeyse derken kizmadimi yani.
-Kizmadi. Ben bi bahane bulup idare ettim. Telefonunda kapaliydi.
-Ablacim cok sagol gercekten yaa telefonumun sarji bitmis kapandi. Kafede bi arkadasla sohbete dalmisim saati falan unutmusum ozur dilerim bi daha olmaz.
-Olmasinda zaten o zaman karisman idare de etmem!
-Ee anneme ne bahane buldun?
-Kafeden sonra arkadasina gitmisler telininde sarji yokmus "ararsaniz ulasamazsiniz" dedi dedim!
-Tamam ablacim cok sagol!
Annemde icerde biraz uzaniyomus. Uykulu uykulu yanimiza gelip oturdu. Beni biraz sorguya cekti. Bu durumdan kurtulmak icin " uykum var ben yatiyorum iyi geceler" dedim ve odama girip kendimi sicacik mis kokulu yatagima attim.
Sabah gunes isiklarinin israrla gozume girmeye calismasiyla uyandim. Saat 08:18 di. Yatakta biraz oylece kaldim. Tavani seyrettim. Tavan bana bakti ben tavana. O an yuzumde bi gulumseme olustu. Dunku yasadiklarim geldi aklima. Cagriyla beraber kafede oturup sicak cikolata ictigime hala inanamiyodum. Bugunde biseyler yapsak keske diye gecirttim icimden. Boyle bisey tabikii imkansizdi. Dunkulerde sadece bi tesaduf sonucu yasanmisti. Tavana bos bos bakmayi birakip banyo ya girdim. Ordaki islerimi halledip tekrar odama geldim. Telefonuma gelen mesj sesiyle bi anda irkildim. O ara odama sessizlik hakimdi cunku. %500 vodafondur diyerek actim mesaji. Bilmedigim bi numaradan gunaydin diye mesajin geldigini gordum. Kimdiki acaba bu. Gizli hayranim vardi da benim mi haberim yoktu.(sacmalama ezgii) Hemen cevab yazip gonderdim.
-gunaydin da kimsiniz ?
Cevabin gelmesini beklemeye basladim. Tam 43 saniye sonra cevab gelmisti. Kim oldugunu okadar merak ediyodum ki mesaj gelene kadar icimden (1,2,3.
..)diye saymistim.
-Kim oldumu soylemeden gunaydin dersem bilemezsin tabii! Ben cagrii dunku cagri.. .
Neee!! cagri miiii?? O mesaji okuyunca bi an kendimden gectim. Inanmiyorum ya. Iki gun once benim varligimdan haberi bile yoktu. Bugun kendiliginden banaa ezgiye mesaj atiyodu.. mesaji en az on sefer daha okudum. Bunun bi hayal olmadigina kanaat getirince titrek ellerimle cevab vermeye karar verdim !!
-Evet cagri hatirladim!
Hic aklimdan cikmiyosun ki diyemezdim tabii!
-Bugun biseyler yaparmiyiz diyecektim!
-Şeey..! Bilmemki..
-Amma nazli ciktin sende haa. Alt tarafi sinemaya gidicez.
O kadar heyecanliydim ki.. hic naz falan yapmak istemiyodum aslinda direk tamam demek istiyodum. Ama direk tamam desemde abes kacardi. Daha fazla uzatmayip olumlu cevabimi bildirdim cagriya. "Hazir olunca mesaj at sizin ordaki cocuk parkinda bulusuruz" dedi.
Telefonumu en icten opucuklerimle opup yatagima koydum. Simdi sira bugun icin annemden izin almaktaydi. Insallah izin alabilirim diye icimden yalvarmaya basladim. Salona gectim. Ikiside uyanmis kahvalti hazirliyolardi. Gunaydin diyerek ikisinede opucuk kondurdum.
-Anneee!
-Efendim ne istiycen.
-Eda aradida dun Turkiye ye gelmisler. Biyerlere gidelim cok ozledim seni diyo gidebilirmiyim. Lutfeeen!
-Dun bir bugun iki ne cabuk ozlemis.
-Ama oyle deme anne yaa biz cok iyi arkadasiz bilion. Bende onu cok ozledim. Soz gec kalmiycam.
-Tamam engec 4 de ewdesin!
-Sagol anneciim. En gec 4 merak etme!!
Anneme siz deyin 5 ben diyim 10 tane opucuk kondurup odama dogru yoneldim.
-kahvalti etmeden nereyee Ezgi hanim!
Cagri bende akil mi birakti anne yaa!
Hizlica kahvaltimi edip odama gectim. Cook ama cook guzel olmaliydim. Abartiyi sewmiyodum. Sade bi okadar da şık olmak istiyodum. Dolabimi acip o muthis ve sinir bozucu soruyu sordum kendime...
Bugun ne giysem!!!!
