Sonkaf

1. Bölüm ( Ateş )

Sisin havayı esir aldığı, havanın belirsiz bir çekimi olduğu bir gecede bu evi ısıtan tek şey külleriyle yakıp kavuran yangın

" Vera ! " sanki kulaklarım sesleri duymak istemiyor gibiydi " Vera acele et ! " gözümün önünde evimin kül oluşunu izliyordum " duymuyor musun ?! " yeter artık, yummuş olduğum gözlerimi açıp bana seslenen kişiyi gözlerimle aradım " Vera çık oradan ! " 

" kül çık oradan ! " kül " çıksam her şey düzelecek mi ?! " gözlerimdeki hayal kırıklığını kontrol edemiyordum neye kırılmıştı bedenim bunu bile bilmiyordum , arkadan gelen adım seslerinden sonra kolumu bil el kavrayıp dışarı doğru çekti " hanımefendi yaptığınız şey çok tehlikeli "

" İmdat ! " öykü... 

" Öykü neredesin ! neden onu almadınız ! " 

" bizimle sanıyorduk ! " 

kolumu tutan kişiden kurtulup koşarak evin içine aldım " Öykü ses ver ! " kısa sessizlikten sonra acaba onu kaybettim mi düşüncesi bedenimi esir aldı " abla ! burada biri var ! " kim olabilirdi herkes dışarıdaydı 

gelen sese doğru koştum, Öykünün odasının önünde durdum geri çekilip omzumla kapıya vurdum ama açılmadı içeriden kilitlenmişti 

" Öykü dayan ablacım " bu sefer daha sert vurmanın etkisiyle kapı açıldı ve yukardan yanan bir parça düştü, ama Öyküyü göremiyordum gittikçe nefesim tükeniyordu 

en son yatağın yanında gözüken bir kol, öykünün kolu 

" Öykü ! " koşarak yanına gittim ama kanlar içerisindeydi yangında nasıl bir yeri kanayabilir ki ?! en son bana yanında biri olduğunu söylemişti am kimse yoktu, Öyküyü kucağıma alıp hızlıca evi terk ettim 

dışarı çıktığım an sağlık çalışanları yanıma koşup küçük kardeşimi kucağımdan aldılar " Vera " ablamın sesini duyduğumda kafamı ona doğru çevirdim " nasıl oldu " sorduğum soruyla kaşlarını çattı " bilmiyorum mutfağa girdiğimde perde yanıyordu 

" ocak açık mıydı ? " bakışlarını kaçırdı " sana ocak açık mıydı dedim ! " 

" hayır... " o zaman nasıl yangın çıkabiliyordu " bu olayın peşini bırakmayacaksın dimi ? " bırakmayacaktım "  bulacağım ve onu pişman edeceğim " gözlerim etrafta dolanırken kalabalığın içinde birini gördüm ama yüzünü göremiyordum üstünde takım elbise birde palto vardı ve paltonun şapkası yüzünü kapatıyordu 

onu izlediğimin farkına varmış olmalı ki arkasını dönüp yürümeye başladı " geliyorum bekle " Ablam nereye diye soruyordu ama çoktan uzaklaşmıştım , adam karanlık bir sokağa girmişti

ileride ki yerden başka bir sokağa girdi adımlarımı hızlandırıp döndüğü yerden döndüm ama tam karşımda duruyordu " daha ne kadar takip edeceksin ? " 

" sen kimsin " başını hafifçe yana doğru yatırdı " seni ilgilendirmez " yüzünü bir türlü göremiyordum, gözlerim eline kaydığında elinde kan olduğunu gördüm " eline ne oldu o zaman " 

" o seni hiç ilgilendirmez " bir süre konuşmadan adamı izledim ardından tam arkasını dönüp gidiyordu ama yine onu durdurmuştum " kardeşime sen mi zarar verdin ! " omzunun üstünde bana baktı " birine yaptığı suçu sorarsan asla doğru cevap alamazsın ve küçük bir çocuğa zarar verecek kadar adi bir herif değilim " 

" tamam öyle olsun " cebinden çıkarttığı sigara paketini açıp içinden bir sigara çıkardı " iyi geceler küçük hanım "