2. Bölüm ( Kör saflık )

216 16 0
                                    

Oylarınızı ve yorumlarınızı unutmayın <3

seviliyorsunuz keyifli okumalar :>
ig - soulyazr

seviliyorsunuz keyifli okumalar :>ig - soulyazr

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

          2.Bölüm: " Kör saflığı "

" bize evini açtığın için teşekkürler " telefondaki Barına minnet duyuyordum " rica ederim, sen en iyi dostumsun burada ablanla istediğin kadar kalabilirsin " gülümsedim bu gülümseme acının tatlı tebessümüydü 

hastanedeydik ve kardeşimden bir haber bekliyorduk " Abla tama geçti ağlama artık " yaşlı gözlerini bana dikti " Vera, Öykü ölümle burun buruna nasıl bu kadar soğukkanlı olabiliyorsun !"

" Ağlayarak bir şeyi geçirebiliyor musun peki ? ağlayınca rahatlıyor musun güçsüz mü oluyorsun ? " anlamsız bir ifadeyle yüzüme baktı " ne demek istiyorsun " 

" ben ağlarsam Öykü geri gelecek mi iyileşecek mi ? eğer ağlarsam güçsüz olurum " kaşlarını çatıp oturduğu yerden kalktı ve koridorun sonundaki hemşireyle konuşmaya gitti " Vera ! " yandan gelen sese göz devirdim " ne veraymış arkadaş yeter ne ?! " bana doğru koşan İpeği gördüm "bir sen eksiktin başımın belası " 

" ya mesajını gördüm tamda patronun yanındaydım rica ettim getirdi şükür. " Mesajımı haber vermek için attım gelmen için değil salak !" ne güzel çok sevindim " gözlerim arkasındaki bize doğru yürüyen adama kaydı, dün geceki değil mi ya bu 

" Senin ne işin var burada ?! " İpek bana baktığında sus dermişcesine hareket yaptı "tanıştırayım Vera bu patronum Alaz, Alaz bey bu Vera kendisi yakın arkadaşım olur " adam tek kelime dahi etmiyordu acaba dilsiz olabilir miydi ? 

" bence işi bırakmalısın İpek " adamın yerde olan bakışları beni buldu " niye ki ? " sırıtarak özellikle Alazın yüzüne baktım "Bir katille çalışmak istemezsin " İpek şok içinde Alaza döndüğünde Alazın kaşları çatılmıştı " kelimelerine dikkat et ! " 

" Niye sen Öykünün yaralandığı ve evimizin yandığı gün oradaydın birde elinde kan vardı" karşıdan gelen Barını gördüm " selam millet ne bu gerginlik ? " bu çocuğu cidden seviyordum 

" Hiç sohbet ediyorduk " Barın elini uzatıp Alazın elini sıktı "Ben gidiyorum İpek işin bittiği gibi şirkete " İpek başını olumlu anlamda salladığında Alaz arkasını dönmüş hızlı adımlarla yürüyordu " bana bir dakika izin verebilir misiniz ? " 

" Vera adamın peşinden mi gideceksin ? " gidecektim "evet " Alazı kaybetmemek için hızlı adımlarla yürümeye başladım İpek arkamdan bağırıyordu ama fazla taktığım söylenemezdi "Vera lütfen adamı sinirlendirme işimi seviyorum ! " 

" Seni işinden ederse ben sinirli olacağım zaten ! " koridordan çıktığımda merdivenleri inmeyi başladım ama resmen koşuyordum, kapıdan çıktığımda arabasına bindiğini gördüm yetişmek için koşmaya başladım 

arabasına binip kapısını kapattığında yanına varmıştım nefes nefeseyken camı tıklattığımda cam açıldı " yine ne istiyorsun ? " kardeşime ne yaptığını sormak istiyorum şerefsiz herif !. " Bak kardeşime zarar vereni bulmaya çalışıyorum acaba bana şu kanı açıklayabilir misin ? " 

" Arabaya" göz teması kurmuyordu ama sevmiyor olabilir "anlamadım ? " kafasını bana çevirdiğinde göz temasını sonunda kurmuştuk "arabaya bin dedim " normalde o direksiyonu kafana geçirirdim ama kardeşime dua et " tamam " önden dolaşıp şoförün yanındaki koltuğa oturdum 

" emniyet kemeri " bu adam içine içine konuşmaya devam mı edecekti "anlamıyorum sesin götüne falan mı kaçtı adam düzgün konuşsana bir bok anlamıyorum " bana doğru dönüp yanımdaki emniyet kemerini alıp taktı " bundan bahsediyorum ve ağzını topla " 

" iyide nereye gidiyoruz " arabayı çalıştırıp arkasına dönüp bir kolunu koltuğa yasladı "cevaba " 

                                                                                         ☼

" cevap atölye mi ? " bu adam cidden iyi değil " elimin neden kan olduğunu sormuştun, pencere önüne yere bak " kafamı çevirip pencerenin önüne baktım yerde cam parçaları vardı ve büyük bir parçanın üstünde kan " elini mi kestin ? " 

" Evet şimdi o kafanı yorduğun beni suçladığın teorilerinden kurtulabilirsin " 

" bizim evin orada ne işin vardı "
kapalı gözlerini açıp bana baktı  " hırsızı kovalarken oradan geçtim yangını görünce durdum" 

" yani hırsızla kavga ederken elini kestin sonra onu kovalarken bizim orada durdun" onaylayıcı bir ses çıkardı " peki, seni suçladığım için özür dilerim" güldü, ilk kez güldü "affetmiyorum " 

" affetme ben diledim özürümü şimdi beni geri hastaneye bırakır mısın ? " derin bir nefes aldı "hayır kendin gidebilirsin bu arada yarın arkadaşın eşyalarını toplayabilir " olduğum yerde dondum "sen daha demin arkadaşımı mı kovdun ? "

" kovdum ve onun yerine seni işe alıyorum " gözlerimi kapatıp bir kaç kez kendime sakin ol dedim ama işe yaramıyordu " LAN SEN SONRADAN MI ŞEREFSİZ OLDUN ANADAN DOĞMA MI ?! " 

" işe alındın diye mutlu olman gerekiyordu bunu sevmedim" işe alınmışım bak sen !. "ben istedim mi senin pis işini ! " yaslandığı masadan kalkıp kapıya doğru yürüdü "devam et sen bağırmaya" 

" ULAN SEN NE PİS BİR HERİF ÇIKTIN ! " 

" Bak duyuyorum ben devam et lütfen " 

" HALA DEVAM ET DİYOR AL PİS İŞİNİDE BAŞINA ÇAL "

" Sakın susayım deme ! " 

" GICIK ! " 

" Hm hm " 

" ÖKÜZ ADAM ! " 

kapıyı açıp dışarı çıktı, uyuz herif ! 

- BÖLÜM SONU - 

ig - soulyazr

takip etmeyi unutmayınn 

SonkafHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin