Sonkaf

9.Bölüm (Gerçekler)

"senin mi? Vera benim sevgilim Alaz" onun teklifini kabul ettiğim güne lanet olsun! "onu göreceğiz"

"Sen kim oluyorsun da bunları yapma hakkını kendinde buluyorsun?!" dedi hala yüzü kan içinde olan Barın. "Birincisi Barın!" Alaz arkasına geçti ve boynuna kolunu sardı, "bak yine kurallardan gidiyoruz! sinirimi bozmaya başladın!" kolunu biraz daha sıktığın da, Barın'ın kızaran yüzü ve çırpınışları Alaza engel olamadı.

"Beni sakın kendinle karşılaştırma!" Barını serbest bırakıp öne doğru itti.

Yerde öksürük krizine giren Barını izledim.

"Sen bana bir yumruk atarsın kendini üstün görürsün, ben senin parçalara ayırır kasaplara satarım yine üstün görmem bana yetmez çünkü"

"Hepiniz ruh hastasısınız!"

"Bizim ruhumuz yok Barın, olmayan bir şeyin hastası olamaz bir insan" Görkem yanıma geçip kolumdan tuttu. Odadan çıktığımızda saniyeler sonra Alaz da çıktı, "Siz delirmişsiniz!" dedim arkamı dönerek, "manyak mısınız siz?!"

"Ne diyorsun Vera?"

"Alaz sen kendini mafya falan mı sanıyorsun?!" dudak büzdü, "kim bilir?"

"tamam anladık sen bir seri k-" Görkem sözümü keserek devam etti, "Seri kadrocu demek istedin sanırım" doğru ya etrafımızda insanlar vardı. Yeniden arkamı dönerek yürümeye başladım, ikisi de arkamdan geliyordu. "Bırakalım mı seni?" senin arabana binersem kafama kuş sıçsın inşallah!

"İstemez!"

"İnat ediyorsun yine!"

"İnat yapacağım kadar değerli biri değilsin!" bileğimi tuttuğunda kolumu çevirerek bileğini ters çevirdim. "Sakın fevri hareketler yapma!" acıdan kıvranan yüzüne baktım, "tamam bırak ulan kolumu!" kolunu düz çevirerek serbest bıraktım. Yumruk darbeleriyle yara olmuş eline baktım, "kötü olmuş"

Baktığım yere çevirdi bakışlarını. "Öyle mi olmuş?"

"Abi" araya giren Görkeme baktım sonra ise elinde çalan telefona, "Esila arıyor" o da kimdi?

"Birazdan yanında olacağıma dair bir mesaj at" sevgilisiydi sanırım, "fazla merak etmesin" tekrardan bana baktı, "sonra görüşürüz Vera" yanımdan geçip yürümeye başladı.

"Sanmıyorum" diye seslendim, durduğunu biliyordum.

"Anlamadım?"

"Görüşeceğimizi sanmıyorum" dönüp yüzüne baktım, "O ne demek şimdi?" dedi tek kaşını kaldırarak, "işe artık devam etmeyeceğim ve vaka dışında da seninle görüşmeyi düşünmüyorum" dedim tek nefeste.

"Neden peki?"

"Canım öyle istedi, etrafımda istemiyorum seni" gözlerini kısıp yüzümü izledi, iki adımda ise dibim de bitti "katili bulacağız dedik, birlikte hareket edeceğiz dedik" kafamı kaldırıp gözlerine baktım, "ama biz yakın oldukça aramızda arkadaştan öte bir ilişki oluyor" elini kaldırıp yanağıma koydu.

"bizde bunu istemiyor muyuz?"

"Sen istiyorsun belli ki ama ben istemiyorum" arkasına bakmadan Görkem'e seslendi, "Görkem git bizi arabada bekle" Görkem ise lafı ikiletmeden arabaya doğru yürüdü.

"Bana bak, bundan sonra ne sen benden ayrılacaksın ne ben senden" iki gün önce onu öptüğüm için geri çekilmişti şimdi neydi bu cümleler? "Bir asla birlikte olmadık Alaz" diğer elini de aynı şekilde koydu, "yanılıyorsun biz hep birdik Vera"

"Sen demedin mi benden uzak dur diye?" gözlerini yumdu.

"Aynı şekilde yine diyorum benden asla uzağa gitme" bir kaç saniye sadece gözlerimi izledi ardından ise bana yaklaşarak sıcak dudaklarını soğuk dudaklarıma bastırdı bir elim omuzundan ensesine doğru kaydı diğer elim ise yanağına tırmandı ve sakallarına parmaklarımı mühürledim

dudakları yavaşça üst dudağımı emiyordu onun bir eli belime diğer eli ise sırtıma tırmandı, diliyle dudaklarımı daha fazla araladı ve dili dudaklarımda gezintiye çıktı yavaşça hareket edip ensesine tırnaklarımı geçirdim ve bu hareket aramızda ki ateşin daha çok harlanmasını sağladı

alt dudağımı dişlerinin arasına alıp yavaşça çekti ve saçlarımda parmaklarını hissettim dayanamayıp bu sefer ben alt dudağını dişlerimin arasına alıp çekiştirdim.

Ve şuan yaptığımız şeyi ikimizde bilmiyorduk. Ondan ayrıldığım da yüzünü izledim "özür dilerim yapmak istememiştim" ciddi miydi? "ne?"

"Seni öpmek istemedim. Ben seni istemediğin halde öptüm, bu bir hataydı" ellerim omuzlarından aşağı düştü "bunu nereden çıkardın?"

"Senin bir sevgilin var Vera"

"O benim sevgilim falan değil ve ona bakılırsa seninde var" kapalı olan gözlerini açıp gözlerime baktı "benim sevgilim yok?"

"Esila?"

"Vera o benim kardeşim" aptal kafam ya, sormadan kendi kafama göre hareket ediyorum "pardon" gülümsedi, "sorun değil"

"Şimdi biz e
neyiz klişelerine girmiyorum"

"Niye sevgilim değil misin?"

"Hayır değilim"

"O zaman yakında olacaksın" arkasını dönüp arabaya doğru yürüdü. Yakında olacaksın ne ya? "Kendini beğenmişin tekisin!" elini kaldırıp gelmemi işaret etti.

"Kendimi çok beğeniyorum! sende inkar edemezsin!"

- BÖLÜM SONU -