Hearts in the wilderness

Camp???

-იუნგი გაიღვიძე მალე უნდა წავიდეთ.

-ხუთი წუთიც რაა.

-ერთი საათის წინაც ეგრე თქვი, ეხლა კი მართლა ადექი ვერ მოასწრებ გამზადებას.
ვუთხარი და საბანი გადავაძვრე.

-კარგი ხო ვდგები.
ფეხზე წამოდგა და გაიზმორა.

-სააბაზანოში შედი მოწესრიგდი რას გიგავს თმა.
ვუთხარი და პირსახოცი ვესროლე, მე კი ოთახიდან გამოვედი.

-დეე ჩემი ყავა მზადარის?

-კი მაგიდაზე დევს.

სამზარეულოში მარტო ვიჯექი და ინსტას მობეზრებით ვსქროლავდი, რადგან დედაჩემიც ემზადებოდა და იუნგიც.

ყავის დალევას რომ მოვრჩი ჭიქა გავრეცხე და მისაღებში გავედი.

-იუნგი რასშვები ამდენ ხანს.

-მოვდივარ უკვე.

-აუ ჩემსმოთახში შეიარე და ჩანთა გამომიტანე რა გთხოვ.

-ხო კაი.

ისიც მალე ჩამოვიდა ჩემ ჩანთასთან ერთად მაგრამ არ მოუცია თვითონ მოიკიდა და გარეთ გავიდა.

-დე ჩვენ წავედით თორემ ავტობუსი გაგვასწრებს.

-წარმატებული დღე ბავშვებო.
გარეთ გამოგვაცილი და ისე დაგცემშვიდობა.

"გზაში"

-აუ როგორ მომენატრა ეს ქუჩები და საერთოდ ყველაფერი, შენ წარმოიდგინე და სკოლის ავტობუსიც.

-მეეეეეეცცც, იმის შენდეგ ტაც შენ წახვედი არ მიმგზავრია ავტობუსით.

-გამოვიცნობ მამიდას ეშინოდა.

-სწორედაც რომ.
საათს დავხედე.

-ჯანდაბა იუნგი გაიქეცი დროზეეე.

-რატო რახდება.

-დავაგვიანეთ და ავტობუსი გაგვასწრეებს.
ვთქვი და თავქუდმოგლეჯილებივით გავიქეცით გაჩერებამდე

-მივასწარით.
ეს თქვა იუნგიმ და ორივენი ავტობუსში ვხტებით.