Seviyor muyum? ~five Hargreeves

5

*Y/N Anlatım*

Aidan: pekala, üst katta fazladan oda var öyle değil mi?

Y/N: burda mı kalıcaksın?

Aidan: sevgilimi-

Five: benim sevgilim!

Aidan five'a bakıp konuşmaya devam etti

Aidan: sevgilimi bir katille yanlız bırakamam

Y/N: dur dur dur five katil mi lan!?

Five: komisyon da ne yapıyoruz sanıyordun?

Y/N: BENDE Mİ KATİLİM!?

Five: evet?

Y/N: tanrım! Lütfen bu yaşadıklarım bi kabus olsun

Five: malesef, benden kurtulamıyacaksın

Y/N: tamam, tamam ben yorgunum uyuyacağım

Merdivenlere yönelmiştim ki five konuştu

Five: odanın hangisi olduğunu bilmiyorsun?

Y/N: Rasgele birinde uyurum?

Five hakverir gibi kaşlarını kaldırınca yukarı çıkmaya devam ettim karşıma çıkan ilk odaya girdim odanın sahibi kahve seviyor olmalıydı çünkü odaya girer girmez burnuma kahve kokusu doldu (şansa bak)

Odayı biraz inceledikten sonra yatağa yattım ve Aidan dan yürüttüğüm telefonu çıkarıp claranın numarasını tuşladım her ne kadar aptal olsada olanları birine anlatmam gerekiyordu ve tanıdığım sadece Clara var

Clara: alo?

Y/N: Clara ben Y/N

Clara: oha kızım o evde kaç kişi var hergün farklı bir numaradan arıyorsun?

Y/N: Clara sadece yaşadıklarımı anlatmam lazım

Clara: o gün yüzüme kapatmadan önce anlatıyordun zaten

Y/N: sevgilim olduğunu söyleyen bir çocuk tarafından kaçırıldım o gün gördüğün kişinin farklı evrendeki halleriyle sevgiliymişim aşağıda 2 kişi var benim için kavga ediyor ailem olduğunu söyleyen 7 kişi var tanrı aşkına! ne yapıcağım ben Clara?

Clara: akışına bırak? Ne olursa olsun bebeğim

Y/N: Bilmiyorum şuan'a kadar herşeyi şakaya vurdum ama olmuyor işte

Clara: adres at yemek söyliyim

Gülümsedim

Y/N: uyursam geçer bence

Clara: sen bilirsin aşkım

Y/N: Görüşürüz Clara seni seviyorum

Clara: bende seni seviyorum iyi uykular ha bu arada şu çocuğun hala sana aşık olduğuna emin misin?

Y/N: bilmem ama ikizi var istersen sana ayarlayalım

Clara: cidden mi lan!?

Y/N: Cidden!

Clara: SAĞOL

Gülerek telefonu kapattım ve cebime koyup tavanı izlemeye başladim gözlerim kapanmaya başlayınca kendimi karanlığın yumuşak kollarına bıraktım

--------------------------------------------

*five anlatım*

Aidan salona gidince bende kahve bardağımı tezgahın üstüne bırakıp kendi odama çıktım içeri girdiğimde Y/N'yi gördüm gülümseyip yavaşça yanına gittim yatağın yanına oturup onu izemeye başladım elim saçlarına gitti yavaşça turuncu olan saçlarını okşamaya başladım yüzümü ona yaklaştırıp yanağına uzun bi öpücük kondurdum onu çok özlemiştim son kez bakıp üstünü örttüm ve oradan çıkıp salona indim koltukta oturan aidanın yanına oturdum

Aidan: bak five, seninle kavga etmek istemiyorum ama o benim Y/N'm bunu hissediyorum

Sinirle güldüm

Five: keşke herşey hissetmekle olsa öyle değil mi?

Aidan: ben şaka yapmıyorum

Five: benim yaptığımımı sanıyorsun? 10 yıl! Tam 10 yıldır onu arıyorum Aidan onsuz hayat geçmiyor du zaman yavaşlıyordu onu şimdi bulmuşum ve sana mı vereceğim? Benden ölmemi istesen daha kolay

Aidan derin bi nefes verdi ve ayağı kalkıp merdivenlere yöneldi o gidince gözlerimi kapatıp iç çektim

*flash back*

*five anlatım*

(Akademideki herkes 10 yaşında)

Y/N'nin çığlıkları her yerde yankılanıyordu hiç birimizin elinden birşey gelmiyordu ona yardım etmeye çalıştım fakat Reginald beni bodruma kilitledi bir an önce burdan çıkmayı bekliyordum gözlerimdeki yaşlara engel olamıyordum birkaç dakika sonra çığlıklar kesildi kapı açıldı ve içeri Y/N girdi fakat heryeri yara içindeydi

Y/N: ağlama five bak burdayım

Dedi titrek sesiyle hızla ayağı kalkıp ona sarıldım azda olsa karşılık verdi ondan ayrılıp onu süzdüm gülümseyip konuştu

Y/N: merak etme iyiyim

Onu yanıma alıp oturduğum yere oturttum yanına oturup kucağıma yatırdım

Five: burdan kurtulacağız merak etme en kısa sürede gideceğiz...

*flash back end*

Yutkundum ve Gözlerimi açtım belliki bu gece bana uyku yoktu......

*OY VERİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN ☕*