"Dudakların. Onlar mükemmeller."
İzuku kıpkırmızı olmuştu. Ne diyeceğini bilmiyordu. Sadece sert bir şekilde yutkundu. Katsuki de kızarmıştı. Ne dediğinin farkına varınca özür dilemişti. Aşk ona neler yaptırdı.
"H-hayır, ö-özür dileme. Ve t-teşekkürler..."
Yere baktı çok utamıyordu şuan. Katsuki ona baktı bir süre. Onu öpücük yağmuruna tutmadan buradan gitmesi gerektiğini biliyordu. O yüzden "En iyisi ben gideyim hem geç oluyor." dedi. İzuku ne kadar itiraz etsede eve gitti yatağına uzandı ve kendine sövmeye başladı.
İzuku da ortalığı toplayıp yatağına yattı. O da düşünmeye başladı. Ve tekrar kızardı. Çok garip hissediyordu şuan. En iyidi uyumak dedi ve uyudu. Bakugou da uyumak istedi ama gözüne bir gram uyku girmedi yatakta öylece kıvrandı.
"Lanet olsun!"
Yataktan kalktı ve cama çıktı ayı ve dışarıyı izlemeye başladı. Saat çoktan 3 olmuştu bile. İzuku gördüğü kabusla hızla uyandı. Gözleri dolmuştu, nefes almak için balkona çıktı ve Katsuki'yi gördü.
"Selam Bakugou."
Duyduğu ağlamaklı ve biraz da tiz çıkan sese döndü.
"Selam Midoriya. N'oldu? İyi misin?"
İzuku bir süre Katsuki'nin yüzünü inceledi. Sesini düzenledi ve konuştu.
"Bir kabus gördüm. Biraz da korktum hava almaya balkona çıkayım dedim."
Sesi titreyek çıkmıştı. Sanki ağlayacak gibiydi. Zaten yakınfı evleri Katsuki bir soru sordu.
"Yanına geleyim mi?"
İzuku gene kızardı. Yüzübe bakakaldı Katsuki'nin. Kafasını evet anlamında salladı ve konuştu.
"Nasıl geleceksin?"
Katsuki hafiföe gülümseyip camdan ayaklarını uzattı. İzuku endişeyle baktı ve konuştu.
"Düşeceksin!"
"Kenara çekil Midoriya."
İzuku hızla kenara çekilir endişeyle bakmaya devam eder. Katsuki balkona dikkatlice atladı ve İzuku'ya döndü.
"Geldim işte."
"Düşseydi nolcaktı şapşal."
Hafifçe gülümser İzuku. Katsuki de hafifçe gülümser.
"Ne kabusu gördün kötü müydü?"
Hafifçe yaklaşır İzuku'ya.
"Biraz evet."
Anlatır kabusunu biraz gözleri dolar. Gözlerini yerden kaldırıp Katsuki'ye bakar.
"Sarılabilir miyim sana?"
Katsuki şaşırır biraz. Kendine haz küçük olan bedene kollarını nazikçe sarar. Porselen bebekmiş gibi dikkat ediyordu. Sanki heran kırılabilecekmiş gibi. İzuku da kollarını sıkıca kendinden büyük bedene sıkıca sarar. Biraz ağlar. Katsuki sırtını hafifçe sıvazlar. Aslında sarılmayı sevmezdi. Aşk ona neler yaptırdı.
"Tamam hadi ağlama sulugöz."
İzuku hafifçe kıkırdar ve göz yaşlarını siler. Katsuki ayrılıp ona bakar.
"Geç oldu hadi yatağa gir uyu."
"Tamam geldiğin için teşekkürler."
"Rica ederim."
İzuku nayifçe gülümser. Katsuki geldiği gibi geri gider. İzuku da yatağa yatıp düşünerek uyur. Katsuki de uyumayı dener ve en sonunda başarır. Sabah erkenden ikisi de kalkat. Katsuki hızlıca hazırlanıp kan içer ve evden çıkar. İzulu da aynı şekilde. İkiside işe gitmek için metrıya binerler ve karşılaşırlar. İnecekleri durağa kadar sohbet ederler. İneceği durakta İzuku iner Katsuki de bir sonra ki durakta iner. İkisi de akşama kadar çalışırlar.
✎✐✎✐
İzuku günün yorgunluğuyla kendini duşa zor sokar ve sıcak suyla rahatlayarak yıkanır. Bornozunu giyip duştan çıkar ve giyinir. Akşam yemeği yapmaya üşendiği için sipariş verir. Ödedikten sonra bir şeyler izliyerek yer. Katsuki de duş alıp çıktıltan sonra kan içerek bir şeyler izler. Bugün daha yprucu geçmişti diğer günlere göre. Bu yüzden yemeğini bitirir bitirmez uyumayı planladı.
İzuku yemeğini bitirmiş uyumak için yatağına girmişti. Bir süre gün içinde olanları düşündü. Ve uykuya kemdini teslim etti. Katsuki de yatağına girdiği gibi uyudu. Vampir olmasına rağmen.
Sabah olmuş Katsuki caödan dışarı bakıyodur. Camına güneş gelmiyordu iyi ki yoksa yanardı teni. Birden sevdiğinin adını seslendiğini duydu.
"Hey, Bakugou."
Katsuki ona döndü ve bir süre baktı.
"Günaydın Midoriya."
"Günaydın Bakugou."
"Dün iyi uyudun mu?"
"Evet, sen?"
Katsuki bir süre yüzüne baktı çok seviyordu İzuku'nun yüzünü incelemeyi.
"Evet. Bugün ile gidecek misin?"
"Ah, hayır izinliyim 3 gün. Sen?"
"Bugün iş yokmuş gitmeyeceğim bende."
İzuku nayifçe gülümser.
"Birlikte dışarı çıkalım mı?"
Katsuki biraz şaşırsa da hafifçe gülümser.
"Olur ne zaman?"
"Kahvaltı yaptın mı?"
"Hayır neden?"
"Kahvaşto yapmaya gidelim. Ordan da biraz gezeriz. Olur mu?"
"Olur. O zaman hazırlan sen bende hazırlanayım."
İzuku tekrardan gülümser.
"Peki kapıda görüşürüz."
"Görüşürüz."
İzuku ve Katsuki içeri girerler ve hazırlanmaya başlarlar. İzuku şık bir kahverengi pantolon ve beyaz bir tshirt giyer. Katsuki ise siyah pantolon ve siyah bir tshirt gider ek olarak yanmamak için şapka ve maske takar. Ardından Katsuki hızlıca inip İzuku'nun kapısında beklemeye başlar. Çok geçmeden İzuku da gelir ve giderler.
Yolda giderken güzel sohbetşer ederler ve briaz daha yaklaşırlar birbirlerine. Samimi sohbet restorantta da devam eder. Güzel bir kahvaltı yaparlar ve birlikte akşama kadar eğlenirler. Akşam olunda Bakugou İzuku'yu ne olur olmaz diye kapısına kadar götürür.
"Teşekkürler bugün için Bakugou."
"Rica ederim. Bende çok eğlendim."
İzuku tatlı bir şekilde gülümser.
"Hoşça kal, iyi geceler."
"Görüşürürüz sana da iyi geceler."
