Ogeday'dan...
Uyandığımda her zamanki gibi herkes uyuyordu. Bende herkes gibi, oyuna gitmeden hemen önce kalkıp zamanımın daha hızlı geçmesi için uyumak isterdim ama erken kalkmak benimle bütünleşmişti.
Uyandığımda her zamanki gibi denize gittim. Denize dalmak yerine, kumlara uzanıp düşüncelere daldım. Dün Nisa'nın yanlış anlaşılmaktan bu kadar korkması beni kırmıştı. Onun için dün olanlar yanlış mıydı? Sonuçta, akışına bırakmaya karar vermemiş miydik? Belki de hislerinden emin değildir. Eğer hislerinden emin değilse bu beni daha çok kırar ama hislerinden emin olmasa neden konuşmak istesin? Belki de bir anlık şeylerdi. Bu kadar büyütmemeliydim.
Düşüncelerimde boğulmamak için gözlerimi açtım. Gözlerim uzun zaman kapalı olduğu için hemen açılamamıştı. Gözlerim yavaş yavaş ışığa alışırken bir yandan da yanımda hissettiğim bedene doğru çevrildi.
Yanımda, beni izlerken kısılmış gözleri görmeyi bende isterdim, yanımda oturan Berna'yı değil.
"Günaydın."
"Günaydın."
Samimi olmadığımız için onu gördüğüme şaşırmıştım.
Şaşırdığımı anlamış olmalı ki bana açıklama yaptı.
"Uyandığımda yapacak bir şey bulamayınca buraya geldim so what yanii?"
Diyecek bir şey bulamayınca susmaya karar verdim. Sabah sabah onunla uğraşacak değildim. Zaten konuşunca haklı olduğuna inandırmadan susmayı bilmiyor.
"Nisa'yla aranızda bir şey mi var?"
"Hayır, arkadaşız sadece."
Aramızda bir şey var mı bende anlamadım ki.
"Come on Ogeday, birbirinize bakışlarınızı görmedim sanki."
Susmaya devam ediyordum. Çünkü söyleyecek bir şey bulamıyordum. Biz birbirimizden bu kadar emin değilken, o nasıl bu kadar emindi?
"Nisa so cute girl, ayrıca karşı takımdakilere kaptırma bencee."
Sessizliğimi sona erdirdim.
"Karşı takımdakiler?"
'Ben varken?' diye devam edecektim ki, konuşmanın başında arkadaş olduğumuzu söylediğim aklıma geldi. R yapmayacağım, o başkalarının ilgi alanı.
"Sercan ve Barış işte, görmedin mi nasıl hemen savunmaya kalktılar."
"Ne alaka şimdi?''
Benim dediğimi duymamazlıktan gelerek devam etti.
"Çok tatlı bakıyorlardı kıza by the wayy."
Gözlerimi devirdim.
"Banane?"
Hiçbir şey kesinleşmediği için yalan söylemiş sayılmazdım bence.
"Off çok sıkıcısın Ogeday."
Ben cevap vermeyince o da kalktı. Bende sıkılınca, adadaki tüm oksijeni içime çekecek şekilde nefes alırken kalktım.
Neredeyse herkes uyanmış, adada bir kaç farklı grup şeklinde oturuyordu.
Gözüm istemsizce (!) Nisa'yı aramaya başladı. Evrim, Cemal, Nisa ve Yasin oturmuş coconat kırıyorlardı.
"Evrim senin elin ne kadar ağır."
Nisa'nın sesini duymamla gözlerimi sesin geldiği yere çevirdim. Nisa, Evrim, Cemal ve Yasin oturmuş coconat kırıyorlardı.
