Gözlerimi yavaşça araladım. İçerden sesler geliyordu büyük ihtimalle oyun için masayı kuruyordu.
Yataktan yavaşça kalktım. Karşımdaki aynaya baktığımda Eddie'nin en sevdiği tişörtü bana giydirdiğini fark ettim. Bu çok tuhaf ve hoştu. Normalde kendi bile çok sık giymezdi ve insanların bulamayacağı yere saklardı. Yerini ben bile bilmiyordum. Herhalde çalacağımı falan düşünüyordu ki doğru düşünüyor. Kıkırdadım.
Bu artık benimdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Tişörtün böyle olduğunu düşünün Siyah üstünde de bu şekil var)
Kolye, yüzük ve küpelerimi masanın üstünden alıp hepsini takmaya başladım. Biri eksikti. Hayır kaybetmiş olamam o kolyeye baya para vermiştim. Diğer yılan şeklindeki kolyelerden çok daha güzeldi.
Umutsuzca etrafı aradım. Ama yoktu işte. Bulamayınca Eddie'ye bakmaya karar verdim. Tahmin ettiğim gibi oyun için masayı hazırlıyordu.
Uzunca bir süre onu izledim. Saçları sürekli önüne düşüyordu. O ise inatla bağlamak yerine geriye atıyordu. Çok komik ve tatlı duruyordu.
Eddie: Ah tamam. Birkaç ay önce birinden numaramı bulmuş. Alt sınıflardan o yüzden onu çok fark etmemişsindir. Konuşmaya başladık. İyi birine benziyordu. Onu seviyordum yanlış anlama asla seni sevdiğim gibi bir sevgi türü değildi. Bu şekilde devam etti. Sonra uyuşturucu sattığımı öğrenmiş.
Elisa: Hassiktir...
Eddie: Sonra bunun duyulmaması ve polislere şikayet etmemek için benim yapmam gereken birkaç şey olduğunu söyledi. Tamam insanlar umrumda değildi ama polis. İşte bu yüzden bunlar oldu.
Elisa: Anlatabilirdin en başından. Bir şey gizlemeyeceğiz demiştik dimi
Eddie: Biliyorum ama sen iyiye gidiyordun ve bunu söylersem her şeyi mahvetmekten korktum ve daha da işin içine sıçtım. Özür dilerim.
Elisa: Evet biraz öyle oldu. O kızın ağzına sıçabilirdim en başından, biliyorsun. Neyse olan olmuş bu seferlik bir şey demiycem ama tekrar yaşanırsa neler olur biliyorsun.
Kafa sallayıp yemek yapmaya devam etti. İnatla saçlarını geriye savuruyordu ve bu hiçbir işe yaramıyordu hatta daha da kabarıyordu saçları.
Bileğimdeki tokayı çıkartıp yavaşça ona doğru yürüdüm. Sessiz olmak istiyordum ona yaklaştığımı fark etmesin istiyordum.
Ellerimi saçında hissedince irkildi. Ellerimi saçlarına daldırıp kabarıklığın biraz geçmesi için taradım. Çok yumuşaklardı. Acıtmamak için yavaş bir şekilde arkada toplayıp tokayı saçına geçirdim.
Arkasını döndü bir elini belime koydu diğer eli ise çenemdeydi. Baş parmağını dudağıma yavaş yavaş dokundurdu ve sürttü.
Eddie: Affettin mi beni?
Elisa: Evet bu seferlik. Dedim kısık bir sesle.
Eddie: Öpebilir miyim?
Kafamı salladım. Yüzüme doğru eğildi. Yumuşak bir şekilde öpüyordu. Karşılık verdiğimde gülümsedi. Öncekilere kıyasla daha saf bir öpücüktü bu. Ellerimi boynuna doladım. O da çenemdeki elini belime indirdi ve beni kendine yaklaştırdı.
Bir insan nasıl bu kadar mükemmel olabilirdi anlamıyorum.
"Eddie" dedim yavaşça ondan ayrılıp
Ed: Evet bebeğim Ağzından çıkan kelimeler bile fazla mükemmeldi.
Tekrar onu kendime çekip öpmeye başladım. Az öncekinin aksine bu biraz daha sertti. Aradaki boy farkını kapatmak için beni masaya yerleştirdi. Sert bir şekilde öpmeme rağmen onunkiler hala yumuşaktı.
Nefessiz kaldığımızda o benden ayrıldı.
Ed: Makarna pişmiştir. Aç kalma. Diyerek tabak çıkardı.
Ed: İlk defa köri soslu makarna hazırladım ama umarım güzel olmuştur soslu makarnaları ne kadar çok sevdiğini biliyorum. Diyip güldü.
Gülerek karşılık verdim ve önüme koyduğu tabaktan bir lokma aldım.
Elisa: AMAN TANRIM EDDIE BU MÜKEMMEL OLMUS
Ed: Tıpkı senin gibi.
Birbirimize bakıp gülümsedik. Biraz bu akşam hakkında ve çocuklarım ne tepki vereceği hakkında konuştuk. Kapı çalınca bakmaya gitti.
Gelen çocuklardı. Hemen tabağı makineye atıp ellerimi ve ağzımı yıkamaya gittim.
Ellerimi yıkarken arkamda hissettiğim şeyle aynaya baktım. Eddie şirin bir şekilde bana bakıyordu. Ona döndüm.
Ed: Belki oyundan önce son bir kez
Eli: Ah gel buraya Onu kendime çekip öptüm.
Eli: Bu sondu bundan sonra uzun bir süre yok bana söylememenin cezasını çekeceksin.
Ed: Hadi ama bunu yapma bana.
Eli: Çocuklar bekliyor. Diyip oyun için salona doğru yürümeye başladım.
Ona bu ceza şimdilik yeterdi. Ama sadece şimdilik.
Evet üşenmeden bölüm yazdım soft oldu bence biraz aslında bu kadar kolay baristirmak istemiyordum ama barismasalardi ilişkileri bok yoluna giderdi o yüzdenböyle yazmak zorunda kaldım
Medyadaki şarkıyı dinlemeyi unutmayınçok güzel şarkıyı geçen hafta falan buldum ve dinler dinlemez aklıma elisa ve ed geldi aslında bu kitabı yazmamda TV Girl ün başka bir şarkısı etkili olmuştu ama bu şarkıyı kitapla çok bagdaştırıyorum kitap bir şarkıolsaydı bu olurdu gelecek bölümlerde bu daha da belli olucak
Oy ve yorumlarıunutmayın sizi seviyorum iyi gecelerr<333
