Hiçkimsenin dilinden düşmeyen ünlü gece klübüne sadece arkadaşımın ısrarı üzerine gittiğimde hayatımın bu kadar güzel değişeceğini bilseydim..daha önce giderdim.
<<<<<<
Ünlüce gece klübünün sahibiyle yanlışlıkla tanışıp daha sonra hiç beklemediğiniz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
——————/: Karşımdaki adam sert bakışlarıyla beni incelerken ellerimle göz yaşlarımı silip kafamı kaldırarak ona baktım. "ben. teşekkür ederim" derin bir nefes alıp yaslandığım duvardan geri çekildim ve taksi bulmak için yürümeye başladım.
Tam yanından gecicekken adımlarımı karıştırmamla ayaklarımın birbirine dolanması bir oldu. Ben yere kapaklanıcağımı düşünürken kolumdan tutmasıyla dengede durmuş. Utançla yüzüne bakıyordum.
O anda hem beni getirip burda bırakan eyleme sonrada içtiğim içkiye lanet okudum. Tanımadığım adamın kolumu bırakmasıyla omzumdan düşen çantamı düzeltip ilerlemeye başladım.
Başım dönerken çoktan caddenin sonuna gelmiştim bile ama ortalıkta taksiye benzer bir araç yoktu. Karşı caddeki klübüm önünde bağrış sesleri geliyordu ve bu beni iyice germişti. Başımın dönmesi biraz geçse bile bu sefer midem bulanmaya başlamıştı.
Sanırım bardaki barmeni dinleyip içkiyi su içer gibi içememeliydim. Arkamdan sarhoş olduğu belli olan 1 adam ve onun yürümesine yardım eden genç bir kız geçerken Biran önce burdan kurtulmak istemiştim. Aklıma telefonumu gelerek taksiyi aramak için çantamdan çıkarmıştımki beni karşılayan siyah ekran olmuştu. Tamda kapanacak zamanı bulmuştu cidden. Siz siz olun hiç biryere şarjınız azken gitmeyin sonra benim gibi bok gibi ortada kalırsınız.
O sırada tam önümde siyah lüks bir arabanın durmasıyla korkuyla geri adımladım. İçi gözükmeyen aracın camı açılmaya başlarken yine sarhoş biri olucağı ve sarkıntılık yapıcağını düşünürek hızla arkamı döndüm.
"Bekle" arabadan gelen erkek sesiyle sadece kafamı çevirerek arabadaki kişiye baktım. Bu, bu az önce beni yasinden kurtaran adamdan başka biri değildi. Ne arıyordu burda.
"Buyrun" mide bulantımı umursamayıp ona cevap verdim. "Bin hadi" yuh! "Pardon!Bakın gercekten buraya geldiğime pişman oldum heryerden bir sorun çıkıyor burası nasıl biryer böyle" önüme dönüp yürürken arabanın kapısının açılma sesini duymuştum.
Allahım nolur arkamdan gelmesin. "Aracın olmadığı belli burdan taksi gibi araçlar sık sık geçmez. İyi gözükmüyorsun binde evine götüreyim" adımlarımı durdurup ona döndüm "kusura bakmayın ama tanımadığım insanların özelliklede böyle bir zamanda kimsenin arabasına hayatta binmem"
"Saat gecikiyor gecenin bu saatinde evine yürüyerek gitmeyi planlıyosan sana iyi şanslar" arkasını dönüp arabasına ilerlerken arkasından şaşkınca bakıyordum. Bide çok bilmiş gibi konuşuyodu gıcık.
Sanırım haklıydı burda duramıcağıma göre yürümek zorunda kalıcaktım. İlla buraya gelen herkes zengin diye arabaları olmak zorundamıydı. Nolurdu şuraya taksi düğmesi filan yapsalar. Acaba arabasına binmelimiydim. Hayır hayatta ona güvenip binemezdim. Etrafa göz attığımda 6-7 kişik erkek grubunun şarkı söyleyerek sallana sallana bu tarafa gelmesiyle hızlıca arkamı dönüp gitmek için hazırlanan araca doğru adımlayıp ön kapısını acarak bindim.
