"Korkma ufaklık" ılık nefesi saçlarıma deyince karnımı içi sıkışıyormuş gibi hissetmiştim. Bana yapışık halde olmasından dolayı dilim lal olmuşken ağzımdan bir kelime dahi çıkmıyordu. Kafasını yavas yavas sağ yanağıma yaklaştırırken burnunu hafifçe yanağıma deydirmesiyle gözlerimi kapattım.
Başka biri olsa şuan o kişiyi çoktan itmiş geri çekilip üstüne tokat atmıştım ama adı ve tam olarak emin olmadığım işinden başka hiçbirşeyini bilmediğim adama karşılık veremiyordum üstüne birde hareketlerinden etkileniyordum. Onu birdaha görmiceğini sanarken sürekli biryerde karşıma çıkıyordu. Karşıma çıkmasını bırak eylemin hoşlandığı kişinin yakın arkadaşıydı..
Derin bir nefes aldığında kafasını geri çekerek raftan aldığı bardakla tamamen benle olan temasını kesmişti. Aslında biraz daha öyle durabilirdi-
Hala gözlerim kapalı dururken bardağı tezgaha çarpma sesi gelince kendimi toparlayıp arkamı döndüm elindeki yarım su olan bardağı masaya bırakmış kalçasını masaya dayamış bana bakıyordu.
Sadece yüzüme baksa iyi bildiğiniz tüm vücudumu süzüyordu gözleri en son heycandan ıstırdığım dudağımda durunca yavaşça dişlerimi alt dudağımdan ayırdım. Gözlerini hala dudağımdan ayırmayarak güzel ses tonuyla konuşmaya başladı. "Barımı sevmiş ard arda gelmiş olabilirsin ama sencede sürekli karşıma çıkman garip değilmi?" Gözleri gözlerimi bulduğunda az önceki heycanım gitmiş sorgulayıcı şekilde ona bakıyordum. Şuan bir imadamı bulunuyordu yoksa banamı öyle geliyordu.Kaşlarım iyice çatılırken ona doğru bilmeden bir adım attım. "Şuan sanki karşınıza bilerek çıktığımın imasındamı bulunuyorsunuz banamı öyle geliyor bilmiyorum ama umarım Sadece bana öyle geliyordur" Sesimin konuşurken beni yanıltıp net çıkması beni şaşırtmış olsada ciddi ifademi bozmadan ona bakmaya devam ettim.
Dudağı dediğimle hafif keyiflenmiş gibi havaya kalkarken oda benim gibi bana bir adım attı. Tabi onun 1 adımı benim 2 adımıma eşitti ama neyse. "Eğer gercekten öyle bir imada bulunmuşsam napabilirsin ufaklık? "ifadesi tersine ciddi ses tonu yüzünden geri adımlamak istesemde o isteğimi reddedip olduğum yerde biraz daha dikleşerek ona bakmayı sürdürdüm. Tam birşey söylemek için ağzımı açmıştımki daha başlamadığım lafımı keserek tekrar konusmaya basladı. "Aslında öyle bir imada bulunmama gerek yok çünkü karşıma sürekli çıkmanın sebebi benim ve benim küçük oyunlarım." Biraz daha yüzüme eğilerek kısık sesle konusmasına devam etti. "Ben canım sıkılınca oyun için kendime oyuncak bulurum ufaklık ve o oyuncak sensin emir ve eylem ise seni bana getirmeye yarayan piyonlar sadece" Dedikleri beni korkuturken bir adım gerileyip sertce yutkundum o ise bana hala sırıtarak bakıyodu. Simdi emir ve eylemin tanısmasını karsımdaki korkunc adammı sağlamıstı. Ve, ve bana ulaşmak içinmi. Ama neden böyle birşey yapmıştıki ne ben onu nede o beni tanıyodu. Belkide o seni çoktan araştırıp ölmüş anneannenin annesinin ismine kadar bulmuştu belen. Olabilirmiydi denilenlere göre eli uzundu 2 dakikada ulaşabilirdi bilgilerime. Ama beni araştırması için bir neden olmalıydı. Bana aşıkmı olmuştu. Off ne saçmalıyorum.
Yüzümde nasıl bir ifade vardı bilmiyorum ama Urazın kendini gülmemek için zor tuttuğu belliydi. Bir adım atıp tekrar açılan mesefamizi kapatıp bana kafasını eydiğinde bana o kadar yakındıki...
"Gerçekten zeki olduğunu düşünmüştüm ufaklık. Seni filan araştırmadım merak etme . Eğer ben birini araştırtırsam" yüzünü sanki çok uzakmış gibi dahada yaklaştırarak sıcak nefesini yüzüme vurdu. "Buna deyen biri olması lazım" az önce şaşkınlıktan havaya kalkan kaşlarım hızlıca çatıldı resmen benimle dalga geçiyordu. Tam ağzımı açıcaktımki hızla kafasını geri çekip arkasını dönerek mutfaktan Çıktı. Sinirle ayaklarımı yere vururken arkasından gidip onu dövmek istiyordum. Beni küçük bir hareketiyle etkilediği gibi küçük bir kelimesiylede sinir edebiliyordu. Üstelik kolay kolay sinirlenmeyen bir yapım vardı.
Derin bir nefes alarak üstümü düzeltip mutfaktan çıktım. Salona girdiğimde o yoktu bir yanım nedensizce onu bugün son kez görmek istiyordu ama bir yanım hala az önceki konusmasından dolayı sonsuza dek görmek istemiyordu.
"Heh belen bende seni bekliyordum. Artık gidelimmi" eylem onaylamamı beklemeden ayağı kalkarak bana doğru adımlamaya basladı. Kıpkırmızı yanakları ve telaşlı hareketleri dikkatimi çeksede birşey demeden kafamı sallayıp kapıya doğru ilerledim.
"Görüşürüz emir herşey için sağol"
Emir yine sıcak gülümsemesiyle dediğime karşılık verdi. "Ne demek yine sizinle aksam yemeğini tekrarlamak isterim" emire hafifçe tebessüm edip eylemle onu arkamda bırakarak dışarı çıktım. Arabanın kapısına yaslanıp eylemi beklemeye basladım nihayet oda geldiğinde arabaya bindik.
"Söyle bakalım emirle aranda ne oldu"
"Kkim benmi" heycanla konusması beni güldürürken kafamı onu onaylar şekilde salladım. "Tabiki sen eylem baska kim olabilr " "bişey olmadı belen ne olabilr arkadasca sohbet ettik iste"
"Arkadasca?" Eylem derince oflayıp önüne döndüğünde ben hala gülrek ona bakıyordum. "Bunu sonra konusucaz eylem kaçamazsın" konuyu kapatıp camdan dışarıyı izlerken ne ara bilmiyorum ama uyuya kalmısım.
"Belen belen" omzumda birinin elini ve bana seslenişini hissedince gözlerimi hafifce araladım. "Hadi kalk eve geldik" eylem kısık sesle konusurken gözlerimi ellerimle ovalayıp kemerimi açtım. Arabadan indiğimde düşücek gibi olsamda toparlanıp yürümeye basladım. En fazla 10 dakika uymama rağmen şuan kendimi sarhos gibi hissetmem normalmiydi?
Eylemin kapıyı açmasıyla çantamı yandaki ayakkabılığın üstüne atıp ayağımda ki ayakkabıları cıkarıp odama ilerledim üstümü ne kdr cıkarmaya üsensemde pijamalarımı giyip yatağa girdim.
________________
İçerdem eylemin cırtlak ve gülme sesi yüzünden gözlerimi araladım. Yine hersabah yaptığım gibi uzun bir süre bos bos tavanı izleyip yataktan kalktım. Tam banyoya girmiştimki az daha cığlık atıcaktım aynadaki ben olamazdım.
Gözlerimin altı dünki makyajımla uyuduğum için simsiyahtı üstüne birde yüzümün heryeri şişmişti. Dolaptan makyaj temizleme suyunu alıp gözlerimin altını temizledikten sonra yüzümü yıkayıp saclarımı tepeden sıkı bir topuk yaptım.
İçeriden hala eylemin konusma sesi geldiği için 2 saattir kimle konuştuğunu merak edip yanına ilerledim. Keske ilerlemeseydim cunku yaklaştıkca cırtlak sesi kulaklarımı çınlatıyodu. Bu kız bağırarak konusmak zorunda mı!?
Nihayet telefonu kapattığında gülerek dibime oturudu.
"BELENNN"
"Ne bağrıyosun kızım kulaklarım off" bazen eylemle arkadas olmam bir hatamıydı diye düşününmuyo değilim.
"AYY NOLDU B-"
"Eylem bağırmasana malmısın" dediğim seyle suratı asılırken biranda geri gülümsedi
"Öf tamam bağırmıyorum.. sence ben kimle konusuyodumm"
"Emir?" Yüzü komik birşekil alırken gülmemi tutamıyıp güldüm. "Off nasıl bildin"
"Bilmem nsl bildim acaba" hala onu gülerek izlerken o az önce gülen ama suan asık suratıyla bana bakıyordu.
~~~~~~~~~~
Cok önceden yazmısım bu bölümü ama atmamısım uzun süredir yokum biliyorum ama zaman bulamıyorum ayrıcaa hikayenin sacma olduğunu düşünüyorum o yzdn yazmak içimden gelmiyo ama eger begenirseniz birşekilde yazmaya devam ederim öptüm siziii😽
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Semenber+18
أدب المراهقينHiçkimsenin dilinden düşmeyen ünlü gece klübüne sadece arkadaşımın ısrarı üzerine gittiğimde hayatımın bu kadar güzel değişeceğini bilseydim..daha önce giderdim. <<<<<< Ünlüce gece klübünün sahibiyle yanlışlıkla tanışıp daha sonra hiç beklemediğiniz...
