Suçlarımdan biri (+18)

DÜĞÜN GECESİ

OY VERMEYİ UNUTMAYIN

Ben bu salona giremezdim. Ama o zaman Merve'ye ne diyecektim. Onur'a ve arkadaşına çok ayıp olurdu.

Ne kadar içim içimi yese de Merve ile birlikte o salona girdik.
Sırtımdan soğuk terler akıyordu resmen.
Bir elimi yumruk yapmış sıkarken diğer elim Merve'nin kolundaydı.
Merve ile ben Onur'u takip edip arkadaşlarını selamladıktan sonra Karan'ı aradı gözlerim.
Onun olduğunu nasıl anlayabileceğimi de bilmiyordum.
Kendini bana göstermemişti ki gerizekalı!

Telefonumu açıp karan'la olan sohbetimize girdim.

UMAY: Senin gerçekten sorunların var Karan! Bir insan neden kendini göstermez ki? Gizli hayranım mısın sen benim

KARAN: O güzel ellerinle hızlı ve bir o kadarda sinirli yazman o kadar tatlı ki! Gözlerimi senden alamıyorum

UMAY: Bir işaret ver bana

KARAN: Onur'un tam yanındayım. Lâcivert takım elbiseli olan
GÖRÜLDÜ*

Kafamı telefondan ayırıp Onur'un olduğu tarafa doğru bakmaya başladım.
gerçekten de Onur'un yanında lacivert takım elbiseli olan birisi vardı.
Masmavi gözleri ve kirli sakalı vardı. Boyu ortamdaki erkeklerden uzundu. Geniş omuzları,ceketinin cebindeki gülü ve estetik gibi duran burnu vardı.

Gerçekten o muydu?
Merve'nin yanından ayrılıp Onur'un olduğu o tarafa yöneldim.
Ayakkabımın topuklarını resmen yeri dövermişçesine vurarak o tarafa yaklaşıyordum.
Masaya yaklaştığında mavi gözler üzerimdeydi.
Gözleri o kadar güzeldi ki etkilenmemek imkansızdı.
Kim bilir kaç kadının altında yatmıştı.
Onur'un kulağına yönelip
"Merve seni çağırıyor bi bakar mısın"dedikten sonra karşı masadaki tek başına duran Merve'ye göz kırptım. Anlamış olacak ki hemen çaktı. Merve'ye henüz hiç bir şey anlamamıştım ama beni bir erkeğin yanında görünce hemen seviniyordu.

Onur Merve'nin olduğu tarafa yöneldikten sonra masada Karanla birlikte tek kaldım.

"Gerçekten sen misin?"

"Çok yakışıklı bulduğun için mi ağzın böyle açık kaldı yoksa başka bir sebepten dolayı mıdır psikolog hanım"

"B-ben gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum"

derken arkadan belime sarılıp diğer elini kalçalarıma götürdü.

"Ne zaman senin olacağım"

"Birileri görecek salak mısın sen?"

"Umrumda mı sence?"

"Yanlış anlaşılırsak kötü olur Karan."

dedikten sonra usulca kalçamı dizlerine yapıştırdı.

"Seni o kadar çok arzuluyorum ki..
Geleceğini bildiğim için buradayım zaten"dedi

Ani duygu değişimi olsa gerek sinirli halimden eser kalmamıştı. Yumuşamıştım resmen ama bunu Karan'a belli etmemem gerekiyordu.

"Şey benim gitmem gerek. Görüşürüz"

Direk yanından ayrılıp lavabonun yerini bulmak şuan tek istediğimdi.
Yanından kaçarcasına kurtuldum ve gözüme çarpan bayan lavabosu yazısını gördüm. İçeriye girip aynadan kendime bakınca yüzümdeki makyajım solmuştu resmen.

Benden sonra Merve içeri dalıp beni görünce direk ona sarıldım.

Sanırım omzunda beş dakikadır ağlıyordum.
"Ne oldu güzelim? Az önce o masaya giderken gözlerin ışık saçıyordu. Naptı sana?