Düşman Aileler

İlk Karşılaşma

Merhaba ben Asiye Eren şuan düşman ailemizin oğlu Doruk
Atakul' un odasını gözlemliyorum sakın psikopat sanmayın beni thisörtünü çıkardı!!

" Ya gerizekalı insan bir perdeyi kapatır."

Kendi kendime söylendim evet bunu yapmayı seviyorum gözlerimi penceresinden kaydırdım ve odamın içinde gezdirdim kitaplığımda duran bir kitabı aldım ve okumaya başladım.

Kapım açıldı.

" Asiye."

" Abi?" dedim.

" kuzum babam çağırıyor. " dedi abim.

Bu sefer ne yaptım acaba? Çok merak ediyorum.

Aşağıya indik beraber.

" baba?" dedim.

" Asiye Tolga geldi." dedi babam.

Sanki gerek vardı.

" hoşgeldin." dedim soğuk bir sesle zorla sevgili yapmışlardı beni onla.

" dışarı çıkalım mı? " dedi.

" işim vardı benim."

Gidip şu yakışıklıya bakmam lazım ama!

" ne işi?" dedi annem.

" şey ya odamda kitap okuyordum."

Dedim.

" sonra yine okursun." dedi babam.

" ama baba..."

" hadi!" dedi babam bu arada bizim ve onların ailesinin mafya olduğunu söyledim mi? Babam istediği zaman istediğini vurur, öldürür.

" tamam. " dedim evden çıktık ve arabaya bindik hiç konuşmadım onunla.

" Asiye! " diye bağırdı korktum.

" şey dalmışım." dedim.

" bak sahile geldik gel hadi."

Elimden tutup arabadan indirdi onun yanında kendimi hiç güvende hissetmiyorum.

Birden biri bana çarptı.

" ayy." dedim.

" Ya çok pardon."

Kafamı kaldırdım bu o Doruk.

" şey önemli değil asıl sen kusura bakma. "

" yok ya öyle... "

" olur olur hadi uza." dedi Tolga.

" peki sen bizim karşı komşu?"

" evet düşman ailenizin kızı."

Dedim somurttuk.

" üzülme ben inanıyorum barışacaklar barış sağlanacak."

Dedi Doruk o yeşil gözleriyle tam gözümün içine baktı.

" u...umarım." dedim.

" yeniden görüşmek üzere."

Dedi.

" görüşürüz. " dedim.

Yanımızdan uzaklaştı Tolga bana öfkeli bakışlarla bakıyordu.

" ne olur babama... "

" söyliyeceğim! " dedi bağırarak.

Kolumdan çekiştirip eve götürdü ağlıyordum.

Eve girdik.

" Veli amca."

" ne oldu Tolga? "

" senin bu kızın var ya Doruk denen herifle konuştu hani düşmanınız oğlu."