Temizlik grubu, hyunlix

tam şu an seni öpsem beni öldürür müsün?

Seungmin kulaklığını takmış bir şekilde okulun hemen arka sokağındaki kafeye adımlıyordu, öğrenciler şu anda derste olduğu için bu civarlarda pek fazla insan yoktu bu yüzden kafasını dinlemesi ve bir şeyleri düşünmesi için uygun bir ortamdı.

Küçük ve şirin kafenin önüne geldiğinde cam duvarın üzerindeki buharı eliyle sildi ve içeriye göz attı, Changbin'in gelip gelmediğini kontrol ediyordu.

İçeride oturan üç beş müşteri dışında bir şey göremediğinde rahatça iç çekti ve kapıyı açıp içeri girdi, dışarıdaki hafif soğuğun aksine içerisi sıcaktı. Normalde yaz tatili yaklaştığından ötürü şehirde sıcak hava hakimdi fakat dün yağan küçük çaplı yağmur ardında soğuk bir etki bırakmıştı.

Seungmin kulağındaki krem rengi kulaklıklarını boynuna indirdi ve gözleriyle oturacak bir yer aradı, arka taraflardaki iki kişilik bir masayı fark ettiğinde ise oraya doğru adımladı.

Fazlasıyla stresliydi çünkü Changbin ile ayrıldığı günden beri baş başa vakit geçirmemişlerdi ve şimdi kendisini aldatan çocuğu birebir görecek olması onu daha da heyecanlandırıyordu.

Seungmin'e sorsanız heyecanını kötü yönde tanımlardı hatta ondan nefret ettiğinden, onunla buluşmak dahi istemediğinden bahsederdi. Tabi aslında böyle değildi, çünkü Seungmin'in heyecanı iyi yöndeydi.

Her ne kadar ısrarla inkar etse de Changbin'e karşı duyguları vardı, aslında hiçbir zaman onu sevmeyi bırakmamıştı.

Yaptığı onca şeye rağmen eskisi gibi seviyordu onu, hatta arkadaşları araya girmese çoktan barışmış bile olabilirlerdi.

Seungmin titreyen ve stresten terlemiş olan ellerini üstündeki bol tişörte sildi, ardından oyalanmak adına tekrardan kulaklıklarını taktı ve dışarıyı izlemeye başladı.

Tabi bu sırada yanına yaklaşıp omzuna dokunan çocuğu fark etmemişti.

"Selam Seungmin!"

Seungmin hissettiği el ve yüksek çıkan ses tonu yüzünden yerinden hafifçe sıçradı, sonra dönüp Changbin'e baktı ve kulaklarını boynuna indirdi.

"Aptal mısın amına koyayım öyle mi gelinir!"

Seungmin yanında aptal aptal sırıtan çocuğun koluna hafifçe vurduğunda, Changbin kıkırdadı ve kolunu ovuşturarak Seungmin'in karşısındaki yerini aldı.

Birkaç dakika ikisi de konuşmamıştı, Seungmin her ne kadar konuşmayı başlatmak istese de fazlasıyla çekiniyordu. Changbin'e gelecek olursak onunki çekinme gibi bir şey değildi bas baya Seungmin'den ve vereceği tepkilerden tırsıyordu.

"Üzgünüm sanırım biraz stresliyim, hoş geldin."

Seungmin gözlerini kaçırarak konuştuğunda Changbin güven verircesine gülümsedi ve elini utançla ensesine attı.

"Asıl ben üzgünüm öyle gelmemeliydim, bunun ciddi bir konu olduğunu biliyorum."

Seungmin sinirini bir kenara bırakarak hafifçe gülümsedi ve kafasını salladı, sonra ortam tekrar sessizleşti.

"Bir şey içecek misin? İstersen alıp geleyim."

Seungmin tekrar kafasını salladığında Changbin masada duran cüzdanını alıp kalktı ve boş bakışlarla oturan çocuğa bakmaya başladı.

"Ne istediğini söylemeden alamam Seungmin."

"Evet, evet tabi şey ben sadece sıcak çikolata."

Seungmin heyecanla sözcüklerini sıraladığında Changbin çocuğun haline kıkırdadı, daha sonra içecekleri almak üzere kafenin diğer tarafına yürümeye başladı.