Luna's POV
“Mahal, ganda ng buwan diba? ”tanong ko sa aking kasintahan habang nakaupo kami sa dalampasigan ng dagat at nakapatong ang aking ulo sa kanyang balikat habang tinitignan ang buwan.
“Sobra, kasing ganda mo Mahal”sabi n'ya sakin habang ginulo ang buhok ko.
“sus nambola kapa”pang aasar na sabi ko
“totoo nman kasing ganda mo tlaga ang buwan kaya nga Luna pangalan mo. ” sabi n'ya at ngumiti.
Sana makikita ko pa yang mga ngita na yan, gusto kong manatili sa tabi niya pero hindi pwedi kasi kailangan kona bumalik saking tunay na tirahan.
“Mahal, kapag nawala ako ipangako mo sa'kin na mag mamahal ka ulit ng babaeng hinding hindi ka iiwan at sasamahan ka hanggang sa pag tanda mo. ”sabi ko habang naka tingin sa mga Mata n'ya na bagkus ang lungkot sa mga Mata nito.
“D ko alam kung matutupad ko yan kase ikaw lng ang Mahal ko at gusto ko makasama habang buhay kung may magagawa lng ako matagal ko nang ginawa pero wala ehh sadyang pinag kait lng sa'tin ang tadhana. ”sabi n'ya.
“makakasama mo pa rin ako pero d na sa piling mo pero palagi mo tandaan na nandidito lng ako sa paligid mo naka bantay sayo. ”sabi ko at hinawakan ang pisngi n'ya at hinaplos.
“pano ba yan Mahal ko? Hanggang sa muli na'tin pag kikita Sana tuparin mo yung pangako na sinabi ko ”sabi ko at unting unti na nag laho.
“paalam Mahal ko at hanggang sa huli na'tin pag kikita”sabi n'ya at tuluyan na nga bumuhos ang kanyang mga luha na kanina n'ya pa pinipigilan.
Ngumiti ako at inaalala yung mga panahon na mag kasama kami ng masaya pero sadyang d lng kami tinadhana kase mag kaiba kami ng mundo.
