gerçek acı

16 2 23
                                    

"kimse beni uzemez, bir insan beni asla uzemez"

Bunu nasıl demişim anlamıyorum nasıl bu kadar emin söylemiştim kendime nasıl?

Ve en çok ta en sevdiğim kişi acıtıyor canımı.
Onun gözleri hayatımı aydınlatıyor sanki ama, ama onun gözleri benim değil ki onun gözleri hwang hyunjin'nin.

Bu düşünceleri aklımdan geçirirken odama annem geldi.

Yunny: minho kalk çabuk geç kalıcaksın!

Min: tamam anne

Anne denilince insanlar çok şey hisseder ama ben hissedemiyorum annem beni hiç sevmedi neden sevmedi ama abi mi sevmişti songwo daki olan şey neydi?

Bunu çokta siklemiyorum aslında.
Eğer hâlâ böyle kalırsam cidden okula geç kalıcam.

Minho siyah bir tişört ve siyah bir kot pantolon giymişti hep siyah giyiniyordu çünkü jisung'un en sevdiği renk siyahtı.

Hemen sınıfına geçti.

Arkadaşlarının olduğu sıraya geçti.
Ama jisungla hyunjin yoktu.

Min: diğerleri nerde amk
Chang: şuan tuvalette birbirlerini yiyolar

Minho çok şaşırmamiştı her gün buna katlanıyor du buna yüzü asılmıştı sadece.

Changbin fark etmişti bunu.

Chang: noldu niye yüzün düştü hep gülerdin

Min: bişey yok amk ne olucak

Chang: emin misin

Min: evet abi ne olucak

Chang: peki

Jisungla hyunjin gelmişti jisung yine gülüyordu bu çok hoşuna gidiyordu sanırım.

Hyun: noldu lan sana niye boylesin?

Duygularımı çok belli ediyorum buna engel olmalıyım.

Min: bugun niye herkes bunu soruyo amk iyiyim iyi.

Hiç iyi değilim ki ben sevdiğim adami en yakın arkadaşım beceriyodu nasıl iyi olabilirdim ki nasıl.

Jeongin bana acır gibi bakıyordu sanki bana dicegi bir şeyler vardi ama konuşamıyordu neydi bu şey.

Ders çıkışı jeongin çağırmıştı beni

Jeon: hyung sana bir şey olmuş sen böyle değildin changbin onu dedikten sonra yüzün düştü yoksa...

Jeon: yoksa jisungdan mı hoşlanıyorsun?

Min: jeongin saçmalama jisung arkadaşım benim hem en yakın arkadaşımın sevgilisine nasıl aşık olurum amk.

Jeon: hyung emin misin umarım öyledir eğer başka bir şey için üzülüyorsan bana söyleyebilir sin.

Min: biliyorum jeongin biliyorum ama cidden iyiyim ben merak etme.

Son ders te bitmişti hemen eve gitmek istiyordum çünkü ağlamam gerekiyordu çok dolmuştum.

Eve gelir gelmez odama çıkmıştım ve kapıyı da kitlemistim artık rahatça aglayabilirdim.


Nasıl gidiyor fic umarım beğenirsiniz sizi seviyorum kendinize iyi bakınn

J.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin