Esmerin : The Tower of Immortal Souls

Chapter 1

20 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ. ΡΟΥΡΑ.

 ΤΕΛΟΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ.

Εγώ είμαι ένας Δράκος.

Γεννήθηκα κι μεγάλωσα σαν ένας.

Τράφηκα με αίμα δράκου από την ημέρα που η μητέρα μου με έφερε στην ζωή. Εγώ είχα αδύναμη καρδιά και ως ένα νεογέννητο ήμουν τόσο κοντά αντιμέτωπη με το θάνατο. Η μητέρα μου ήταν μάγισσα όπως έλεγαν αλλά δεν ήταν ακριβώς αύτο που όλοι νόμιζαν αλλά κάτι ανώτερο και ισχυρότερο από αυτό που εκείνη τους επέτρεπε να δουν. Ήταν μια Σίρα, ένα είδος δρυίδη αθάνατο και αμετάβλητο στους αιώνες, πανίσχυρο όσο το βάθος των ωκεανών που διέσχιζε και πανέμορφο πλάσμα που ήταν αδύνατον να μην σε μαγέψει η ομορφιά της. Ήταν μια Σίρα με μυστική δύναμη που την κράτησε κρυμμένη σε ένα μικρο βαζάκι που έμοιαζε πιο πολύ με μικροσκοπικό πετράδι. Το μετέτρεψε σε τόσο μικρό ώστε να μπορούσε να το φορέσει ως κολιέ τυλιγμένο γύρω από το λαιμό της και αφηρημένα απλωμένο να κρέμεται στο γυμνό στήθος της μέσα από τα ρούχα της. Η λάμψη από το οποίο πήγαζε είχε ένα έντονο μπλέ ανοιχτό χρώμα το οποίο γινόταν όλο και πιο σκούρο σκοτεινό μπλέ στο πηρύνα του. Το μπλέ ανοιχτό χρώμα αποτελούσε την δύναμη της ενώ η σκοτεινή μπλε απόχρωση στο πηρύνα του μεταγιον συνιστούσε την ζωντανή καρδιά της, το χτύπο κάθε παλμού της και κάθε τελευταία της ανάσα.

Γιατί; εσύ μπορεί να ρωτάς. Αυτοί την κυνηγούσαν για να κρατήσει του στρατιώτες του βασιλιά ζωντανούς ή ακόμη και αθάνατους. Αυτό ήταν απίθανο, αδύνατο αλλά όλοι μιλούσαν σχετικά με εκείνη, ήξεραν τι αυτή ήταν ικανή να κάνει με τέτοιου είδους δύναμη. Ήταν μια γυναίκα με λευκη επιδερμίδα και μυτερά αυτιά που θα μπορούσε κάποιος να την μπερδέψει με ξωτικό, νεράιδα ή σαν ένα παιδί της φύσης. Μια γυναίκα που είχε ταξιδέψει ως πρόσφυγας για να βρεί ειρήνη και γαλήνη πέρα μακριά από τους κυνηγούς μαγισσών, τους μάντες και τους απατεώνες που υποκρίνοταν ψεύτικη μαγεία.

Ήξερε ότι για να επιβιώσει  έπρεπε να κρύψει την αληθινή της καταγωγή, τις ρίζες της και το είδος της και έτσι έκρυψε τα πάντα που την όριζαν την ίδια και την ταυτότητα της σε ένα μικρό βαζάκι κρεμασμένο πάντα  πάνω της. Θυσίασε την καρδιά της και την πηγή της δύναμης της κλείνοντας τα μέσα σε ένα πετράδι. Κρύβοντας τον πηρύνα της, την καρδιά της αυτή είχε συνηδειτοποιήσει ότι θα γινόταν όλο και πιο αδύναμη φυσικά και σωματικά όλο και πιο συντομότερα , θα εξασθενούσε συντομότερα , θα πέθαινε συντομότερα.