Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O geldiğinde dünya daha parlak görünüyor. Sen ve Sabito arasında kan bağı yoktu ama Urokodaki tarafından alındıktan sonra ikiniz o kadar iyi anlaştınız ki hiç ayrılmazdınız.
Birlikte uyandınız, antrenman yaptınız, yemek yediniz, oynadınız ve hatta birlikte uyudunuz (sapkın bir şekilde değil). Siz ikiniz neredeyse kardeştiniz, ancak şu anda ne kadar mutlu olursanız olun, sadece bazı zamanlar vardır. Geçmiş, gördüğün kabusu sana hatırlatmak ve acıyı yeniden görmeni ve hissetmeni sağlamak için önünüzde durmaya devam edecek.
Bir kabustan rastgele uyanıp tekrar uyumayı zorlaştırdığın geceler vardı, bu yüzden yataktan kalkıp küçük evin çatısında oturacak ve güneş doğana kadar aya bakacaksın.
Her zaman böyleydi, bir geceye kadar artık yalnız değildin.
Koştun, koştun, koştun, ormandaki yoğun budak sonsuz gibi.
Kalbinin yüksek sesle atışı, sürekli nefes alıp vermen, arkanda yanan ev ve arkandan gelen ayak sesleri dışında orman sessizdi.
Karla kaplı zemine düşerken aniden zemin kayboluyor gibi görünüyor.
Soğuktu.
Yerde sürünürken ellerinizin kan içinde olduğunu fark ediyorsunuz, nereden geldiğini merak ederek bakarken kafanızda bir ses yankılandı.
"Bu onların kanı."
Birdenbire tüm çevre değişti ve sen yanan evin içine geri döndün ve aile üyelerinin bedeni seni çevreledi, onların kan birikintisi seni sardı, aniden hepsi kırmızı kan gözlerini açtı ve sana saldırdı.
Gözlerini kaparsın ama acı gelmez, onları açtığında aile bireylerinin başsız cesetleri sana selam verir, başları gövdelerinden kesilir ve suçlu senden başkası değildir.
Yataktan kalktın, ter içinde ve nefes nefese kaldın, kalbin çok hızlı atıyor, sakinleşmeye çalışırken battaniyeye sarılıyorsun, yanına baktığında Giyu ve Sabito'nun mışıl mışıl uyuduğunu, seni biraz sakinleştirdiğini görüyorsun.
Her zamanki gibi yataktan kalkıp çatıya çıktın. Kabusunun bittiğine kendini inandırarak, titremelerine engel olmak için kendine sarılarak bir anlığına gözlerini kapatıp derin bir nefes aldın, ayı görmeyi umarak gözlerini açtın ama bunun yerine sana endişeyle bakan gri gözlerle karşılaştın.
"Hih!" diye ürkek bir ses çukardın ve geriye kaçtın,kalbin yine çok yüksek sesle atıyordu.
"İyi misin?" Sabito seni yukarı çekmek için elini uzatırken sordu, sen de bunu memnuniyetle kabul ettin.
"Sabito, ne işin var burada, neredeyse bana kalp krizi geçirtecektin." dedin tekrar yerine otururken.
"Üzgünüm."otururken mahcup bir şekilde özür diledi.
Yanında ve ikinizin paylaşması için bir battaniye örttü.
"Yine mi?" Bir dakikalık sessizlikten sonra sordu:
Ona bakıyorsun ve kafan karışıyor.
"Kabusun, bu sefer kötü olmuş olmalı." dedi sana baktıktan sonra bakışlarını aya çevirdi, gözlerinde acıma ve endişeden başka bir şey yoktu, bu arada yaptığı açıklamadan gözleriniz fal taşı gibi açıldı.
"Yani biliyordun." dedin ona bakmaya devam ederken, bunca zaman Sabito kabusunu biliyordu ama sen ondan saklıyordun,senin ona açılmanı bekliyor olmalı, aniden ona bu durumu açıklamadığın için kendini kötü hissettin.
"Bu kadar asık suratlı bakma, neden sır olarak sakladığını anlıyorum ama bir dahaki sefere bana söyle,tamam mı?" dedi neşeyle seni kendine çekmek için ellerini omzuna koyarken.
"Özür dilerim," diye fısıldadın, yaşlar aniden gözünden düşerken, saklamaya çalıştığın tüm duygular, Sabito seni nazikçe ovup seni rahatlatırken ortaya çıktı.
"Endişelenme ve her şeyi boş ver, kabusun ne olursa olsun, asla yalnız olmadığını hatırla (Y/N).Ben her zaman burada olacağım." Dedi sana çok sıcak bir şekilde gülümserken, seni gülümsetti ve mutlu etti. .
"Seninle konuştuktan sonra kendimi daha iyi hissediyorum, teşekkür ederim Sabito." dedin içtenlikle başını omzuna koyarken.
"Ne zaman istersen benimle konuşabilirsin." diye fısıldadı, sonra ikinizin üzerinden bir rüzgar estiğinde başınızın yan tarafını nazikçe öptü, ikiniz aya bakarken, yaydığı sıcaklıkta uykunuzun geldiğini hissettiniz.
"İyi geceler (Y/N), tatlı rüyalar." uykuya dalarken duyduğun son şeydi.O günden sonra bir daha kabus görmedin. Onu o kadar çok seviyorsun ki, bu kadar berbat görünen dünya onun sayesinde çok daha parlak ve sıcak görünüyor. _________
Biz aşığız haberimiz yok. Kardeş ayakları boş iş 💆🏻♀️ 💩
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
