Missing solace

SIETE

Chapter 7

"Let's call it a night!"

Ala-siete na ng gabi pero nandito pa rin kami at tinatapos ang mga dapat tapusin.

Sabay na sabay kaming tumayo at nag-unat unat dahil ilang oras kaming nakatutok sa laptop at nakaupo.

Medyo nasakit na rin ang likuran ko.

"Turn off the AC and remove all the cords," I said as I picked my bag.

Jacob blew all the candles off. It was his. It was his idea to that might help us to relax.

Sabay sabay na kaming lumabas at yung iba ay bitbit nila ang mga printed newspaper na ilalagay sa mga designated place nito.

Michelle hugged herself as the night breeze blew and winced us in coldness.

Joaquin locked the room and handed the keys to me. They also have their spare keys.

"As usual, kung sino nakaassign sa mga building na ilalagay ang mga newspaper, do it na." Xylle said after Quin locked the door. Even there's no need to mention kasi alam na naman nila ang gagawin.

Tumango na ang lahat dahil may mga nakaassign na sa amin.

Kanila Xylle at Michelle nakaassign ang first and second year buildings which were located on the southeast and south location.

Jacob and Kris assigned on the third and fourth year building which was located on the north and northeast side.

Joaquin and Allison are on the senior high year buildings which located on southwest and west side.

"Let's just meet in the front gate," paalala ko nang nagsimula na silang maglakad sa iba't- ibang direksiyon.

Nagsitanguhan sila habang naglakad palayo.

Naiwan akong mag-isang nakatayo sa harapan ng pintuan ng nilabasan naming kwarto.

Napakatahimik ng buong hallway. Nakasarado na rin ang student council office na siguro kanina pa tapos.

Yumayakap sa katawan ko ang lamig na nagmumula sa nakabukas na sliding door. Ang ihip ng hangin ay umaabot ang lamig sa kalooban ko.

Nakauwi na kaya sila Mali at Yton?

May sleepover kami sa bahay ngayon. Madalas ay nauuna na si Mali sa bahay namin dahil may kani kaniya pa kaming after classes prior errands.

Sinilip ko ang phone ko to check if may messages ba but there's none. Siguro lahat sila ay pagod sa trainings at sa mga school works na nagsabay sabay.

Nagsimula na ako maglakad at ang tunog ng takong ko lang ang tanging ingay na maririnig.

The night breeze today is calming and comforting.

Nang makalabas ako sa building, sinilip ko ang mga direksiyon na pinuntahan nang mga kasama ko. May nakikita pa akong ilaw sa hallways ng mga building.

Ilalagay nila yun sa tabi ng bulletins.

The school ground is too big. Medyo maliit na sa paningin ko ang building ng lower years dahil sa distansiya nito. Ang building ng office ay nasa northwest side based on the cardinal direction.

Bumungad agad sa mga mata ko ang malawak na arena at soccer field. Wala ng katao tao sa paligid.

Binagalan ko ang paglakad na parang ninanamnam ko ang lamig at katahimikan. Kitang kita ko ang mga nagsasayawang mga puno.

Inabot ako ng 10 minuto bago makarating sa fountain malapit sa front gate.

Naglikha nang ingay ang pagbagsak ng mga tubig. Umupo muna ako sa bench sa tabi habang hinihintay sila.