Aşk Burada Çekmiyor

-7-Antalya

Bir günde 2 bölüm.Umarım beğenirsiniz.Öpüldünüz...Multide Elisa nın giydiği kıyafet var.Bölümü her bölümde emeğime oy veren ezgi123deniz 'e  ithaf ediyorum.

-_-

-Haklısın iç ses .

Hemen odama çıkıp daha önceden hazırladığım kıyafetleri giydim ve hafif bir göz makyajı yapıp telefonumu ve gözlüğümü alıp odadan çıktım.

Annem mutfakta kahvaltı hazırlıyordu.

"Günaydın annelerin bir tanesi.Nasılmış bakalım benim canım annem bugün?"

"Kocasından uzak kalacağı için üzgün."dedi ve somurttu.

"İşimizi daha erken bitirirsek erken dönersin annem.Üzülmene gerek yok."dedim ve yanağına bir öpücük kondurdum.

"Sırma uyanmadı mı?"

"Bilmem ,git bir bak istersen."merdivenleri ikişer üçer çıkarak Sırma'nın odasına vardım.

Kapıyı açtım ve karşılaştığım manzara karşısında gülmemek için kendimi zor tutuyorum şuan.

Karşımda saçı başı birbirine girmiş ,ağzının kenarından akan salyaların kuruyarak bıraktığı iz ve çapaklı gözlere sahip olan bir Sırma bulunmakta sayın seyirciler.

"Bu ne hal böyle,savaştan çıkmış gibi?"dedim dudaklarımı ısırmaktan patlatmışken.

"Ne varmış halimde?"

"Benden öğrenmen pek iyi olmaz git kendin bak canım .Bu arada kahvaltı hazır acele et yoksa uçağı kaçıracağız."kapıyı örtüp tekrar mutfağa indim.Bu sefer babam da vardı.Masanın başındaki yerini almış bizim gelmemizi bekliyordu.

"Sırma kalkmış mı?"

"Evet anne kalkmış ama halletmesi gereken önemli birkaç işi var gelir birazdan."

"Neymiş onlar.?"

"Kendisi berbat bir haldeydi de."dedim ve tuttuğum kahkahayı bastım.

"Yemin ederim kulaklarım kanadı.Ne konuşuyorsunuz arkamdan bakıyım siz?"

"Seni ve sabahki halini ,pekte önemli değil ."dedim ve yine güldüm.10 dakika içinde kendine çeki düzen vermiş .Ben hayatta başaramam.Sırma'da benim gibi şort ve tişört kombinlemiş.Tek fark benim üzerimde gömlek var.

Kahvaltımı güzelce yapıp Sırma ile anneme masayı toplamasında yardım ettik ki evden daha çabuk çıkabilelim.

Sonunda masayı topladığımızda Sırma ve annem babamın yardımıyla bavullarını aşağı indirdi.Annem sadece 1 bavul almakla yetinmiş.Biz Sırma ile orada 4 yıl kalacağımız için neredeyse tüm dolabı götürüyorduk.Evde sadece birkaç parça kıyafet bırakmıştım.Onları da babamı ve annemi ziyarete geldiğimde giymek için.

Ayakkabılarımı ayağıma geçirdim ve evime son kez göz gezdirdim.Burayı özleyeceğim.Neticede bu kadar büyük bir evde oturmayacağız.Olsa olsa sadece müstakil olur.Büyük ihtimal bir apartman dairesi tutacağız .

Güneş gözlüklerimi gözüme takıp kapıyı açtım ve bavullarımı da peşimden sürükledim.Arabanın yanına geldiğimde bu sefer evimin dışına baktım.Özlenmeyecek gibi de değil.En çok babamın bizimle olmayacağına üzülüyorum.

"Mira ile nerede buluşacaksınız?"dedi babam düşüncelerimi bölüp.Bu sesi son kez duyuyorum.Tabi ki sürekli ziyarete geleceğim ama ...Ne bileyim işte , insanın içi burkuluyor.

"Hava limanın girişinde."

"Hadi binin o zaman."arabanın kapısını açıp bindim.Babam da bavulları yerleştikten sonra sürücü koltuğundaki yerini aldı.Her zaman yaptığı gibi emniyet kemerini takıp radyoyu açtı.Şansıma edeceğim birazdan.Radyoda 'Take Me Home'çalıyordu.Beni evime götür .Olmaz ki böyle.Neyse.