Yardım Et Ayna

Hazır mısın?

Ben Ceren , 16 yaşındayım. İzmir merkezde kesinlikle normal birer insan olmadıklarını düşündüğüm annem ve abim  ile yaşıyorum. Babam ise ben 6 yaşımdayken, yurtdışından eve gelirken kaza yapıp hayatını kaybetti. Babama fazla bağlıydım, birlikte her istediğimizi yapardık. Ama hayat onu benden aldı. Babam öldükten sonra çok karamsar bir çocuk olarak büyümüşüm. Psikolojim bozulmuştu, annem beni tanıdığı bir psikoloğa götürmüş ve tedavi olmaya başlamışım.

Tedavilerim biteli 2 yıl oluyor. Zor olsa bile babamı unutmaya başladım. Abimin dediği gibi "hayat devam ediyor". Belki haklıdır belki değildir bunu hayatın kendisi göstericek...

Bugün annemin işleri için başka bir şehire taşınacağız. Orada nasıl bir hayatım olacağı hakkında hiçbir fikrim yok, ama umarım güzel ilerler...

"Ceren! Hadi kızım odandan eşyalarını topla!" 

Annemin mutfaktan gelen sesinden sonra oturduğum koltuktan kalktım ve kitabımı sehpanın üzerine bıraktım.

"Tamam anne toplarım şimdi."

Odama girip kapıyı kapattım Son bir kez odama göz gezdirdim. Burada çok güzel anılarım olmuştu, şimdi ise hepsi gidiyor...

Kitaplığımın yanındaki kutularla kısa bir bakışma yaptım kitaplığımdan kitaplarımı yavaş yavaş kutulara dizmeye başladım.

"Merak etme yeni hayatımız daha kötü olacak."

Abim  yine kapıya yaslanmış boş boş konuşuyordu. Nereden biliyor yeni hayatımızın kötü olacağını?

"Of abi ya boş yapma, hem nereden biliyorsun kötü olacağını? Belki daha iyi olur. Gerçi hayatımda sen varken güzel yaşarmıyım bilmiyorum."

"Öncelikle boş yapan ben değilim. İkincisi hayatın güzel bir tarafını söylede  bende bileyim bayan çok bilmiş, son olarak ben senin hayatına bulaşmıyorum bile niye öyle diyorsun?"

"Ahh abi! Her seferinde söylediğim şeylere bir cümle katmak zorunda mısın!?"

"Evet. Ben senin abinim ve istediğim her şeyi yaparım."

"Ama unuttuğun bir şey var bay unutkan, sen üvey abimsin. İstediğin herşeyi yapamazsın."

"Ama yinede abinim?"

"OOOF! Tamam çık dışarı!"

"Benim sana zararım mı var? "

"Evet!"

"Neymiş o?"

"Çok boş konuşuyorsun hadi ikile , HADİ KOÇUM HADİ SAĞDAN YÜRÜYÜNÜZ!"

"Ahhahahha boş olan biri bana boş konuşuyorsun diyor çok komiksin bücürük."

"Abi..."

"Efendim kuşum."

"Ya hemen çıkarsın yada seni tavayla döverim. "

"Ben mi seni döverim sen mi bilemem ama neyse, güzel yüzümü mahvetmeni istemem hadi bay baay."

Gizil yizimi mihvitmini istimim. Gerçekten çok kaşınıyor. Bir gün gerçekten döveceğim. Neyse, bugün yeni bir hayata adım atacağım ve kötü geçmesini istemiyorum.

Kitaplarımı dizdikten sonra başka bir kutuya kıyafetlerimi yerleştirdim. Büyük olanları almama gerek yok, zaten arabayla götüreceklerdi. Özel eşyalarımın hepsini kutulara yerleştirdim ve kapının önüne bıraktım. Odama son bir kez daha bakıp odamdan çıktım ve abimin odasına daldım.