{5}

1.2K 111 19
                                    

düz yazı

Seungminden

Telefonumu kapatıp yatağıma attım. Şuan hiç halim yoktu. Babam bizi öyle gördükten sonra eve geldiğimde kemerle bir güzel dayak yemiştim. Sırtım aşırı kotu sızlıyordu. Telefonumun tekrar çalmasıyla elime aldım. Arayan tek arkadaşım olan Jeongin di.

"Efendim jeon"

"Hyung nasılsın ?"

"İyiyim jeon bir şey mi oldu?"

"Ahh şey.... Bugün seni okulda çok dalgın gördüm bir sıkıntın mı var? Lütfen bana anlat"

"Hhh... Yarın buluşalım tamam mı o zaman anlatırım"

"Peki hyung iyi geceler"

"İyi geceler bebeğim"

Telefonumu kapatıp zorla da olsa odamda bulunan balkona çıktım. Kendimi büyük balkona atıp yıldızları izlemeye başladım. Bugün yaşananlar aklıma geldikçe gözlerim doluyordu. Kendimi daha fazla tutamayıp ağlamaya başladım.

Herşeyin üst üste gelmesinden yorulmuştum. Dayanacak gücü kendimde bulamıyordum.  Gitsem arkamdan aglayacak kimsenin olmaması da tetikliyordu. Jeongin....
Sırf onun için yaşıyormuş gibiyim.
Jeongin benim ortaokul arkadaşımdı. Benden bir yaş küçük ama okula erken yazıldığı için yan sınıftaydı.

Muhtemelen 2-3 saat dışarıda kaldıktan sonra içeri girdim. Üstümü değiştirecek gücüm yoktu. O yüzden kendimi yatağa atıp gözlerimi kapattım.

.....
Bu arada kontrol etmedim yazım yanlışı olabilir:)

/ CHANMİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin