"سكن قلبى"

البارت التانى

الفصل التاني من رواية "سكن قلبى".

وقفنا المرة اللى فاتت لما مالك كان طالع على السلم وفجأة شاف حاجه

مالك: اااااه يااانى ي سعديه حرام عليكى كده تخضينى مش هيبقى الصبر وب اليل
سعديه بتذمر: اطلع ي واد ي حفيدى انتى شوف مراتك اللى فوق دى كل شويه جيبالى حد الشقه
مالك بضحك: مراتى مين بس دا اختى ي سعديه
سعديه: اطلع ي موكوس شوف البت دى بلا اختك بلا نيله يلا معايا علي فوق وانت تعرف
مالك بملل: يلا يختى اطلعى

طلعو فوق واول م دخلو من الباب
سعديه: شوف مش قولتك جايبه حد الشقه
مالك: مين دا ي دانه
دانه: دا عم ابراهيم بتاع الانابيب جاى يغيرها
مالك طلع فلوس وعطاها للراجل ومشى ودخل مالك اخد دوش وطلع
مالك: داااانه
دايما: نعم ي مالك
مالك بتذمر مثل الاطفال: جعااان ي دانه جعاان
دانه بضحك: طب قولى اجبلك تاكل بلاش تزعق كده لحسن سعديه تقوم من النوم
مالك بضحك: طب اسكتى الا بتجيى على السيره
دانه حضرت الأكل واكلن هى ومالك ونامو مالك صحى قبل الفجر ي ربع ساعه كده يصلى قيام

مالك: دانه دانه قومى يلا نصلى
دانه بنوم: امممممم
مالك: قومى يلا نلحق نصلى قيام ليل
دانه بنوم: حاضر خلاص قومت اهو
دخلت اتوضت وطلعت علشان يصلو وطبعا مالك كان الامام بتاعهاا ف الصلاه وصوته روعه وهادى وبعد م خلصو مالك مسك ايديها وسبح عليها (زى مكان الرسول بيعمل مع عائشه) ونامو تانى الصبح
دانه صحيت من النوم لاقيت البيت كلو متبهدل
دانه: بتعميلى اى ي سعديه حرام عليكى اااااه
سعديه: بروق يختي البيت المعفن دا روحى يلا اعميلى نسكافيه بتاعى
دانه: دا انا هعملك علي الغداء النهارده تعالى هنااااااا
دانه طلعت تجرى ورا سعديه وسعديه طلعت فوق الدولاب
دانه: تعالى انزيلى تحت دا انا مش هسيبك انهارده حراام عليكى هو انا فيا حيل للترويق تاني اااه
سعديه: اعملك اى م انتى معفنه ي خدامه دا انا جيباكى من الشارع ي معفنه ي عدوة الليفه انتى
دانه: وحياة امى منا سيباكى انهارده ي سعديه انا هوديكى للمرحوم انهارده
دانه راحت جابت السكينة
دانه: تعالي بقا ي مقشفه انتى انا هنضف البيت منك انهارده
سعديه: اععععع ابدعى عنى ي بت ي معفنه انتى ي ماااالك تعالي الحق مراتك الهبله دى
دانه: انا هبله ي سعديه طب انا بقا هوريكى من هى الهبله ودانه كل م تحاول تطلع على الدولاب تقع وسعديه بتضحك عليه بشده
مالك: ف اى الإزعاج علي الصبح دا وقطع كلامه نظرته لسعديه وهى فوق الدولاب فتح فمه ببلاهه
مالك بصدمه: نهارك ابيض طلعتى ازاى فوق كده ي سعديه دا انا ف عز شبابى ي وليه ومش هعرف اطلعهاا
سعديه بضحك: مانا ف عز شبابى اهو ي اخويا وطلعن انت اللى عجزت
دانه بضحك : طب وانا كمان عجزت ي سعديه
سعديه بضحك: كلكم عجزتو الا انا
مالك بهمس لدانه: بقولك اى دانه متجى نطلع برا ونسبها متشعلقه كده اهو نرتاح منها بردو
دانه بضحك: والله فكره برضو علشان تحرم اللى هيا بتعملو فيا دا
سعديه: بتقولو اى ي عيال تعالو نزيلونى

مالك ودانه بضحك: سلام ي سعديه هتوحشيناا اوى وطلعو وقفلو الباب وفجأة سمعو صوت جامد من الاوضه وفتحوو الباب واتصدمو لما شافوو..........

خلص البارت ويارب يعجبكو".
دمتم سالمين".