"سكن قلبى"

البارت السادس

الفصل السادس من رواية "سكن قلبي "

(وقفنا المره اللى فاتت لما مالك وسعديه كانوو طالعين برا وسعديه بيجرى ورا مالك واتصدمو من اللى شافوو)

مالك: دانه بتعميلى اى
دانه: اى بنضف البيت وبروق ترويقه العيد اى يعني مروقش
مالك بضحك: مش وقته ي زفته ادخلى خلصى اللبسى علشان هنوروح نقابلهم عند (.........)
دانه بتذمر: طب خلى سعديه تروق طيب بدالى علشان هاجى تعبانه وهنام
سعديه بتذمر: طب م انا رايحه معاكم اى يعني مروحش ولا اى مش ام العروسه اناا ولازم ازرغط كده وارقصلك
مالك بضحك: ترقصى اى ي سعديه هو انتى فيكى حاجه
سعديه بتذمر: اه يخويا بعرف ارقص حتى شوف وحاولت سعديه هز اكتاافهاا بحرفنه فضحك عليها مالك ودانه بشده
مالك يضحك بشده: حرام عليكي خلاص لا يسعديه هموت من الضحك
دانه بضحك: اى دا ي ناس دى سوسو طلعت بتعرف ترقص طب عملينى طيب
سعديه بضحك: تعالى يختى اعملك
مالك: استنو هنااا وراناا مشوار الاول نشترى الحاجات وابقو ارقصو مع نفسكم بقا
دانه بضحك: ماشي يلا ي لوكاا هروح البس انا بقا
سعديه: وانا كمان استنى ي بت ي دانه خودينى معاكى
دانه بتعجب: اخدك معايا فين لامؤاخذة
سعديه: اغير معاكى ي بت اى دا ومريباك ي معفنه من وانتى صغيرة وجايباكى من الشارع ومكثوفه منى
دانه بخجل: استكة ي سعديه مالك هناا اسكتى
مالك بضحك على منظر اخته: يتى كميله مكثوفه ي دانه
دانه بخجل: امشى ي سعديه الله يسترك عايزه اغير
سعديه: استنى ي بت هاخد الفستان البمبى دا البسه
دانه بتعجب: فستان مين دا بتاعى ي سعديه دا انا اللى انا هلبسه
سعديه: وانا مالى يختى شوفيلك واحد تاني واخذت سعديه الفستان ودخلت للغرفه لكى تبدل ملابسها
دانه ترقض ورائهاا ومالك يضحك بشده عليهم وهو ممسك اخته
دانه بغضب: سبنى ي مالك سيبنى البت سعديه اختدت فستاانى اللى هلبسه دايما مكوشه على حاجتى كدهو والله مخليكى تتهنى بيه ي سعديه
مالك يضحك بشده: خلاص ي دانه اهدى روحى البسى واحد تاني
دانه: هو من كترهم يخويا اوعى كده اما اروح اجهز
مالك بضحك: ماشي يلا وانا كمان هجهز
وذهب ثلاثتهم للتجهز ودانه كانت ترتدى فستان ب اللون الزهرى وخمار ب اللون الاڤويت وكانت ف منتهى الجمال ثم رحلو لمكان انتظار ليث ووالدته...
مالك: يلا بينا يباشا بس هتجيبلى بدله برضو دا انا حبيبك
ليث بضحك: يلا يعم انجز
سعديه: واد ي ليث انا عايزه فستان للونه بيوبى بلى (بيبى بلو)
مالك بضحك: دا اللون اللى انتى مختراعااه دا
سعديه بتذمر: ماله يخويا اللون ولا خلاص هبقا اخد بتاع دانه بنفس اللون هلبسه وطلعت لسنها ل مالك
دانه: نعم ي ختى فستان مين اللى هتلبسيه دا ورحمة امى مهتلبسى حاجه من بتاعتى مش كفايه انهارده ولا اى وكل هذا امام ليث وهو يضحك بشده على منظرهم فلاحظت دانه ثم صمتت اخفضت رأسهاا ثم ذهبو لشراء الدهب والباقى
سعديه: بقولك اى ليث متجيبلى الدبله دى
ليث بضحك: هو انا حيلتى حاجه ي سعديه
سعديه: يووه هو انتو كلكم مفلسين كده مفيش واحد اقوله علي حاجه الا ويقولى الكلمتين دول
مالك بضحك: اسكتى ي سعديه انتى عجزتى خلاص دهب اى وبتاع اى
سعديه: مين اللى عجزت دى ي واد دا انا لسه ف غز شبابى وقمر ثم رفعت رأسها بكبرياء
مالك بضحك: اه يختي قمر ب الستر خلصى بقا خليهن يختارو فضحتنيا يشخه حرام عليكِ
ثم تم شراء باقى المسلزمات وعادو اللى المنزل و غاصوو ف نوم عميق من شده التعب وف الصباح كان يوم الاجازة لمالك وهذا اليوم سيذهب للتقدم لنور
دانه: اى الشياكه دى ي لوكه والله واحليوت ي لوكاا
مالك بتكبر: مانا طول عمرى يختى حلو
دانه: مغرور
ثم ذذهبت دانه لنور وحدها لتتجهز معاها وتساعدهاا فقد لبست نور فستان من اللون الابيض وخمار من اللون الزهرى وبدون ميك اب (لان مينفعش تظهر زينتها لحد غير محارمهاا) ثم جاء مالك ومعه سعديه
دانه بصدمه وهى تنظر لسعديه وما ترتديه فقد كانت ترتدى.......

انتظرو البارت الثامن يارب يعجبكم مستنيه رايكم💙".
دمتم سالمين💙".