[yeni bölüm]
Jisoo:Günaydın!
Viola:Günaydın Jisoo!
Jisoo:Geçen gün getirdiğim tostu hâlâ yemedik hadi yiyelim!
Viola:Tamam yiyelim; acıkmıştım zaten.
~acaba Bangchan ne yapıyordur~
~bana bunca şey yaptıktan sonra niye onu düşünüyorum ki~
~salak kafa~Jisoo:Bu aralar çok düşünür oldun, hep dalıp gidiyorsun.. SAKIN BANA BANGCHAN'I DÜŞÜNÜYORUM DEME!!
Viola:Y-yok canım n-ne Bangchan'ı... hem.. bana o kadar şey dedikten sonra...
Jisoo:YALAN SÖYLÜYORSUN!
Viola:Hayır söylemiyorum!
Jisoo:3 YILLIK DOSTUMUN YALAN SÖYLEYİP SÖYLEMEDİĞİNİ ANLAMAYACAĞIMI MI DÜŞÜNÜYORSUN VIOLA? SANA O KADAR ŞEY DEDİ VE SEN YİNE ONU DÜŞÜNÜYORSUN! BENİ HİÇ GÖRMÜYORSUN SEN! Beni hiç görmedin!..
*kapı kapandı*
Viola:Jisoo... Neden hep Jisoo'yu üzüyorum ki?! Ne kadar aptalım! Şimdi bile peşinden gitmiyorum. NEDEN PEŞİNDEN GİTMİYORUM KOŞSANA VIOLA!!
~nerede bu~
~bulamıyorum~
~bugün haftasonu değil mi? neden sınıfımız açık?~
~içerde biri var~Viola:Bangchan?
~tam gitmek üzereydim~
Bangchan:Viola dur dinle lütfen!
Viola:Biliyorum o anki sinirle söyledin hepsini, ama yine de içimden bir ses senden uzak durmamı, sana aşık olmaya devam edersem çok üzüleceğimi söyleyip duruyor işte..
Bangchan:Viola n'olur affet beni lütfen!..
Viola:Ben.. yapamam.. Jisoo...
Bangchan:Ne Jisoo?
~neden bana bu kadar yaklaştı ki~
~kalbim hızla atıyordu~
~onunkinin de hızlandığını hissedebiliyorum~Bangchan:Özür dilemekte iyi değilim Viola. Lütfen bunu bir özür olarak kabul et.
~daha ben ne olduğunu bile anlamadan buluşmuştu dudaklarımız~
~sanki tüm dertlerimin uzaklaşıp gittiğini hissettim o an~
~ama yine de.. yine de içimdeki sesi dinlemem gerektiğini biliyorum~
~fazlasıyla~Viola:*geri çekilir* Üzgünüm Chan.. Yapamam...
Bangchan:Bir şans veremez misin?
Viola:Pekala.. öyleyse.. şimdi sevgili mi olduk?
~bir sarılmaya bile hemen ikna olabileceğimi söylemiştim~
~ama bu kafar çabuk olmamalıydı~
~delirmiş falan olmalıyım~
~sadece beni öptü ve şans istedi neden hemen onayladım ki~
~Jisoo'ya ne diyeceğim peki~
~duyguları incinmiş olmalı~
~sahi, sabah neden öyle dedi ki?~
~herneyse çok düşünüyorum~Lisa:Olanları Jennie'den öğrendim iyi misin Viola?
Viola:İyiyim teşekkür ederim..
Lisa:Yanlız, Jisoo'yu bugün hiç görmedim sen nerede olduğunu biliyor musun?
Viola:Sabah, olanlardan sonra bile hep Bangchan'ı düşündüğümü, onu hiç görmediğimi söyledi ve kapıyı çarpıp gitti...
~gözümden iki yaş süzüldü~
~nedenini bilmesem de Jisoo'ya üzülüyordum~
~kalbi çok yıpranıyordu~Lisa:Hâlâ unutamamış mı yani?
Viola:Neyi unutamamış?
Lisa:AYY AFEDERSİN SANA SÖYLEMEMEM GEREKİRDİ SESLİ DÜŞÜNDÜM GİTMEM LAZIM GÜLE GÜLE!!!
~koştu~
~Jisoo neyi unutamamıştı?~
~benimle alakalı bir şey mi?~
~yok canım daha neler~
~çok düşünmekten aklımı kaçırdım heralde~~belime arkadan iki elin dolandığını hissettim~
~garip bir şekilde hiç irkilmedim ve kim olduğunu hemen anladım~Viola:Koridordayız biliyorsun değil mi?
Bangchan:Sevgilime sarılamayacaksam neden yaşıyorum ki?
~güldük ikimiz de~
Bangchan:Çok özledim seni!
Viola:Daha beni görmeyeli 1 saat bile olmamışken-
Bangchan:Sorgulama özledim işte!
Viola:Bu arada...
|Jisoo neyi unutamadı ki? Sanki kendim yazmamış gibi merak ediyorum asıl ben delirdim|