Στην εξώπορτα είδα ένα σημείωμα το οποίο έγραφε: Θα σε ενημερώσω για το τέλος σου.
Αυτό είναι εξωφρενικό, δε μπορεί να συμβαίνει.....Σε ποιον απευθύνονται;
"Αναρωτήθηκα..."
"Θεέ και κύριε!"
Μήπως είμαι τρελη; Μήπως τα έχω χασει;
Δε μπορεί να είμαι τόσο στην κοσμαρα μου.
Σε λίγα λεπτά κάποιος χτύπησε το κουδούνι!
Δεν τόλμησα να ανοίξω την πόρτα,ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που ένιωσα τέτοιο φόβο.
Καλούσα τον Χαρυ στο τηλέφωνο όμως δε το σήκωνε,του έστειλα μήνυμα στα σοσιαλ και πάλι δεν τον έβρισκα πουθενά. Στο τέλος πήρα τηλέφωνο την κολλητή μου η οποία το σήκωσε όμως δεν είχε καλό σήμα ακουγόταν μόνο η τσιριχτη φωνη της με ήχους από βιολί.
Η πορτα ήταν κλειδωμένη κι εγώ καθόμουν στην κουζίνα στο πάσο που είχε ενδιάμεσα. Κοιτούσα το κινητό μου επιμονα να δω μήπως κάποιος ενδιαφερθεί για την τύχη μου. Ξαφνικά ένα σημείωμα βρέθηκε κάτω από την πόρτα και ταυτόχρονα χτύπησε το σταθερό τηλέφωνο. Σε αυτό δεν απάντησα πότε. Το σημείωμα όμως το άνοιξα. Είχε μέσα μια φωτογραφία μου με τον Χαρυ όταν φιλιομασταν στο κλαμπ.
Είναι παράλογα όλα αυτά σκέφτηκα.
-Μα ποιος μπορεί να έχει ένα τόσο αρρωστημένο μυαλο;
أنت تقرأ
Ο έρωτας γεννήθηκε για εμας
أدب المراهقينΟ Χάρυ και η Εμιλη είναι δύο καινούριοι γείτονες που έχουν έρθει στην Ισπανία για το Ερασμους. Ζούσαν για πολλά χρόνια στη Γαλλία όμως αποφάσισαν και οι δύο χωρίς να το ξέρουν ότι πρέπει να αγαπηθούν πολύ. Μήπως όμως αυτό θα είναι το τέλος της Εμιλ...
